راه‌های مازندران، ارتباط بین مرگ و زندگی/ تصادف‌ها و کشته‌ها چه زمانی مسئولان را از خواب پشت ترافیک بیدار می‌کند؟!
چالش زیرساختی در حوزه راه زمانی مشخص می‌شود که شاهد تصادف‌های خطرناک در مسیرهای روستایی باشیم، جای دوری نرویم، بررسی سابقه چهار بانده کردن محور ساری تاکام مبین این موضوع است که قرار نیست به زودی مشکل مردم در این منطقه رفع شود.
پایگاه خبری چهاردانگه: وقت سفر که می‌شود مشکلات جاده‌ای در استان مازندران به اوج خود می‌رسد، از زمان آغاز تعطیلات تا اتمام آنها رسانه‌ها درگیر اخبار ترافیکی هستند، رسانه‌ها از محدودیت‌های ترافیکی اطلاع می‌دهند، اما کو گوش شنوا که نسبت به رفع گره‌های کور ترافیکی در استان اقدام کند.
عدم تناسب ظرف با مظروف
سه محور ورودی به استان مازندران از جانب پایتخت، یک محور از استان گیلان و دیگر محور استان گلستان در نهایت محور ورودی به استان سمنان درگیر ترافیک شدیدند. این گره‌های کور ترافیکی تنها به ایام پیک سفر ختم نمیشود، مردم استان در ابتدا و انتهای هر هفته با مشکلات شدید ترافیکی مواجه هستند، زیر ساخت‌های جاده‌ای استان نیز هزاران مشکل جدی دارد که کمتر به آن توجه می‌شود و یا اگر توجه می‌شود در حد تنها رفت و آمد مسئولان و متولیان است، این در حالی است که برای رفع مشکلات جاده‌ای نیاز است استان مازندران به صورت ویژه دیده شود، به این دلیل که مردم در ایام سفر این استان را ویژه میبینند.
اگر مازندران و راه‌های ارتباطی آن، اعم از داخل شهری و بین شهری، را ظرف در نظر بگیریم، این ظرف بهیچوجه تناسبی با میزان ورودی (مظروف) را ندارد. در نتیجه مشکل انسداد حرکت در مازندران پیش میآید, که موجب جنگ روانی و عصبیت برای مهمانان و میزبانان می‌شود.
آمد و شدهای بی‌حاصل
از ابتدای دولت یازدهم و حتی دولت قبل رفت و آمدهای زیادی برای رفع مشکلات جاده‌ای استان انجام شد ولی اقدام اثرگذاری که منجر به رفع گره‌های کور ترافیکی شود تاکنون به نتیجه نرسید.
در حال حاضر محور سوادکوه با ترافیک شدید مواجه است، محور هراز در ایام تعطیلات یک طرفه می‌شود، کندوان که بیشتر ایام یک طرفه است و محور ساری کیاسر هم که اوضاع و احوال چندان مناسبی ندارد، گاهی ترافیک این مسیر حتی به بیش از ۲۵ کیلومتر هم می‌رسد.
وعده و وعیده‌های زیادی در ارتباط با رفع مشکلات جاده‌ای در محور سوادکوه داده شد، ولی تلاش‌ها به نتیجه نرسید و قول‌های مسئولان گره کور ترافیکی را حل نکرد. در محور هراز هم مشکلات سر جای خودش باقی است، مشکلات در مسیر هراز به حدی جدی است که دو بانده کردن ۱۰ کیلومتر از این مسیر در بوق و کرنا می‌شود، و حتی وکیل و وزیر برای بهره‌برداری از این ۱۰ کیلومتر خودشان را در زمان افتتاحیه میرسانند،۳۸ سال از انقلاب اسلامی ایران گذشت، اگر سالیانه فقط ۲۰ کیلومتر برای بهبود زیر ساخت‌های استان اعتبار مناسب و اثرگذار اختصاص می‌دادند، الان استان حداقل در حوزه راه اصلی مشکلات حال حاضر را نداشت.
به حدی مسئولان و متولیان درگیر وضعیت راه‌های اصلی استان هستند که اصلاً طرح و برنامه‌ای برای کیفی‌سازی راه‌های فرعی و روستایی ندارند، بسیاری از راه‌های روستایی استان به شدت باریک و خطرناک هستند، عدم دسترسی مردم به رسانه‌ها باعث شد تا این مشکلات کمتر بازگو شود.
فقر زیرساخت، چالش اصلی راه‌های ارتباطی مازندران
چالش زیرساختی در حوزه راه زمانی مشخص می‌شود که شاهد تصادف‌های خطرناک در مسیرهای روستایی باشیم، جای دوری نرویم، بررسی سابقه چهار بانده کردن محور ساری تاکام مبین این موضوع است که قرار نیست به زودی مشکل مردم در این منطقه رفع شود.
در روزهای اخیر تصادف اتوبوس و کامیون در این محور خبر ساز شد، چراکه بخشی از علت تصادف مربوط به نامناسب بودن زیر ساخت‌های راه در این مسیر است ، چیزی که کمتر در این ارتباط اطلاع رسانی می‌شود.
نکته آخر اینکه راه و زیرساخت‌های مازندران برای خود مردم استان ناکافی و نامناسب است، چه برسد به اینکه قرار باشد در ایام هفته مردم سایر نقاط کشور بخواهند از مواهب طبیعی استان بهره برداری کنند.
برای برون رفت از این مشکل و دریافت اعتبار مناسب انتظار است مسئولان استانی حساسیت بیشتری به خرج دهند و نسبت به دریافت اعتبارات برای تکمیل پروژه های استان در زمینه راه تلاش بیشتری انجام دهند./بلاغ
