منطقه چهاردانگه ساری دارای اقلیم متفاوتی می باشد؛ از مناطق پر باران دهستان گرماب گرفته تا مناطق کم باران دهستان پشتکوه. دهستان پشتکوه و بعضی از روستاهای دیگر این منطقه به علت موقعیت جغرافیایی، همیشه با مشکل کم آبی برای کشاورزی و آشامیدن مواجه بودند. اما مردم بخش چهاردانگه از گذشته ای دور، تلاش های زیادی برای تامین آب به روش هایگوناگون نموده اند.
یک نمونه از تلاش مردم چهاردانگه برای تامین آب کشاورزی، انتقال آب «دمار دره» (Demar Dareh) در جنگل های انبوه پِلِه (Peleh) به وسیله حفر کانال به طول بیش از ده کیلومتر تا نزدیکی روستای اِروِت جهت ایجاد آب بندان و استفاده برای زمین های شالیزاری بود که به آق بابا کِلِه (Aq Baba Keleh) مشهور است. (کِلِه در زبان مازندرانی به معنای نهر و رودخانه کوچک است)
طراحی این نهر با توجه به مسیر طولانی و پوشش جنگلی انبوه، یک ابتکار فوق العاده در زمان خود به حساب می آید. طراح این کار فردی به نام آقا بابا از روستای اروت بود و به همین دلیل این نهر به آق بابا کِلِه مشهور شده است.
نمونه ی دیگری از اینگونه تلاشها مربوط به اهالی روستاهای اَلِندان و اَزنی و روستاهای همجوار می باشد که با ایجاد آب بندان پله برای رفع مشکل کم آبی زمینهای شالیزاری روستاهای ازنی، مازارستاق، کنتا، دیدو و …. احداث گردید. ( این آب بندان چند سال پیش توسط دولت مورد بازسازی قرار گرفت.)
احداث قنات در دهستان پشتکوه، کیاسر و روستای ازنی روش دیگری برای تامین آب شرب و کشاورزی بوده است. در اینجا به موقعیت و وضعیت تعدادی از قنات های منطقه پرداخته میشود.
الف. قنات روستای ازنی: به علت موقعیت قرار گیری روستای ازنی در دامنه کوه، کم آبی یکی از مشکلات عمده ی اهالی این روستا از روزگاران گذشته بود. برای حل این مشکل ملامحمود آهنگری، استاد مقنی از دامغان به ازنی آورد و قناتی احداث نمود که هنوز آب دهی دارد، گرچه از آن استفاده نمی شود و رو به تخریب است. طول قنات مشخص نیست.
ب. قنات حد فاصل بین روستای ازنی و مازارستاق: زمان احداث آن مشخص نیست و هنوز آب دهی دارد که برای زمین های شالیزاری معروف به «دیکن پِشت» حفر شده است. می گویند لفوری های که در دیکن پشت سکنی داشتند این قنات را برای تامین آب شرب و همچنین کشاورزی احداث کردند.
پ. قنات های کیاسر: به علت جمعیت زیاد کیاسر و نداشتن چشمه های پر آب، بعضی از این قنات ها برای تامین آب آشامیدنی کیاسر حفر شده بود و بعضی برای تامین آب کشاورزی. قنات های کیاسر به شرح ذیل می باشد:
۱. ململی چشمه
۲. آهنگر خیل
۳. وسگر خیل
۴. کدو استل
۵. هلی چال چشمه
ت. قنات پشِرت: این قنات به طول سه کیلومتر حفر شده و دارای آب فراوانی است. از آب این قنات برای کشاورزی استفاده می شود. این قنات در سال های اخیر لایروبی شده است.
ث. قنات کِوات: این قنات برای تامین آب آشامیدنی روستا حفر شده و هنوز فعال می باشد و از آب آن برای آشامیدن استفاده می شود.
ج. قنات قلعه سر: این قنات برای تامین آب آشامیدنی روستا حفر شده هنوز فعال می باشد و از آب آن برای آشامیدن استفاده می شود.
چ. قنات روستای اروست: برای تامین آب کشاورزی حفر شده است. هم اکنون مخروبه شده و از آن استفاده نمی شود.
امید است با پیشرفت تکنولوژی و با ایجاد سد در بخش چهاردانگه، مشکل کم آبی نیز حل شود تا کشاورزی در منطقه رونق یابد.
