خبرگزاری فارس مازندران ـ سرویس فرهنگی| چند روز مانده به فرا رسیدن نخستین شب قدر بود که یک استوری در فضای مجازی نظرم را به خودش جلب کرد، مضمون این بود؛ بی‌حجابی و آزادی کل ایران را فرا گرفته مردم از اسلام دور شده اند و دیگر خبری از عزاداری نیست، اگر مجالس و محافلی هم باشد با حضور افراد پیر و کهن سال همراه است.
چند روز گذشت؛ شب نوزدهم ماه مبارک با کنجکاوی تمام کنترل تلویزیون را برداشتم، کانال‌های مختلف استانی را جستجو که می‌کردم اماکن مذهبی پر بود از حضور مردمی که اکثرشان از نسل نوجوان و جوان هستند؛ برای قرآن به‌سر آمده بودند، خیلی خبری از بی‌حجابی هم نبود، جمعیت آنقدر زیاد بود که جای حرفی باقی نمی‌گذاشت.
امشب در آخرین شب قدر شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان حضور مردم پرشورتر از هر زمان دیگری است؛ نیازی نیست جای دور برویم در همین مازندران خودمان، مردم در تک تک شهرستان‌ها باحضور در مراسم احیا غوغا برپا کردند.
راستی میزبان در این شب‌ها میزبان شهدای گمنام بود؛ فضا پر شد از عطر و بوی شهادت، عاشقی، دلدادگی، ایثار و مظلومیت؛ چشمان پراز اشک مردمی که در حال تشییع پیکر این شهدا هستند قلب هر بیننده ای را می‌لرزاند؛ چطور دشمنان ما اینها را نمی‌بینند.
بذر ناامیدی را در فضای مجازی می‌پاشند و چشم‌شان را به روی واقعیت بسته و امیدوارند؛ حس و حال جوانانی که از ساعت ۱۰ شب تا پاسی از شب برخی حتی ایستاده جوشن کبیر را زیر لب زمزمه کرده و قرآن بر سر گذاشته و ندای العفو العفو سر می‌دهند دیدنی نیست؟ چطور اینها را نبینیم.
دوستی می‌گفت تعداد بانوان باحجاب خیلی بیشتر از بدحجابان، شل‌حجابان یا بی‌حجابان شهر است اگر به میدان بیایند و این شب‌ها فرصتی بود برای اینکه این واقعیت را درک کنم که دشمن در خواب است و ما بیدار.
شب قدر همه آمدند، از هر سن و گروهی؛ با امام زمانشان بیعتی تازه کردند، دل‌ها روانه کربلا و آماده ظهور شد، باید امیدوار باشیم نه ناامید، ناامیدی مخصوص دشمنی است که هر چه رشته کرد در این شب پنبه شد.
پایان پیام/۸۶۰۴۸/م
