پایگاه خبری چهاردانگه: یکی از مراسمی که در روزهای نزدیک به عید نوروز موجب انبساط خاطر مردم می‌شود حضور حاجی‌فیروز با آن لباس قرمز نواردوزی‌شده و کلاه مخصوصش بود.
در دست حاجی‌فیروز دایره زنگی کوچکی بود که با انگشتان خود بر صفحه آن می‌نواخت و خودش هم آواز می‌خواند و می‌رقصید و خود را پیچ و تاب می‌داد و گاهی یکی دو نفر هم حاجی‌فیروز را همراهی می‌کردند.
حاجی‌فیروز در هر محله که وارد می‌شد قطار قطار کودکان به‌دنبالش راه می‌افتادند و در شادی و پایکوبی حاجی‌فیروز شریک می‌شدند و اشعار «سالی یه روزه بشکن، حاجی‌فیروزه بشکن؛ من نمی‌شکنم بشکن، همین امروزه بشکن؛ اونجا بشکنم یار نمی‌ذاره، اینجا بشکنم یار گله داره؛ همون جایی که دلبر خونه داره، هر جا بشکنم یار گله داره» را با آهنگ مخصوص می‌خواندند.
بعد از پایکوبی حاجی‌فیروز و تماشای صاحب‌خانه و رفع خستگی خانه‌تکانی‌ها پولی به‌عنوان شادباش به حاجی‌فیروز داده می‌شد، این رسم تا حدود ۳۰ سال پیش در بعضی نقاط مازندران اجرا می‌شد و بعد از آن کم‌کم منسوخ شد.
منبع: فارس
