پایگاه خبری تابناک ( مازندران ) در یادداشت کوتاهی نوشت:
عامل شکار یک مرال نر ۱۳ساله در پارک ملی کیاسر به دادگاه معرفی شد. نگاهی به عکس این ستون بیندازید تا همچون بنده به این نتیجه برسید که معرفی شدن یک شکارچی بی‌رحم به دادگاه اصلا نمی‌تواند مایه خوشحالی باشد. البته حق چنین آدمی(؟) این است که جریمه شود و روانه زندان شود تا حالش جا بیاید و دیگر هوس شکار به سرش نزند. اما حقیقت این است که هیچ‌کدام از این کارها باعث نمی‌شود سر بریده این مرال به جای خود برگردد و این حیوان زیبا با آن شاخ‌های باشکوه دوباره بتواند آزادانه در جنگل بدود. ماجرای مرگ این مرال آن‌طور که پایگاه خبری دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران نوشته از این قرار است: «متاسفانه شکارچیان متخلف در پارک ملی کیاسر مازندران یک مرال (گوزن قرمز) نر ۱۳ساله را با سوءاستفاده از فصل گاوبانگی (فصل جفت‌گیری گوزن‌ها) شکار کردند.
چند روز قبل نیروهای یگان محیط زیست پارک ملی کیاسر گزارشی دریافت کردند مبنی بر اینکه یکی از شکارچیان متخلف یک مرال را شکار کرده است.
رئیس اداره پارک ملی کیاسر در این باره گفت: محیطبانان بلافاصله راهی محل مورد نظر در یکی روستاهای منطقه شده و با تعدای از اهالی روستا مواجه شدند که بر بالای سر لاشه یک مرال نر ایستاده بودند.
سیدجلال موسوی اظهار داشت: ماموران برای بررسی موضوع و برخورد قانونی با متخلف وارد عمل شدند اما مردم روستا تجمع کرده و شکارچی مرال با مشاهده خودروی محیط زیست و با استفاده از ازدحام جمعیت متواری شد.
محیطبانان در جریان تحقیقات محلی و بازجویی از برخی مظنونین متوجه شدند که یک شکارچی حرفه‌ای از اهالی روستا با سوءاستفاده از فصل گاوبانگی، مرال نر را با شلیک گلوله در جنگل زخمی کرده است.
موسوی گفت: این متخلف سپس با کمک سگ‌های تعلیم‌دیده، گوزن را در جنگل تعقیب و آن را به سمت روستا کشانده و در روستا حیوان زخمی را از پای درآورده است. این اقدام شکارچی متخلف احتمالا به این دلیل بوده که جابه‌جایی لاشه یک مرال نر با وزنی بالغ بر ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم از درون جنگل به روستا بسیار مشکل است و در آن صورت احتمال می‌رفت محیطبانان او را ببینند.
در این رابطه با شکایت اداره محیط زیست پارک ملی کیاسر، پرونده‌ای در مراجع قضایی تشکیل و شکارچی متخلف جهت رسیدگی به جرم به دادگاه معرفی شده است. بر اساس نرخ جدید بهای جانوران وحشی به لحاظ مطالبه ضرر و زیان وارده به محیط زیست، جریمه پرداختی بابت صید و شکار غیرمجاز هر مرال (گوزن قرمز) معادل ۳۵۰میلیون ریال تعیین شده است که متهم می‌بایست این مبلغ را به حساب دولت واریز کند. مرال شکارشده یک نر ۱۳ خال (۱۳ساله) و بسیار زیبا بود که ذخیره ژنتیکی ارزشمندی برای تداوم نسل این گونه در پارک ملی کیاسر به شمار می‌رفت. متاسفانه نسل مرال در مناطق جنگلی شمال کشور با خطر انقراض روبه‌رو است و حذف هر یک عدد از این گونه ارزشمند ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر به طبیعت کشور وارد می‌کند».
اگر از من بپرسند می‌گویم ۳۵میلیون تومان برای چنین جنایتی، مبلغ ناچیزی است، بسیار ناچیز… .
باسلام باید گفت متاسفانه محیط بانان ما همیشه اخرین نفری هستن که میرسن وفقط پرونده سازی وبقیه روال اداری رو برعهده دارن این عزیزان به نظرم ازرسالت اصلیشان دورشده اند بااین زحماتی که متحمل میشن متاسفانه نتیجه برعکس شده خیلی وقته بانگ مرال بگوش نمیرسه یازیبایی قرقاول به چشم !فقط تعدد پرونده های شکار زیاد شده محیط بان شده دشمن شکارچی وبالعکس.
با سلام
به نظر اینجانب با توجه به وسعت زیاد پارک ملی کیاسر حفاظت کامل منطقه توسط محیطبانان زحمتکش که تعداد آنها نیز کم است مشکل می باشد. از طرفی انچه که مشکلات را بیشتر کرده است محدود کردن شدید حریم روستاهای منطقه و جلوگیری از کشاورزی کشاورزان در زمینهای آبا و اجدادی خود که به دلایل مختلفی چندین سال کشت نشده اند سبب شده که روستاهای منطقه در اوایل شهریور خالی از سکنه شده و بومیان که همواره محافظان اصلی طبیعت بوده اند را از روستاهایشان به نوعی فراری شده اند و فضا برای خاطیان و متجاوزان به حریم طبیعت باز شده است. جا دارد دولتمردان و دلسوزان طبیعت طرح های قدیمی خروج دام از جنگل و محدود کردن شدید حریم روستاها را مورد بازبینی قرار داده و نتایج آنها را بررسی کنند. همچنین می توان از کشورهای موفق در این زمینه الگوبرداری کرد. از سایت چهاردانگه هم انتظار داریم در این زمینه اقدام نموده و با کمک کارشناسان و برنامه ریزان، به بررسی موشکافانه این موضوع بپردازد تا ضمن حفظ و پویایی محیط زیست منطقه، مردمان منطقه نیز آرام و خوش در کنار طبیعت زندگی کنند. من مطمئنم مردم آگاه همواره بهترین حافظ محیط زیستند.
با سلام و احترام .آن چه دل انسان را خراش می دهد این است که بسیاری از این دسته شکارچیان وقتی به دام قانون می افتند . بعد از کش وقوس های زیاد جریمه شان یا بخشوده ویا بسیار اندک از آنها دریافت می شود که این امر جسارت چنین افرادی را چند برابر می کند ودر چنین موقعی است که تلاش شکاربانان بی نتیجه می ماند واین ذخایر چشم نواز وحش منطقه دچار تلاطم می گردد .مگر شکار حیوانات شغل نان آور خانه است ؟چرا نباید اسلحه وپروانه شکار چنین افراد خاطی برای همیشه مهر ابطال بخورد ودستشان از این میراث جاودان کوتاه شود .در پایان از تلاش پرسنل محیط بانی منطقه تقدیر می گردد .
با سلام و خدا قوت
برادر عزیز جهان آرای ، سازمان محیط زیست دیز زمانی است که از رسالتش جا مانده.
محیط زیست بدون انسان یعنی چه؟ شبه جزیره میانکاله رو اختصاصی کردن و ورود انسان رو ممنوع .
برادر کفشگر ، چرا حامیان محیط زیست ( شکاربانان ) خودشان اسلحه شکاری داشته و در استان های دیگر به شکار می روند ، این جز این نیست که دید خود آقایان( شکاربانان ) به جانوران زنده در محیط زیست جز به چشم شکار نیست .
و خواهشاً یکطرفه به قاضی نروید…………
با سلام حضور طبیعت دوستان محترم همیار محیط زیست باید در برنامه کاری محیط زیست استان باشد و از افراد داوطلب روستاها جهت حفاظت از منابع الهی خدادادی (حیات وحش ) کمک گرفت و اطلاع رسانی به محیط بانان در بر نامه کاری این عزیزان باشد ،راهکار دوم ضبط اسلحه شکاری متخلفین به مدت طولانی می باشد .