پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

معلولیت دستگاه‌های عمومی مازندران در برابر توان‌یابان

0

استان مازندران حدود ۵۸ هزار و ۸۰۰ معلول تحت پوشش بهزیستی دارد که بیش از ۷۰ درصد آنها دارای معلولیت جسمی حرکتی بوده و نیازمند ایجاد شرایط مساعد جهت برخورداری از خدمات دستگاه ها و نهادهای عمومی هستند.
اما آنطور که آمار نشان می‌دهد بسیاری از دستگاه های اجرایی استان مازندارن نه تنها دارای استانداردهای مناسب سازی برای بهره برداری معلولان نیستند، بلکه حداقل ها را نیز رعایت نکرده و عملا برای این قشر غیر قابل استفاده هستند.
تازه ترین گزارش بهزیستی مازندران نشان می دهد که از ۶۵ دستگاه اجرایی و خدماتی این استان بیش از ۵۳ درصد آنها از چهار قابلیت اصلی مناسب سازی ساختمان های اداری و اجرایی محروم هستند و یا اصلا در جهت تامین آن اقدام نکردند.
این قابلیت ها عبارت‌اند از مناسب‌سازی درهای ورودی ساختمان‌ها، مناسب سازی سرویس بهداشتی، سطح شیبدار و آسانسور استاندارد برای بهره مندی افراد معلول که ۳۵ دستگاه اصلا از آن برخوردار نیستند و یا تنها یک قابلیت را فراهم کردند.
همچنین آمارهای جشنواره شهید رجایی که محل سنجش کیفیت خدمات دستگاه های دولتی است، نشان می دهد فقط سه دستگاه اجرایی توانستند تمام حداقل های مورد نیاز مناسب سازی را فراهم کنند.
بسیاری از مسئولان اجرایی استان قدیمی بودن ساختمان های اداری و فقدان فضای لازم برای مناسب سازی را بهانه می کنند ، این درحالی است که بنا بر گزارش های رسمی ساختمانهای اداری و خدماتی مازندران کمتر از ۲۰ سال عمر داشته و یا در ۲ دهه اخیر حداقل برای یک بار تجهیز و نوسازی شدند.
البته برخی دستگاه‌ها نیز عدم منابع مالی کافی برای مناسب سازی استفاده معلولان را بهانه خود قرار می دهند. فقدان منابع مالی آن هم برای یک سطح شیبدار و یا سرویس بهداشتی !
کارشناسان و مسئولان بهزیستی نیز فقدان و یا ضعف قوانین را علت می دانند در حالی که چندین دهه است که قوانین مناسب سازی هم در مدیریت شهری و هم در قواعد شهرسازی و معماری گنجانده شده است و نمی توان ضعف قانونی را در این زمینه پر رنگ دانست.
جالب است بدانید قوانین مناسب سازی از ۵۰ سال پیش در کشورهای توسعه یافته اجباری و از حدود سه دهه پیش نیز در قوانین شهری کشور لازم اجرا شده است.
 با احتساب این مسئله اکنون باید حدود ۸۰ درصد ساختمان های اداری و اجرایی مازندران مناسب سازی شده باشد که با واقعیت امروز فاصله فاحشی دارد.
از ساختمان های اداری که بگذریم و به سراغ معابر عمومی شهری استان که برویم اوضاع از این نیز بدتر می شود. بنا بر اطلاعات سال ۹۷ حدود ۷۰ درصد از معابر شهری برای تردد معلولین مناسب سازی نشده است و یا به صورت غیر استاندارد انجام شده که البته اگر خودتان دقایقی در سطح شهر محل زندگی قدم بزنید آمار بیش از این است.
تقریبا تمامی پیاده روها، محل عابر پیاده و ایستگاه های حمل و نقل عمومی غیر استاندارد بوده و حتی یک دستگاه اتوبوس استاندارد در مازندران نمی توانید بیابید که برای افراد معلول همچون نابینایان و یا ویلچری ها مسیر و محل مناسب داشته باشد.
حتی بهزیستی مازندران سال گذشته دستگاه های اجرایی را تهدید به شکایت و کشاندن آنان به مراجع قضایی کرد که گویی اصلا اهمیتی برای کسی ندارد.اگر زیبا سازی نیز در سطح معابر شهری انجام می شود فقط دلایل زیبا شناختی داشته و ارتباطی با نیاز معلولین ندارد.
اما اینکه چرا مناسب سازی آنطور که باید در فضای عمومی فراهم نشده است؟ سوالی که حداقل یک دهه در رسانه ها مطرح می شود.
سرپرست اداره کل بهزیستی مازندران امروز دوشنبه در جمع خبرنگاران این مسئله را برای همه رسانه ها روشن کرد و پاسخ کامل را داد.

** بهزیستی دست اجرایی ندارد
سرپرست بهزیستی مازندران در نشست با خبرنگاران مازندران اظهار داشت: بهزیستی به دلیل ماهیت خدماتی بودن توان اجرایی ندارد و فقط می تواند به صورت توصیه‌ای عمل کند.
جمال باقری نسامی با اشاره به اینکه فراهم سازی حداقل های اجتماعی برای معلولین باید به یک فرهنگ و نگاه تبدیل شود، افزود: متاسفانه هنوز این فضا در نهادهای اجرایی و خدماتی ما شکل نگرفته است.
وی با بیان اینکه بهزیستی قدرت اعمال و اجرای قوانین مناسب سازی را ندارد، افزود: باید دستگاه ها خود به این قوانین تن دهند.
سرپرست بهزیستی مازندران همچنین تاکید کرد: دست های ما برای تحکیم اجرای مناسب سازی بسته است و فقط از طریق نهادهای بالا دستی اقدام به پیگیری و مطالبه گری می کنیم.
باقری نتیجه این مطالبه گری را نیز تاکنون کمرنگ توصیف کرد و گفت: روش اقناعی بر خلاف روش های اجباری طولانی مدت و زمان بر است.

وی به قانون جامعه خدمات به معلولان  نیز اشاره کرد و گفت : با اینکه در این قانون نیز مسئله مناسب سازی دیده شده است ، اما ضمانت اجرایی برای آن عملا توسط بهزیستی وجود ندارد.

با این وجود باید اب پاکی را بر دست معلولان ریخت و گفت که باید منتظر بمانند تا دستگاه اجرایی به آگاهی درباره معلولیت رسیده و اقدام به مناسب سازی کنند.

شاید هم برای ساخت یک مسیر شیب‌دار نیاز به بودجه جداگانه ای باشد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.