پرسنل شرکتی کادر درمان فرزند خوانده وزارت بهداشت/ چوب حراج شرکت‌های خصوصی بر مدافعان سلامت
پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، در کنار همه دردسرهای و مشکلاتی که با شیوع بحث کرونا شاهد آن بودیم مدافعان سلامت، این فرشتگان مهربانی با وجود اینکه متحمل سختی‌های فراوانی شدند اما از تلاش‌شان کم نشد؛ مدافعانی که خود مادر یا پدر و یا فرزند هستند باوجود اینکه رنج فراق و هجران کشیدند ولی تمامی این درد و رنج را تحمل کردند تا همنوعان‌شان در رنج نباشند.
از روزهای ابتدایی اسفند سال گذشته بود که ویروس کرونا بر کشور ما سایه افکند،کادر درمان روزهای سختی داشتند، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به خط مقدم جنگ و سنگر دفاع از سلامت تبدیل شد و متاسفانه عده‌ای در این جبهه‌ها شهید شدند و دولت هم برای افزایش انگیزه پرستاران دستور اجرای فصل دهم قانون اساسی را داد و پس از آن امتیازات دیگر و پیگیری فوق العاده ویژه…. ولی در این میان پرسنل شرکتی فراموش شدند؛ نیروهایی که پابه پای سایر کادر درمان درحال ارائه خدمت هستند ولی باتوجه به اینکه به‌عنوان نیروهای شرکتی جذب کادر درمان شدند با حقوق کارگری دارند زندگی می‌کنند.
این نیروها باوجود اینکه تا دل خطر رفتند و همچنان نیز می‌روند ولی بحث تبعیض و عدم اعمال افزایش حقوق و امتیازات دیگر بین نیروهای شرکتی و سایر، عدم امنیت شغلی،در صورت هر گونه پیگیری حقوق مساوی با تهدید به اخراج، عدم اعمال امتیاز سابقه کار در آزمون‌های استخدامی، اختلاف طبقاتی دو همکار در یک رشته و حتی یک بخش را رقم زد؛ گویی پرسنل شرکتی کادر درمان فرزند خوانده این دولت و وزارت بهداشت هستند.
مکاتبه‌های مختلفی برای تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمان به تمامی مسؤولان کشوری و استانی ارسال شد ولی تنها پاسخی که به آنان داده شده این است که شما نیروی شرکتی هستید،هیچ تعهدی نسبت به شما نداریم، اگر ناراضی هستید، پشت در نیروی جایگزین وجود دارد و در حال پیگیری هستیم ولی تاکنون هیچ تغییری حاصل نشد.
این مدافعان سلامت که همانند بسیاری از جوانان درس خواندند و سال‌های زیادی به لطف خداوند مهربان زیر سایه خانواده، پرستار شدند، چه شب‌هایی که تا صبح بیدار ماندند تا بتوانند آرزویشان به حقیقت تبدیل شود و بتوانند بخشی از زحمات خانواده‌شان را جبران کنند، ولی اکنون که پرستار شدند حال و روز روزهای کارگری را خیلی خوب درک می‌کنند،به لطف شرکت‌های خصوصی که چوب حراج بر مدافعان سلامت زدند.
پرسنل کادر درمان شرکتی هر روز با قلبی شکسته به بالین مردم عزیزمان می‌روند، آنانی که عشق به همنوع در وجودشان موج می‌زند و تلاش می‌کنند همنوع‌شان در رنج نباشد حتی اگر خود در رنج باشند؛ باید گفت به‌راستی نمونه کامل از خودگذشتگی و ایثار هستند ولی وعده اعمال افزایش حقوق و امتیازات و حتی تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمان را که خیلی زود فراموش شد آنان را آزرده خاطر کرد، به امید اجرای وعده داده شده،دل‌شان قرص شد که در این تورم حداقل‌ها را خواهند داشت ولی خیلی زود آب پاکی روی دست‌شان ریخته شد و اعلام شد که پرسنل شرکتی کادر درمان به علت نوع استخدامی افزایش حقوق ۵۰ درصدی و تبدیل وضعیت شامل‌شان نخواهد شد و تبدیل وضعیت انجام نمی‌شود چون وابسته به دولت نیستند و نیروهایی زیر نظر شرکت‌ها هستند و طبق قانون کار حساب می‌شوند.
سالن‌های انتظار، رد ماسک‌ها، چشم‌های گود شده،گریه‌های بی‌صدا، فریادهای آرام، سکوتی بی‌انتها، ترس‌های خفته، بار سنگین زندگی، قسم‌ها و وجدان کاری، صدای نفس نفس، اضطراب و ترس، میم‌های امروزی، لباس رزمی ز پرستاری همه اینها روایت این روزهای زندگی مدافعان سلامت است که به‌ویژه در شرایط کرونایی این واژه‌ها را هر روز و هر روز تکرار می‌کنند.
مدیر منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت، منابع و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی مازندران که در آخرین پیگیری خبرگزاری فارس، گفت: همانطور که در گلایه این نیروها چندبار قید و خطاب شده این اختیار دولت است که در خصوص افزایش حقوق کارگران تصمیم‌گیری کند و در حوزه اختیار دانشگاه‌ها یا استانداری نیست که در این زمینه اتخاد تصمیم کنند.
حسن نقی‌زاده افزود: همچنین اقدامات ورود یا عدم ورود مراجعان به سازمان‌ها هم در اجرای پروتکل‌ها و سیاست‌های ابلاغی در حوزه پیشگیری از همه‌گیری ویروس کرونا بوده و نه خدای ناکرده کم‌توجهی به این قشر عزیز و زحمتکش.
به گزارش فارس، پاسخ این سؤال که « آیا آزمون استخدامی دشوارتر از حضور در جنگ با بیماری جهان گیر کرونا وجود دارد؟» که پرسنل شرکتی در این امتحان با افتخار تمامی کارنامه‌هایشان سبز شده است می‌تواند زحمات و تلاش‌های این سفیدپوشان و مدافعان سلامت را که پابه پای کادر درمان درحال ارائه خدمت هستند و عاشق شغل و مردم‌شان هستند جبران کند.
به طور حتم تبعیض‌هایی که دیده می‌شود از انگیزه مدافعان سلامت برای خدمت‌رسانی کم نمی‌کند؛ به این دلیل که خود را خدمت‌گزار مردم می‌دانند ولی دلسرد می‌شوند از عدالتی که به دنبالش هستند و با خود نجوا می‌کنند؛ ای کاش یکی به فکر پرستاران شرکتی بود…
/86034/ج/و
