معرفی سادات عمادی مازندران

مقدمه:
فرهاد چهارم(اشک چهارم) ۳۷ قبل میلاد تا ۲ میلادی
فرزندانش اردشس،کارن،سورن،کشم یا کومش(دختر)
● اعقاب کشم و ارشویر(سردار کل سپاه ایران) اسپهبذ نام گرفتند
خاندان اسپهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند.
خاندان ممتازاشکانی و ساسانی: اسپهد،کارن،مهران و…

اشکانیان ۲۴۷ قبل میلاد تا ۲۲۴ بعد از میلاد
– ساسانیان ۲۲۴ تا ۶۵۱ میلادی
•باوندیان اسپهدان (۳۴ تا ۷۲۸ هجری)(۶۵۵ میلادی به مدت ۷۰۰سال) در طبرستان
موسس: باو(۶۶۵ تا ۶۸۰ میلادی) پسر شاپور پسر کاووس پسر قبادیکم ساسانی( ۴۸۸ – ۵۳۱ میلادی)

– خلفای راشدین ۶۳۲ تا ۶۶۱ میلادی
▪︎حمله اعراب به ایران ۶۳۳ تا ۶۵۱ میلادی(۱۲ تا ۳۳ هجری)
– بنی امیه ۶۶۱ تا ۷۵۰ میلادی (۴۱ تا ۱۳۲ هجری)
– عباسی ۷۵۰ تا ۱۲۵۸میلادی (۱۳۳ تا ۶۵۵ هجری)
-مغول و….

۱. پس از فتح ایران توسط عرب‌ها، تعدادی از اشراف ساسانی (خاندان اسپهبد و..)در طبرستان و گیلان استقلال خویش را اعلام کردند و تا مدت‌ها به آیین زرتشت باقی‌مانده بودند.
مبارزهٔ این سلسله‌ها با حکومت‌های عربی که بر ایران تسلط داشتند، سال‌ها دنباله داشت تا اینکه در (قرن سوم) ۳۰۰ هجری مردم این دیار با دین اسلام آشنا شدند و عده‌ای به این دین گرویدند.
دلیل ترویج اسلام و تشیع در طبرستان مهاجرت داعیان علوی به این سرزمین،در زمان حکومت عباسیان و بنی‌امیه بود.
زیرا در این دوران پادشاهان ساسانی‌تبار طبرستان، با امان دادن به ایشان باعث مهاجرت عدهٔ زیادی از شیعیان مخالف به طبرستان شدند.
(در واقع مردم مازندران و شیعیان عرب مهاجر دشمن مشترک داشتن)

یادآوری: ۶۵۵ هجری انقراض عباسیان توسط مغول

حکومت سادات عمادی(مرتضوی) ۷۶۰ تا ۱۰۹۵ هجری (از ۱۳۵۸ تا ۱۶۸۳ میلادی که فروپاشید) در هزارجریب هم زمان حکومت مغول ایلخانی حکومت کردند.

۲. چیزی که در ذهن مردم منطقه به نام سیدکشی مانده احتمالا خاطره ی محو از این اتفاق هست:”شورش طبرستان”
توسط اسپهبدان علیه حکومت عباسیان از سال ۱۶۸ تا ۱۸۹ هجری
نتایج:
افزایش استقلال در طبرستان
تغییر رفتار عباسیان نسبت به مردم طبرستان و گیلان
قیام مازیار و داعی کبیر
گرایش مردم و حاکمان محلی به مذهب تشیع

در نخستین دهه‌های پس از فتحایران توسط اعراب، تغییر آیین و گرویدن به اسلام روند کندی داشت و به خصوص در مناطق روستایی، اکثریت ساکنان را زرتشتیان تشکیل می‌دادند و تازه مسلمان‌های بومی و اعراب به صورت جوامعی پراکنده در میان این اکثریت زندگی می‌کردند. اعراب بنا بر رسوم خود، پس از پیروزی در جنگ، زنان و فرزندان رقیب را به اسارت گرفته و همچون غنائم با آنان رفتار می‌کردند. آن‌ها در نبرد علیه اسپهبد خورشید نیز همسر و فرزندان او را اسیر گرفته و خلیفه آنان را بین درباریان تقسیم نمود و خود با یکی از همسران خورشید ازدواج کرد. این روش در میان مهاجران عربی که در طبرستان مستقر شده بودند، هم وجود داشت و زنان و دختران طبرستانی به اجبار، به نکاح عاملان خلیفه درآمدند.عده‌ای از زرتشتیان در نیمهٔ دوم قرن دوم هجری، به خاطر آزارهای فاتحان مسلمان، از ایران به هندوستان کوچیدند.
چندین سال پس از خودکشی اسپهبد خورشید و انقراض گاوبارگان (حدود سال ۱۴۲ هجری)، با بالا رفتن نارضایتی‌ها از عمال خلیفه‌های عباسی، مردم به اسپهبد قارنوندیان، ونداد هرمز، رجوع کردند و از او خواستند تا رهبریشان را برای قیام برعهده گیرد. وی پس از مشورت با دیگر اسپهبدان، از دودمان‌های پادوسپانیان، باوندیان و مصمغان، این درخواست را پذیرفت. از این پس شروین باوندی چون پادشاه طبرستان بود و ونداد هرمز قارنوندی سپهسالاری او را می‌کرد. آن‌ها در روزی از پیش مشخص شده، شورش بزرگی علیه خلافت عباسی برپا کردند و مردم طبرستان و رویان در این روز پادگان‌ها را فتح نمودند و نظامیان عرب را به قتل رساندند. مورخین از این روز به عنوان «روزی که طبرستان از عمال خلیفه خالی شد» یاد می‌کنند و از کشته شدن ۲۰٬۰۰۰ نفر خبر می‌دهند…..
در سال ۱۶۸ هجری قمری بود که قیام انجام گرفت. در شب موعود به رسم زرتشتیان آتشکده‌ها را روشن کردند و مطابق اعلامی که از قبل انجام شده‌بود، بر کوه‌ها آتش افروختند. تمام مردم منطقهٔ طبرستان از گیلان تا تمیشه، هرجا نایبان و مردمِ خلیفه را می‌دیدند، آن‌ها را می‌کشتند.مردم با هر وسیله و آلت قتّاله‌ای که تهیه‌اش ممکن بود، به عرب‌ها و عمال خلیفه حمله می‌کردند و آن‌ها را می‌کشتند. تنها عرب‌ها هدف این کشتار نبودند و افراد محلی که مسلمان شده‌بودند هم به قتل رسیدند.

قشون منظم اسپهبدان نیز با رهبری ونداد هرمز و معاونت شروین یکم علیه سپاهیان عرب تاختند و پادگان‌های نظامی را که برای مقابله با شورش‌های احتمالی ساخته شده‌بودند، اشغال کردند و حدود بیست هزار نفر از نظامیان عرب را کشتند؛ به‌طوری‌که اجساد مقتولین مانع رفت و آمد در برخی راه‌ها می‌شد.
 همچنین به نیروهای نظامی مستقر در «هرمزآباد» (در نزدیکی آمل)، که محل استقرار نایب خلیفه در طبرستان بود، حمله کردند.
پس از اقدامات هارون‌الرشید اوضاع آرام شد و در زمان مأمون طبرستان تحت امر طاهریان درآمد؛ ولی چندی نگذشت که اسپهبد وقت قارنوندیان، مازیار، علم شورش برپا کرد و به جنگ علیه خلافت و امیران طاهری پرداخت. اما مازیار هم نهایتاً شکست خورد و اعدام شد. پس از شکست‌های پیاپی اسپهبدان، مردم طبرستان به شورشیان علوی مهاجر روی آوردند و در اتحاد با داعی کبیر، دولت شیعی علویان طبرستان را ساختند.
مطالعه بیشتر (شورش طبرستان)

۳. متوجه سوال نشدم!
آذربایجان و پریم(فریم)
فریم شهر باستانی دودانگه ساری مرکز حکومت باوندیان(اسپهبدان ساسانی)