مازندران وارد بحرانی ترین شرایط خود در ۲۰۰ سال اخیر شد+ تصاویر

پایگاه خبری چهاردانگه، روزنامه وارش به نقل از سازمان هواشناسی به وضعیت خشکسالی در کشور با تمرکز بر استان های شمالی پرداخته و نشان داده است که مازندران چگونه از استانی سرسبز در حال بدل شدن به کویری خشک است.این روزنامه در گزارش خود می نویسد:

خشکسالی به گلوی استان های شمالی رسیده است و در میان سه استان سرسبز و پرباران شمالی وضع «مازندران» از همه بدتر است. چندانکه بر اساس آخرین گزارش های مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی مازندران جزو ۱۰ استانی است که در ۷ سال گذشته دچار خشکسالی سریع و شدید شده است.

رئیس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی، از بروز خشکسالی شدید در ۱۰ استان طی ۷ سال گذشته و ۱۷ استان طی ۳ ماه گذشته خبر داد.جالب و البته تاسف آور است که بدانید در میان این استانها (سمنان، تهران، مرکزی، خراسان‌رضوی، خراسان‌جنوبی، فارس، بوشهر، خوزستان و کرمانشاه) تنها مازندران است که استانی پربارش به شمار می آید و بقیه این استان ها حتی در شرایط آبادانی و برکت نیز عموما با خشکسالی دست و پنجه نرم می کردند.

به جز مازندران، «گلستان»هم دچار بحران خشکسالی است و این بحران در ۳ ماه گذشته در این استان تشدید شده است. تنها «گیلان» از این مهلکه جان سالم به در برده و نامش نه در میان استان های خشک یک دهه اخیر و نه در بین سرزمین های خشک شده ۳ ماه اخیر به چشم می خورد که این مسئله باید مورد توجه مسئولان استان «گیلان» به عنوان یک فرصت و یا موهبت الهی قرارگیرد.

خشکسالی به طور متوسط سالانه بیش از ۱۰ میلیارد تومان به مازندران خسارت وارد کرده است و همچنین چشم انداز کشاورزی در این استان را با مخاطراتی جدی روبرو ساخته است. متاسفانه علی رغم اعلام سالانه میزان خشکسالی هیچ مدیریت مطلوبی بر منابع آبی این استان صورت نگرفته است و به جای اینکه چاره ای برای آینده خشک سرزمین باران و شالی شود، این استان به حال خود راها شد تا اینکه حالا در سه بخش آب های زیرزمینی؛ بارش های سالیانه و البته آب کشاورزی و شرب با مشکل مواجه شود. جالب است حتی استاندار مازندران هم بدون توجه به این موضوعات در چرخشی «کشاورزی» را به جای «گردشگری» به عنوان محور توسعه انتخاب کرد اما حتی یک کلمه از برنامه اش برای مدیریت منابع اب سخن نگفت و هنوز معلوم نیست در حالیکه مازندران در حال بدل شدن به کویر لوت، آنهم با سرعتی باورنکردنی است، قرار است چگونه کشاورزی را توسعه دهیم!

بر اساس شاخص کوتاه‌مدت SPEI که به نوعی هم میزان بارش و هم میزان تبخیر و تعرق را در نظر می‌گیرد در دوره سه ماهه گذشته تا پایان مرداد ۹۴ عمده مناطق کشور با خشکسالی مواجه بوده است. در این مدت بخش‌هایی از آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل، کردستان، کرمانشاه، ایلام، زنجان، قزوین، گلستان، خراسان شمالی، خراسان‌رضوی، خراسان‌جنوبی، سیستان‌وبلوچستان، کرمان، هرمزگان، فارس و سمنان با خشکسالی شدید دست و پنجه نرم کرده‌اند که میزان خشکسالی ها در گلستان ۵/۱ برابر پیش بینی ها گزارش شده است.

بر اساس همین شاخص و در طی سه ماه گذشته تا پایان مرداد ۹۴، تمام استانهای مذکور به علاوه استانهای همدان، مرکزی، البرز، تهران، گیلان، مازندران، اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری، کهگیلویه‌وبویراحمد، بوشهر و خوزستان خشکسالی خفیف تا متوسط را پشت‌سر گذاشته‌اند.

در این میان استان های  تهران، مازندران، مرکزی،بوشهر و خوزستان به جز عبور از خشکسالی متوسط مشکل خشکسالی یک دهه گذشته را هم یدک می کشند که نشان می دهد «مازندران» در میان استان هایی قرار گرفته که کاملا از خط قرمز عبور کرده و الان باید دیگر آن را منطقه ای درحال خشک شدن دانست که فاجعه بارترین اتفاق در جلگه مازندران آنهم در ۲۰۰ سال اخیر است. گفتنی است این استان تا به حال خشکسالی های فراوانی را تجربه کرده اما سابقه نداشته است این خشکسالی یک دهه تداوم داشته باشد و هر سال نیز بر وخامت آن افزوده شود.

کارشناسان معتقدند اگر مسئولان ارشد مازندران هرچه سریعتر چاره ای فنی و کارگشا برای این معضل نیاندیشند شاهد سیل مهاجرت از مازندران، افت شدید قیمت زمین و ملک و همچنین افزایش بیکاری و فقر در آن خواهیم بود. مثل اتفاقی که برای یکی از حاصلخیزترین استان های کشور یعنی خوزستان افتاد!

کاهش شدید بارش های فصلی، رگباری شدن بارش های بهاری، مدیریت نادرست و غیرتخصصی منابع آب، نبود الگوی مناسب برای صرفه جویی، عدم جایگزینی ذخایر آبی، نبود مدیریت یکپارچه شهری در جمع آوری آب های سطحی و در نظر نگرفتن بودجه های متناسب با خشکسالی باعث شده است که دیگر مازندران دیار باران و ابر نباشد.