معرفی روستای کردمیر چهاردانگه

پایگاه خبری چهاردانگه نیوز: روستای کردمیر در ۹۰ کیلومتری جنوب شهر ساری در بخش چهاردانگه ،در دهستان پشتکوه در ۵۳ درجه و۴۳ دقیقه و ۳۸ ثانیه شرقی و ۳۶ درجه و ۱۴ دقیقه و ۷ ثانیه شمالی واقع شده است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۳۷۵ نفر (۱۳۷ خانوار) بوده‌است.

براساس اولین سرشماری سراسری در سال ۱۳۳۵، جمعیت روستای کردمیر۲۱۵ نفر( ۱۱۸ مرد و ۹۷ نفر زن) بود.

در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران روستای کردمیر چنین معرفی شده است: 

کردمیر. دهی است از دهستان پشتکوه سورتیجی بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری، ۱۴ کیلومتری خاور کیاسر، ۱ کیلومتری شمال راه مالروکیاسر به دامعان،  . کوهستانی، معتدل مالاریایی،  سکنه ۳۵۰نفر، شیعه، مازندرانی و فارسی، آب از چشمه، محصول غلات، شغل زراعت، راه مالرو. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۳  ص ۲۳۱).

وجه تسمیه کردمیر

در گویش طبری امروز نیز کلمه کرد به معنی چوپان و شبان است. (واژه نامه طبری، صادق کیا، ص ۱۶۶) در کارنامه اردشیر بابکان هم کردان به معنی شبانان آمده است نه نام و نژاد یا قبیله.

شاعران و نویسندگان پارسی گوی در قرن های اول هجری  واژهء کُرد را به معنای عشایر و رمه‌گر و همچنین چوپان و شبان به کار برده اند.

رودکی گوید:

از بخت و کیان خود بگذشتم و پَردَختم / چون کُرد بماندستم تنها من و این باهو (باهو به معنای چوبدستی شبانان).

واژهٔ کرد در دوران تاریخی پس از حمله اعراب به ایران به معنای رمه گردانان و کوچ‌نشینان فلات ایران بزرگ به کار رفته است و هرگز معنی زبانی خاص یا قوم خاص یا فرهنگی خاص را نمی‌دهد.

حمزه اصفهانی مینویسد : « کانت الفرس تسمی الدیلم الاکراد طبرستان کما کانت تسمی العرب اکراد سورستان » (تاریخ سنی ملوک الارض)

یعنی پارسیان (ایرانیان)،  دیلمیان (یکی از گروه‌های مهم ایرانی‌زبان) را کردهای طبرستان میدانستند – چنانکه اعراب را کردهای سورستان.

در لغتنامه دهخدا نیز آمده است:

توسعاً بمناسبت چادرنشینی این طایفه بطور مطلق بر چادرنشینان اطلاق می شود. بدوی . بقول حمزه اصفهانی ایرانیان قدیم (فرس ) دیلمیان را اکراد طبرستان مینامیدند و اعراب را کردان سورستان میخواندند. (فرهنگ فارسی معین):

از رخت و کیای خویش من رفتم و پردختم

چون کرد بماندستم تنها من و این باهو.

تعدادی از سادات که شغل شبانی داشتند به این منطقه مهارجرت نموده و ساکن شده اند و در اینجا  روستایی بنا نمودند که به کرد (چوپان) و میر(سید) روستای چوپان سادات(کردمیر) نامیدند.

تاریخچه مدارس کردمیر

دبستان  سپاهی دانش کردمیر در سال ۱۳۴۹ دایر شد و نام کنونی آموزشگاه شهید علی عمران باقری می باشد. متاسفانه اطلاعات مربوط به معلم و دانش آموزان در سال تاسیس بدست نیامد.

مدرسه راهنمایی

مدرسه راهنمایی کردمیر به صورت ضمیمه در سال ۱۳۷۵ و با مدیریت محمد آهنگری دایر شد. در آغز تاسیس معلمان آموزشگاه عبارت بودند از: محمد آهنگری ، مجتبی شقاقی، علی اصغر کاظمی، حسین تیش محمدی، سیده رقیه شجاعی، سید هادی عشوری، حسین شیر محمدی

پایه اول: حسن تقی پور، حسن شاقلی، مجتبی صدیقی، سیدشمس الدین موسوی، سید حسین موسوی، سید حسین موسوی، سید مرتضی موسوی، سید مریم خانه دوست، سیده سمانه موسوی و سیده کبری موسوی

پایه دوم: مجید بابایی، علی تقی پور، حسن تقی پور، سعید صادقی، میرسلیمان موسوی، سید یوسف موسوی، فاطمه صفری و آمنه صادقی

 ( خلیلی ، حامد/ شریعت نژاد، نقی، تاریخ آموزش و پرورش چهاردانگه  ص ۱۲۱ و ۱۶۵)

شهدای روستای کردمیر

نویسنده: حامد خلیلی ازنی