انتقال زباله به چهاردانگه متوقف شود/ شیرابه زباله بلای جان مردم شده است
انتظار مردم محروم منطقه از مسئولان مربوطه شهرستان ساری به ویژه تیم مدیریت شهری که خدمات ارزندهای را تاکنون برای شهر ساری انجام دادهاند، این است که مشکل زباله ساری را در خود ساری حل کنند و صدای ده سالهی مردم بزرگترین بخش مازندران را بشنوند و در حرکتی خداپسندانه انتقال زباله مناطق دیگر به چهاردانگه که خود سرشار از معضلات و گرفتاریهاست، متوقف کنند
پایگاه خبری چهاردانگه: جادهی ساری – کیاسر و تلمادره به جادهی مرگ در زیباییها مشهور است. جنگلهای انبوه و متنوع، کوهها و تپههای بزرگ و کوچک، شالیزارها و مزارع گوناگون، طبیعت چشمنوازی است که هر رهگذری را به شگفتی وا میدارد. اما در سالهای اخیر شهرت این محور به تصافات و تلفات آن است!
تقریبا روزی نیست که خبر تصادف در این محور منتشر نشود. به طوری که بیشترین تلفات جادهای مازندران در سال ۱۳۹۴ در محور کیاسر روی داد و امسال نیز از محورهای پرتلفات استان است. اگرچه باریکی جاده، پیچ و خمهای فراوان، ریزش و رانشهای متعدد، شیبهای تند و سربالاییهای خطرناک از عوامل مختلف تصادفات هستند اما به اذعان بسیاری از صاحبنظران آنچه احتمال افزایش تصادفات و تلفات را در این محور افزایش میدهد، مربوط به معضل «زباله» است.
ماشینهای زباله (که تعداد آن کم هم نیست) در مسیر رفت و برگشت با ایجاد بوی ناخوشایند و مشمئزکننده باعث ازار سرنشینان خودرو شده و موجب میشود تا خودروها در سبقتهای گاه و بیگاه، قانون رانندگی را زیر پا گذاشته و دچار سانحه شوند. ضمن اینکه کندی حرکت کامیونهای حمل زباله و سایر کامیونها مخصوصاً در سربالاییها موجب ترافیک و سر رفتن حوصله رانندهها و سبقتهای نابجا و بروز حادثه میشود. اما مهمتر از این دو مورد، ریزش شیرابه زباله است که در مسیر سربالایی ساری به کیاسر با لغزنده کردن جاده موجب بروز حوادث بسیاری در زمان مه آلود بودن و بارندگی میشود و امروز علاوه بر مسافران و رهگذران، روستایی از چهاردانگه نیست که در این محور دچار حادثه یا تلفات انسانی نشده باشد.
دردناکتر اینکه در برخی روستاها بیش از ده نفر از همولایتیهای خود را در این محور از دست دادهاند و در هنگام عبور از این جاده بجای آنکه از طبیعت زیبای آن لذت ببرند خاطرهی تلخ از دست دادن عزیزانشان را ذهن خود مرور می کنند. چه بسا مادرانی که نمیخواهند مرگ فرزندانشان را باور کنند و هنوز چشمان منتظرشان بر در خیره است. شاید گاهی لبهایشان بخندد اما چشمان آنها نه! چه بسا کودکانی که در شبهای کوهستان ستارهای را بنام پدر یا مادر از دست رفتهشان کردهاند و آرزوی بازگشت آنها را دارند. چه بسا جوانانی که هنوز در شوک مرگ دوستان خود، در حسرت آخرین خداحافظی شان میسوزند.
موارد بالا یک طرف قضیه است و در طرف دیگر بوی بد زباله در طول سالهای اخیر موجب آزار مردم روستاهای اطراف جاده و رهگذران شده است و اکنون شدت یافته است. ضمن اینکه نفوذ شیرابه زباله به عمق زمین و هشدار کارشناسان در باره آلودگی زیستمحیطی و آبهای منطقه (به دلیل بالادست بودن محل دپوی زباله نسبت به روستاهای مجاور)، پیدایش حشرات موزی و برخی بیماریهای مرموز و …. شده است.
انتظار مردم محروم منطقه از مسئولان مربوطه شهرستان ساری به ویژه تیم مدیریت شهری که خدمات ارزندهای را تاکنون برای شهر ساری انجام دادهاند، این است که مشکل زباله ساری را در خود ساری حل کنند و صدای اعتراض یازده سالهی مردم بزرگترین بخش مازندران را بشنوند و در حرکتی خداپسندانه انتقال زباله مناطق دیگر به چهاردانگه که خود سرشار از معضلات و گرفتاریهاست، را متوقف کنند.
نویسنده: مجید ساجدی فر