به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی مازندران، طهمورث قاسم نژاد در کارگاه آموزشی پرورش و تغذیه گاو شیری در دهستان چهاردانگه اظهار کرد: تغذیه، ۷۰ درصد هزینه های هر واحد تولیدی به ویژه واحد های تولیدکننده شیر و گوشت قرمز را شامل می شود.
وی با بیان اینکه نیاز غذایی دام شامل علوفه و کنستانتره بوده و مواد تشکیل دهنده کنستانتره شامل جو، سبوس، کنجاله، نمک، زئولیت و مکمل است، افزود: مصرف کنستانتره به عنوان خوراک کامل برای تأمین نیازهای غذایی دام بسیار مهم است که ۴۰ تا ۶۰ درصد نیاز غذایی دام در شرایط مختلف از کنستانتره تشکیل می شود به طوریکه همزمان با زایش دام تا هفته چهاردهم پس از زایش، میزان مصرف کنستانتره افزایش یافته و پس از آن همراه با کاهش وزن دام با شیب ملایم از میزان مصرف کنستانتره کم و به میزان علوفه تا زمان خشکی دام افزایش می یابد.
بیماری شاربن سبب مرگ ۹۰ درصد دام ها می شود
طهمورث قاسم نژاد اظهار کرد: بیماری شاربن یا سیاه زخم از بیماری های مشترک انسان و حیوان است که بسیار خطرناک بوده و اغلب پستانداران بویژه گاو، گوسفند، بز، اسب و انسان به آن مبتلا می شوند.
وی بابیان اینکه این بیماری در ۹۰ درصد مواقع سبب مرگ در دام ها شده و به انسان نیز قابل سرایت است ادامه داد: عامل بیماری نوعی باکتری میله ای شکل است که جزء باکتری های هوازی و هاگ دار رده بندی می شود و این باکتری در هنگام مرگ در خون و تمام ترشحات بدن دام وجود دارد و در معرض هوا در مدت چند ساعت تبدیل به هاگ شده و در خاک بین ۴۰ تا ۶۰ سال می تواند زنده بماند و خاصیت بیماری زایی خود را حفظ کند به همین علت نباید لاشه های دام های تلف شده مشکوک ، مورد کالبد شکافی واقع شود و باید بطور صحیح لاشه را از بین برد.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان ساری ادامه داد: دامپزشکان، دامداران، میکروب شناسان، کشاورزان، چوپانان، کارگران کشتارگاه‌ها و کارگرانی که در صنایع پوست و پشم کار می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
قاسم نژاد افزود: میکروب شاربن در حیوانات بطور مستقیم از حیوان آلوده به حیوان سالم منتقل نمی‌شود بلکه میکروب در بافت‌های حیوانات مبتلا وجود داشته و قبل از مرگ از راه ترشحات مختلف به خارج دفع می‌شود.
وی گفت: اگر لاشه حیوانات تلف شده کالبدگشایی شود و یا در دسترس پرندگان و یا حیوانات شکاری قرار گیرد ممکن است بطور وسیع و خطرناک میکروب را در خاک پراکنده کند به همین دلیل انتشار میکروب در یک منطقه ممکن است بوسیله‌ی جریان آب، حشرات، سگ‌ها و سایر گوشتخواران، پرندگان وحشی و یا مدفوع دام‌های مبتلا تامین شود.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان ساری اظهار کرد: ورود عفونت به منطقه غیرآلوده همواره بوسیله مواد آلوده حیوانی مانند پودر استخوان، کود، پوست، روده، پشم و مواد کنسانتره و یا علوفه آلوده صورت می‌گیرد.
قاسم نژاد با بیان اینکه میکروب شاربن در انسان و حیوان ممکن است از راه خراش‌های پوستی، راه گوارشی و یا از طریق تنفس ایجاد آلودگی کند، ادامه داد: راه ورود میکروب سه نوع شاربن پوستی، تنفسی و گوارشی ایجاد می‌شود.
وی اضافه کرد: منشا بیماری خاک مناطق آلوده است و در سال هایی که هوا گرم و مرطوب است مستعد بروز بیماری شاربن در دامها می باشد و در هنگام چرا در مراتع آلوده و یا آب و علوفه آلوده ، هاگ شاربن وارد دستگاه گوارش شده و در صورت حساس و غیر ایمن بودن دامها سبب بیماری می‌شود.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان ساری خاطرنشان کرد: مرگ ناگهانی در موارد حاد تب شدید تا ۴۲ درجه سانتی گراد و با بی اشتهایی، استاز دستگاه گوارشی، درد شدید، تداوم ادرار خونی و اسهال خونی از علایم این بیماری است.
قاسم نژاد درباره راههای پیشگیری و درمان این بیماری گفت: درمان بیماری در موارد فوق حاد و حاد تقریبا غیر ممکن است اما برای پیشگیری از بیماری در دام های اهلی مانند علف خواران حداقل یکبار در سال واکسیناسیون همگانی باید انجام شود
وی اظهار کرد: دام هایی که بر ثر بیماری شاربن از بین می روند باید چاله ای به عمق ۲ متر حفر کرد سپس کف گودال حفر شده را از آهک پر کرده و لاشه دام را درون آن قرار داده و روی لاشه را هم آهک بپاشیم و با خاک گودال حفر شده پر شود.
