معرفی روستای لسفرم بخش چهاردانگه

اختصاصی پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:  روستای لسفرم در دهستان چهاردانگه بخش چهاردانگه شهرستان ساری در 60 کیلومتری جنوب شهرساری در کنار یکی از سرشاخه های فرعی رودخانه تجن قرار گرفته است. این روستا تا اوایل دهه چهل جزء بخش دودانگه بود.

نام این روستا به صورت لسفرم ( lasferem)، رسبرم( rasberem)، لسورم( lasverem)، لسبرم(lasberem ) تلفظ می شود. نام این روستا در مرکز آمار ایران به صورت رسبرم ثبت شده است و بر اساس آخرین سرشماری در سال 1395، جمعیت روستا 10 خانوار و 18 نفر می باشد. شغل عمده مردم این روستا کشاورزی و دامداری می باشد. در سال های اخیر، ساخت و ساز در این روستا رونق گرفت و مردم برای کارهای کشاورزی بهار و تابستان در روستا ساکن می‌شوند.

الهی، صفری، ضیایی، محمدی، عبدالله زاده، رضایی، صادقی، غلامی، اصغر نژاد و شبگرد  فامیلی اهالی این روستا است.

در کتاب سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح،  نام این روستا لسبرم، در سرشماری 1345 به صورت رسبرم از توابع دهستان سورتیجی، در نقشه هزار جریب علی بابا عسکری ، لسبرم، و در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران لسبرم  و در مرکز آمار ایران به صورت رسبرم ذکر شده است.

در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران این روستا چنین معرفی شده است:

لسبرم ده کوچکی از دهستان نرم آب بخش دودانگه شهرستان ساری ، واقع در 11 کیلومتری شمال سعیدآباد و 30 نفر سکنه دارد. (.فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ص269 )

وجه تسمیه روستای لسفرم

پیرمردان و ریش سفیدان محل معتقدند اهالی این روستا در کنتا در محلی به نام لسفرم  تیرگله مستقر بودند و به علت اختلاف محلی از روستا کنتا مهاجرت کردند و در این مکان مستقر شدند چون آنها از لسفرم آمده بودند مردم محلات اطراف آنها را لسفرمی می گفتند و مردم این محل نام سابق مکانی که  مستقر بودند را بر نام روستای خود گذاشتند.

مختار عظیمی در کتاب پژوهش در نام آبادی های شهرستان ساری وجه تسمیه این روستا را چنین آورده است:

لس( las): شل، سست، آهسته

برbar( ورvar) : کنار ، آغوش، حصار، پناه.

-َم ( am) مخفف آمای: مهیا، مستعد، مناسب.

لسبرم(لسورم) : آبادی واقع در کنار کوهی که زمین هایش سست و رانش دار است.( ص 209)

دبستان روستای لسفرم

دبستان سپاهی دانش روستای لسفرم درسال 1351 دایر شد و حسین یکتا مقدم  اهل مشهد اولین معلم آن بود. در بدو تاسیس دانش آموزان آن عبارت بودند از:

پایه اول: ابراهیم رضایی، پرویز صادقی، علی اکبر محمدی، خسرو غلامی، منوچهر غلامی و هاجر ضیایی

پایه دوم: رضا الهی، رحمت الله صادقی، باب الله الهی و بشیر جلالی

پایه سوم: یحیی صفری ، سبزعلی الهی

پایه چهارم: عبدالله الهی( تاریخ آموزش و پرورش چهاردانگه، حامد خلیلی، نقی شریعت نژاد، ص 126)

به علت مهاجرت جوانان و  کاهش تعداد دانش آموزان این مدرسه تعطیل و ساختمان آن به فروش رفت.

 نویسنده: حامد خلیلی ازنی