اوقات شرعی کیاسر
۵۰غواص گروهان غواصی فاطمه زهرا(س) در عملیات «کربلای ۴»، وصیتنامهای دسته‌جمعی را نگارش کردند که سفارشات هفت بندی آنها با توجه به شرایط امروز بسی خواندنی است.
به گزارش فارس، در هفته اخیر طی انتشار گفت‌وگوی دوبخشی با سرهنگ پاسدار محمود محمدزاده فرمانده گروهان غواص فاطمه الزهرا(س) گردان عاشورا لشکر ویژه ۲۵ کربلا در عملیات کربلای چهار، طی این دو بخش: «از راز تشکیل گردان عاشورا تا سازماندهی ۱۸۰ غواص خط‌شکن» و «از نگارش وصیتنامه دسته‌جمعی تا آگاهی غواصان از نحوه شهادتشان» در قسمتی این فرمانده می‌گوید: «نیروهای گروهان را در اتاقی جمع کردم، اکثرا بروبچه‌های سورک شهرستان میاندورود بودند ـ همشهری‌های خودم ـ به شهید حاج‌عبدالله شریفی گفتم یک وصیتنامه دسته‌جمعی بنویسیم که هم وصیت ما به مردم بخشمان باشد و هم یک پیماننامه محسوب شود، سورکی‌های حاضر در گردان حدودا ۵۰ نفری می‌شدند ـ البته تعدادی هم از یگان‌های دیگر هم آمدند ـ وصیتنامه را نوشتیم و در جمع بچه‌ها خواندیم و همه بچه‌ها آن را امضا کردند».
در ادامه متن وصیتنامه ۵۰ غواص عملیات «کربلای ۴» از خاطرتان می‌گذرد:
بسمالله الرحمن الرحیم
خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموال‌شان را خریداری می‌کند که در مقابل به آنان بهشت عنایت کند، آنها که در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند، وعده‌ای مسلم بر عهده خدا که هم در تورات آمده و هم در انجیل و هم در قرآن.
چه کسی از خداوند به عهدش وفادارتر است بنابراین نسبت به این معامله‌ای که کردید، به خویشتن بشارت دهید و این همان فوز عظیم است. «سوره توبه قرآن‌کریم»
شکر به درگاه ایزد منان که به ما نعمت هستی بخشید و با نزول قرآن‌کریم ما را هدایت کرد و توفیق شرکت جهاد در راه خودش یعنی در این دفاع مقدس را به ما عنایت فرمود و سلام و درود بی‌پایان بر حضرت محمد ابن عبدالله(ص) و ائمه اطهار به ویژه حضرت حسین ابن علی(ع) که راه و رسم زندگی به ما آموختند.
سلام بر امام امت این پرچمدار توحید و ابراهیم زمان و سلام و درود بر شهدا، معلولان، مجروحان، مفقودالاثرها و اسرای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و خانواده‌های معظم آنها این چشم و چراغ‌های انقلاب.
سلام بر امت قهرمان این مرز و بوم بالاخص امت شهیدپرور روستای سورک که پیوسته با بدرقه عزیزان خویش گرمی خاصی در زمستان به آن بخشیدند و بدین ترتیب شعله منافق‌سوز و کفر برانداز شعار جنگ جنگ تا پیروزی افزون‌تر ساختند و با ارسال کمک‌های مالی خویش به جبهه، توطئه اقتصادی محتکران را خنثی کرده و به حق نشان دادند که فرزند محرم و رمضانند.
اینجانبان خدمتگزاران کوچک اسلام و شاگردان مکتب ولایت که با راهیان کربلا متشکل در هیئت عاشورا عازم جبهه حق علیه باطل شدیم، زیرا شرکت در این دفاع مقدس و جهاد فی‌سبیل‌الله را همانند نماز بلکه در شرایط فعلی بنا به فرموده امام امت که همان حکم اسلام است، بر خود واجب دانسته و بی‌توجهی به آن را باعث ذلت و خواری در دنیا و عذاب دردناک در آخرت برای خود شمرده.
از خداوند بزرگ می‌خواهیم این اعمال ناچیز ما را به رحمت خویش قبول بفرماید و از خطایا و لغزش‌های بزرگ و کوچک ما هماطور که در قرآن وعده داده است، درگذرد و آنچه موجب رضایت و خوشنودی اوست، برای ما فراهم کند و ما هم با خدای خویش پیمان بسته‌ایم و با امام امت تجدید عهد کردیم تا کوتاه کردن دست متجاوز و انهدام حزب بعث کافر صدام به پیش خانواده‌های خویش برنگردیم، مگر در صورت شهید یا زخمی شدن، زیرا دشمن همانند حیوان درنده زخم‌خورده‌ای است که پس از مأیوس شدن از شکار طعمه و در حال فرار در سر راه خود به هر چیز چنگ می‌اندازد.
از آنجایی که مرد میدان و رزم و مبارزه نبود تا جوان‌مردانه بمب‌های خویش بر سر مردم بی‌گناه و اطفال معصوم و مادران داغ دیده شهر و روستا ریخته و یا آنها را از راهی دور مورد اصابت موشک‌ها و توپ‌ها قرار می‌دهد و این چه دلی است که ضجه کودکان و مادران و سالخوردگان را ببیند و شکم آبستن دریده شده مادرانی را در زیر آوار مشاهده کند اما به درد نیاید مگر اینکه این دل از سنگ باشد.
کجاست غیرت و جوان‌مردی و فتوت و نوع‌دوستی که یک خانواده ۱۰ نفری دزفولی تکه‌تکه شوند و انسان فقط به زن و فرزند و دارایی خود بچسبد و آن‌وقت هم دم از مسلم و مؤمن بودن بزند.
پدران و مادران، برادران و خواهران دفعه قبل که به مرخصی آمده بودیم، نه برای استراحت و یا رفع خستگی بود که برای اتمام حجت بود تا یکبار دیگر گفته شود که کاروان حسینی(ع) در سینه و شور حسین(ع) در سر دارد و بسمالله پای رادیو، تلویزیون نشستن، شورداشتن و چند نگاه بی‌توجه به روزنامه و مجله انداختن معرفت به حسین ابن علی(ع) و راه و هدف او در رکاب حسین(ع) پیدا نمی‌شود.
حال که چند ساعتی به آغاز عملیات نمانده و فرزندان شما می‌روند تا خط‌شکن جبهه اسلام باشند، در آخرین ساعات حیات فانی خویش و حیات ابدی در جوار قرب الهی، انشاءالله تذکراتی را به‌عنوان وصیت به خدمت‌تان اعلام می‌داریم:
۱- همگی را به جهاد مقدس در راه خدا دعوت می‌کنیم همان‌طوری که مولایمان علی(ع) در آخرین ساعات عمرش طبق وصیتی فرمودند، خدا را در مورد جهاد با اموال جان‌ها و زبان‌های‌تان (مبادا در اولین راه سستی به خرج دهید) و بر شما باد که پیوندها را محکم کنید و از بذل و بخشش یکدیگر (مخصوصاً در راه جهاد هیچ فروگذار نکنید) و حال که امام عزیز پرچمدار این نهضت است چه نعمتی بالاتر از در رکاب بودن این نائب امام زمان (عج) برای اسلام شمشیر زدن و امروز ما هر نعمتی کسب کردیم، به برکت رهبریت قاطع و خردمندانه این بزرگ مرجع عالم اسلام بوده است.
2_ از آنجایی که انقلاب ما یک انقلاب مکتبی نشأت‌گرفته از اسلام بوده، اگر بخواهیم این انقلاب را حفظ کنیم، باید با توکل به خدا و توسل به قرآن و درس گرفتن از زندگی انبیا و ائمه شعور و آگاهی‌های دینی و سیاسی خویش را بالا برده و با استفاده از مسجد همانند صدر اسلام آن را پایگاهی برای زدودن شیطان‌های درونی و بیرونی قرار دهیم.
3_ از آنجایی که انقلاب مکتبی ما روحانیت مبارز و پیرو خط امام را پرچمدار این نهضت دانسته و آنها را سربازان واقعی امام زمان (عج) قلمداد می‌کند و شیاطین گمان نکنند که حرکت روحانی‌نمایانی مانند مهدی هاشمی بتواند اعتماد ما را نسبت به این قشر محترم و معظم سلب کند و هر کسی باید بداند در هر مقامی باشد اگر قصد خیانت به نظام جمهوری اسلامی و امام عزیز را داشته باشد، خون شهدا گریبانش را خواهد گرفت و او را رسوا خواهد کرد.
حال که شرق و غرب با استفاده از منافقین و عوامل داخلی خویش سعی در تزلزل در ارکان این نظام به‌حق دارد، ما باید بیشتر خود را به ولایت‌فقیه نزدیک کرده و دولت نیز تا وقتی که در خط ولایت است از هر جهت آن را پشتیبانی کرده و از کمبودهای موفق و مشکلات که هر انقلابی به همراه دارد نهراسد.
۴- به جوانان عزیز به ویژه دانش‌آموزان سفارش می‌کنیم که مواظبت از سلامتی جسمانی و توجه به درس خویش و از نظر اخلاقی و معنوی خود را بسازند و ایمان خود را قوی‌تر کنند و نه تنها از نظر باطن، بلکه به ظاهر هم توجه کنند و خود را ملبس به لباس و عوام‌فریبی و فتنه‌انگیزی نکنند که استکبار امروزه از این راه وارد می‌شود.
۵- به خواهران سفارش می‌کنیم که سخت مواظب حجاب خود باشند، هم حجاب ظاهر و هم حجاب باطن و بدانند که اگر قشر خواهران حرکت‌شان در جامعه خداپسندانه باشد، افراد بوالهوس جرأت عرض اندام و مفسده‌جویی ندارند و باید در زندگی‌شان حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب(س) را الگو قرار دهند که هم عفت و آبروی دنیوی و هم سعادت اخروی تأمین خواهد شد.
۶- از روحانیت معظم سورک تقاضامندیم که نسبت به جوانان عاشق اسلام و دلسوخته به انقلاب و امام عزیز گرمی بیشتری نشان دهند و از اهالی روستای سورک تقاضامندیم قدر روحانیت محل را بدانند و توجه داشته باشند که روحانیت دلسوزترین قشر نسبت به آنها است.
۷- به‌عنوان وصیت از امام عزیز تقاضا داریم که در پیشگاه خداوند برای ما شفاعت کند که ما اعتباری نداریم و از خانواده‌هایمان، پدران، مادران، همسران و فرزندانمان می‌خواهیم که همانند اولاد امام حسین(ع) صبر و استقامت پیشه کنند و در راه دین و تحمل مشکلات نشان دهند و قلوبشان را متوجه خدا کنند و بدانند که اگر بخواهند در دنیا و آخرت سرافراز باشند، راه همان راه قرآن است و از این طریق عشق و محبت امام(ره) را در دل خویش بگذارند و توطئه‌ها و شایعات منافقان را خنثی کنند.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
آمین یا رب العالمین
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
ممنون از عزیزان چهاردانگه‌نیوز…. واقعا لذت بردم…
اللهم‌اغفرللمؤمنین‌والمؤمنات
یاد و خاطره به یاد ماندنی آن شب عرفانی و معنوی بخیر . درست یک شب قبل از عملیات کربلای چهار یعنی غروب روز دوم دی ماه ۱۳۶۵ حدود پنجاه نفر از رزمندگان روستای سورک آنزمان { شهر سورک فعلی } توسط سردار اباذری فرمانده گردان خط شکن عاشورا و سردار محمدزاده فرمانده گروهان غواص حضرت فاطمه و شهید حاج عبدالله شریفی که هر سه نفر هم از سورک بودند کل بچه های سورکی در یک سنگر خاکی جمع کردند اول چند دقیقه صحبت و مراسم دعا و مداحی که حال و هوایی خاصی بوجود اومد که چه شبی فراموش نشدنی بود از چهرهای بعضی از بچه ها مشخص بود که فرداشب آسمانی خواهند شد . شهید شریفی وصیت نامه دسته جمعی را که نوشته بود بلند شد کل وصیت نامه را قرائت کرد و بچه ها با ذوق و شوق و با چشمانی اشک آلود آن وصیت نامه را امضاء کردند . وسپس بچه ها بلند شدن همدیگر را در آغوش گرفتند و از همدیگر حلالیت می طلبیدند . چه شبی بود هرگز آن شب فراموش نخواهد شد . خوشابحالتان ای شهیدان عملیات کربلای چهار . یاد و نام و خاطراتشان برای همیشه زنده و گرامی باد .
درود بر مردان پاک – درود بر عزیزان شهیدمان. حال به خود ائیم و لحظه ای درنگ نمائیم به کجا چنین شتابان … راستی ما با دستان باز چه کرده ایم.. چه کرده ایم..