کربلایی محمد علی فرزند محمد خلیل موازی در سال ۱۲۴۰ هجری قمری در روستای تیلک متولد و بعد از چند سال زندگی در آنجا به علت نامعلوم همراه با برادر زاده های خود به کیاده و سپس به روستای ازنی مهاجرت نمود. ایشان فردی بسیار متقی اهل شب زنده داری و نماز شب بودند. احداث حمام ، وقف زمین برای قبرستان عمومی محل ، وقف زمین شالیزاری برای اطعام در عاشورا که در وصیت نامه خودش آورده است نمونه هایی از اعمال خیر ایشان می باشد. اکنون نیز نوادگان ایشان هر سال در تاسوعا و عاشورای در روستای ازنی اطعام دهی می نمایند و به این صورت یاد آن بزرگ مرد را گرامی می دارند.
قبل از ورود ایشان به روستای ازنی به علت اینکه محل دارای فرد قدرتمند و تاثیر گذاری نبود ارباب روستاهای اطراف مردم محل را بیگاری می بردند و مورد ظلم قرار می دادند اما بعد از ورود ایشان دیگر کسی جرأت چنین کاری نداشت.
ایشان داری دو پسر به نام اکبر (پدر بزرگ اینجانب) و اصغر خلیلی و دو دختر به نام زینب و رقیه بود.
ایشان پس از عمری زندگی با برکت در شب شنبه بیست نهم ربیع الاخر ۱۳۳۴ هجری قمری دعوت حق را لبیک و در جوار رحمت حق آرام گرفت. بنا به وصیت ایشان ، ایشان را در جوار امامزاده محمود میر عماد الدین وری دفن نمودند.( کربلایی محمد علی پدر بزرگ پدراینجانب حامد خلیلی می باشند. )
این وقف نامه درماه شعبان سال ۱۳۲۳ ه ق نوشته شده است. ( صد و سیزده سال از تاریخ نگارش آن می گذرد )
نویسنده: حامد خلیلی ازنی
سلام
خداوند همه مومنان و واقفان به ویژه مرحوم خلیلی را رحمت کند. ان شالله با ائمه اطهار مشهور شوند. ضمنا، از طرف تیلکی ها، به فرزندان و نوادگان محترم مرحوم کربلایی خلیلی به ویژه جناب آقای حامد خلیلی ازنی عرض سلام و ارادت دارم.
مرحوم کربلایی محمد علی خلیلی اولین پایه گذار کسب علم با دعوت از روحانیت ودادن زمین وامکانات دیگردرجهت علم آموزی فرزندان خود ودیگران اهتمام داشتند بنا به گفته بزرگان دهها روستای اطراف برای نوشتن یا خواندن به محضر ایشان می رسیدندخداونددرجات ایشان رامتعالی گرداند