معرفی آیت الله مهدی زمانی کیاسری( قسمت دوم)
اختصاصی پایگاه خبری چهاردانگه نیوز: یکی از چهره های شاخص و سرشناس شهر کیاسر و منطقه چهاردانگه و استان مازندران در دوره معاصر بدون شک آیت الله مهدی زمانی کیاسری می‌باشد.
وی واعظی توانمند، مفسری توانا، آگاه به تاریخ منطقه چهاردانگه، پرورش یافته در خانواده ای اهل علم و فقاهت و در زندگی شخصی ساده زیست بود. به علت عدم علاقه خودشان، متاسفانه در زمان حیات وی، به ابعاد شخصیتی ایشان پرداخته نشده است.
آیت الله مهدی زمانی کیاسری، فرزند آیت الله اسدالله زمانی در ۲۸ بهمن ۱۳۰۵ هجری خورشیدی ( جلالی سال، سالی که سید جلال جمالدین کلایی به کیاسر حمله کرد)در شهر کیاسر مرکز بخش چهاردانگه، مطابق با نیمه شعبان ۱۳۴۵ ه ق شب میلاد امام زمان متولد شد و به همین دلیل نام مهدی را برای وی انتخاب کردند.
تحصیل در حوزه علمیه ساری
مهدی زمانی به خاطر رضایت دل پدر که علاقه داشت فرزندش روحانی شود و تحصیل علوم دینی که در خانواده آنها موروثی شده بود را ادامه دهد، تصمیم گرفت دروس حوزوی بخواند و به همین دلیل تصمیم گرفت به حوزه ساری برود.
مهدی زمانی تصمیم می‌گیرد در سال 1324 به همراه پدر به ساری بروند، اما بین راه به دلیل فوت یکی از اهالی کیاسر پدر برای انجام فرایض به کیاسر بر می‌گردد و مهدی به تنهایی راهی ساری می‌شود و به منزل حاج شیخ محمود مصطفی پور می‌رود و هدف خود را برای وی بیان می‌کند.
مهدی زمانی صبح فردا به اتفاق حاج شیخ محمود مصطفی پور به مدرسه علمیه رضاخان می‌روند، ابتدا به علت نداشتن جا و سپری شدن سه ماه از سال تحصیلی از پذیرفتن مهدی مخالفت کردند اما با وساطت حاج شیخ محمد مصطفی پور ایشان را پذیرفتند.
اولین استاد ایشان در حوزه علمیه رضاخان حاج شیخ محمدعلی زاهدی بود. یکی از هم دوره های ایشان در حوزه علمی رضاخان آیت الله حاج شیخ عبدالله نظری خادم الشریعه بود که دوستی آنها تا پایان عمر ادامه داشت.
مهمترین حوادث آن روزگار شهر ساری، اشغال شهر توسط اشغالگران روسی و قدرت حذب توده در این شهر بود. که فشار زیادی به مردم و روحانیت شهر وارد می‌نمودند.
پیشرفت سریع مهدی زمانی در مدرسه علمیه رضاخان، استداد قوی ایشان باعث حسادت تعدادی از طلاب هم سطح و حتی سطح بالا شده بود. آیت الله مهدی زمانی می‌گوید: یکی ازسرگرمی های من حضور پای منبر کسانی بود که از مشهد، قم و تهران برای سخنرانی می آمدند. اکثر این سخنرانان بهره کافی از معرف اسلامی نبرده بودند و منبر آنها بیشتر به یک جنگ شباهت که ازسخانان بزرگان دین نقل می‌کردند.
مهدی زمانی می‌گوید سال تحصیلی 25 -1324 راهم در ساری شروع کرد، ولی دیدم توان اساتید برای اغنای من پاسخگو نیست، لذا تصمیم گرفت برای تحصیل در علوم دینی به مشهد مقدس بروم.
اساتید حاج شیخ مهدی زمانی در ساری عبارت بودند از: آیت الله حاج سید رضا سعادت، حاج شیخ مصطفی صدوقی مازندرانی،حاج شیخ محمدعلی زاهدی
حضور در مشهد
در پاییز 1325 تصمیم گرفتم به مشهد بروم و سید رضی شفیعی داربکلایی، شیخ عبدالله دارابی و حاج سید رضا سیکایی نیز داوطلب شدند که به همراه مهدی زمانی به مشهد بروند. چون والدینم مخالف رفتن من به مشهد بودند، مشکل بزرگ من تامین هزینه سفر به مشهد بود و حاج شیخ محمود مصطفی پور به کسانی که آشنا بود سفارش کرد که به من پول قرض ندهد، اما بلاخره پول مورد نیاز را قرض کردند و به همراه دوستان به وسیله قطار از ساری به تهران و از آنجا با اتوبوس به مدت دوشبانه روز به مشهد مقدس رسیدند و در یکی ازمسافر خانه های مشهد سکنی نمودند تا بعد از استراحت به زیارت امام رضا(ع) بروند.
پوشیده لباس روحانیت
مهدی زمانی در باره نحوه ملبس شدن خود به لباس روحانیت چنین می‌گوید: دوستان برای زیارت حرم امام رضا رفتند و من تنها در مسافر خانه مانده بودم تا تدارک نهار را برای آنها ببینم. سری به خیابان مشهد زدم ، دیدم تمام مردم لباس بلند بر تن دارند و تنها من کت و شلوار دارم، احساس قریبی به من دست داد. تا الان که با اصرار همه لباس روحانیت را نمی‌پوشیدم، تصمیم گرفتم لباس روحانیت را بخرم و ملبس به لباس روحانیت بشوم و همین کار را انجام دادم. وقتی دوستان آمدند مرا ملبس به لباس روحانیت دیدند. در مشهد مقدس در کنار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) بدون حضور هیچ کس، اما با استعانت از امام رضا(ع) لباس روحانیت را پوشیدم.
