نکته های قرآنی قسمت چهارم / یادداشت حجت الاسلام میرعمادی

یکی از نکته های قرآنی تفسیر “امام مبین ” به امیر مومنان علی علیه السلام است
خداوند متعال در سوره یس آیه ۱۲ میفرماید :
و کل شی احصیناه فی امام مبین
همه چیز را در امام مبین برشمردیم
۱- کلمه امام به معنای پیشوا و رهبر است راغب اصفهانی می‌گوید امام آن است که از وی پیروی و به وی اقتدا شود خواه انسان باشد یا کتاب
در قرآن هم این کلمه به معنای پیشوا آمده (بقره / ۱۲۴ ، قصص / ۴۱ ، اسرا /۷۱ ، هود / ۹۸ و۱۷ ) پس امام کسی یا چیزی است که راهنما و هدایتگر باشد
کلمه “مبین ” هم از ریشه بینونت به معنای آشکار و روشن این کلمه اسم فاعل به معنای آشکار کننده هدایت از گمراهی و روشن کننده حق از باطل است
۲ – غالب مفسران امام مبین را به معنای لوح محفوظ یا همان کتابی که همه اعمال و همه موجودات و حوادث جهان در آن ثبت و محفوظ است تفسیر کردند توجیه شان است که این کتاب در قیامت رهبر و پیشوا برای سنجش اعمال و ثواب و عقاب است
۳- روایات متعددی از طریق اهل بیت نقل شده که امام مبین به امیر مومنان علی علیه السلام تفسیر شده از جمله مرحوم شیخ صدوق نقل می کند وقتی این آیه نازل شد پیامبر با جمعی نشسته بودند و در همان حال امیر مومنان علی علیه السلام به سوی پیامبر آمد هنگامی که چشم رسول خدا به او افتاد فرمود امام مبین این شخص است امامی که خداوند متعال همه چیز را در او احصا و شماره فرموده است
در تفسیر علی بن ابراهیم قمی از ابن عباس نقل کرده که خود امیرالمومنین فرمود : انا والله الامام المبین ، ابین الحق من الباطل
به خدا امام مبین من هستم و من حق را از باطل آشکار می سازم ( تفسیر نورالثقلین جلد ۴ صفحه ۳۷۹ )
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز در خطبه غدیر علی علیه السلام را امام مبین معرفی کردند و به دنبال آن همین آیه ۱۲ سوره یاسین را قرائت کردند
۴ – اینکه خداوند همه چیز را در قلب امیرالمومنین علیه السلام شماره کرده باشد چیزی به دور از ذهن نیست چرا که قلب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام معصوم علیه السلام آنقدر و سیع و ظرفیت گسترده‌ای است که گنجایش همه امور را دارد و آینه ای است که همه امور را منعکس می کند و معیاری برای حق از باطل است

استاد سطح عالی حوزه علمیه سید احمد میرعمادی – دهه امامت و ولایت