پایگاه خبری چهاردانگه: پس از مدیرکل سابق میراث فرهنگی مازندران (فرزانه) که هر ساله میگفت: «در صورت همکاری منابع طبیعی و واگذاری آن به میراث، چشمه سورت از تخریب در امان میماند» بزرگنیا (مدیر کل میراث فرهنگی دولت فعلی) هم، حرفهای فرزانه را هر ساله تکرار میکند که «تا منابع طبیعی چشمه سورت را واگذار نکند اتفاق خاصی برای بهبود این چشمه نخواهد افتاد» از طرفی اداره کل منابع طبیعی هم پیش از این در جوابیهای که منتشر کرده بود عنوان کرد: : «ما همه گونه همکاری کردهایم آنها (میراث) کاری نمیکنند، ما در چهارچوب قانون آماده کمک هستیم» که بخشی از این جوابیه (شماره ۶ آن) عینا منتشر می شود: « لازم به توضیح اینکه کارشناسان اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان ساری حسب الامر این اداره کل مبادرت به مشخص نمودن حدود اربعه عرصه مورد بحث به میزان ۷۴ هکتار و پیکه کوبی نمودن آن در طبیعت و تحویل آن به نماینده اداره کل میراث فرهنگی طی نامه ای به شماره ۱۱۳۳۸-۱۴/۱۱/۹۳ را نموده که متاسفانه به رغم همکاری این اداره کل تاکنون هیچ گونه اقدام مثبتی جهت حصارکشی و حفاظت از این میراث طبیعی و فرهنگی در خاک زرخیز استان صورت نپذیرفته است. در ضمن یادآور میگردد این اداره کل آمادگی هرگونه همکاری در این خصوص و در چهارچوب قوانین و مقررات جاریه را دارد». لینک کامل جوابیه منابع طبیعی
و این اتفاق هر ساله تکرار میشود: میراث فرهنگی، منابع طبیعی را متهم به عدم همکاری و واگذاری میکند! منابع طبیعی، میراث را متهم به کم کاری میکند، زمانی فرمانداری میخواست متولیاش شود مدتی میگفتند به بخش خصوصی واگذار شده و…. حتی با وعدههای آنچنانی استاندار مازندران هم آبی گرم نشد! و اکنون با آغاز سال جدید، گرمای هوا و فزونی بازدید از این چشمه، برگشتیم سر نقطه اول و همان حرفهای تکراری!
یکی دو روز پیش، مشاور اجرایی اداره کل میراث فرهنگی مازندران، «واگذاری» را راه درمان چشمه سورت عنوان کرد و دلاور بزرگنیا هم در گفتگو با ما بیان کرد:«امید ما این است که درهمین روزهای فروردین به استناد ماده ۶۹ این چشمه به میراث واگذار گردد و ….».
و به این ترتیب، هرساله بخشهای بزرگی ازچندضلعیهای این چشمه نادر، در اثر بیتوجهی گردشگران و بیتفاوتی و بیخیالی مسئولان تخریب میشود و همچنان این زیبای دورافتادهی زمین، به لطف و همت مسئولان مازندران و شهرستان ساری، (به جز فنسکشی اطراف آن) هنوز از ابتداییترین امکانات محروم است چشمهای که هر قطرهاش، اشک تنهایی و مهجوری زمین است که از سالیانی دراز به دور از چشم نامحرمان، در خلوت و انزوا بغضهای ترک خوردهاش را گریسته و شوری اشکهایش در گذر زمان، چین و چروکهای متعددی در اطراف چشمه پدید آورده است که امروز به صورت چندضلعیهای کوچک و بزرگ پلکانی با رنگهای متفاوت، چشم همه را خیره میکند. اما صد افسوس، این چشمه پیر بجای گرامی داشته شدن، همواره مورد بیمهری قرار گرفته و نصیبش فقط ازدحام، پاخورشدن، زباله و یک سری وعدهها، حرفها و بهانههای تکراری مسئولان بوده که هم گوش مردم از آن پر است هم گوش ما و چشمه سورت!
و باز سوالهای هر ساله و تکراری ما که آیا اگر چشمه سورت در استان سمنان یا آذربایجان یا هرکجای ایران و جهان بود به سرنوشتی چنین تلخ دچار می شد؟ آیا آنها هم به جنگهای زرگری رو میآوردند و از انجام وظایف خود شانه خالی میکردند؟ ما و مسئولان ما که توانایی ایجاد جاذبههای گردشگری مثل دوبی و آنتالیا را نداریم چرا از این منابع خدادادی استفاده بهینه نمیکنیم؟ چه حالی دارند مسئولان ما وقتی بشنوند که کشورهایی چون ژاپن به دلیل نداشتن فضا، روی سقف آپارتمانها و آسمانخراشهای خود، حتی زمین فوتبالهای استاندارد و زیبا درست میکنند و ما در انبوه نعمتها و زیباییهای خدادادی، حتی از حفاظت و ساماندهی یک چشمه، عاجزیم؟
امیدواریم که در سال جدید این رویه پایان یابد و مسئولان مربوطه، همکاریها و اقدامات لازم را به موقع انجام دهند و این جاذبه گردشگری استان، به امکانات و شرایطی که در شان آن است، دست یابد و ما هم گزارش ها و خبرهای خوشی در این باره برای مخاطبان خود، منتشر کنیم.
«کجایند آن همه دلسوز در این هنگامه ی ماتم؟ …..»
نویسنده : مجید ساجدی فر
مثلا در یک جلسه یا با مکاتبه با کانون مهندسین و شهر سازی نمیشه یک طرح جامع برای چشمه سورت گرفت و نظر انها را خواست بنظر من مسولین اصلا نمیدونند منابع طبیعی چه است و چگونه باید صیانت کرد از کشور المان دوستان خبر چشمه سورت را از ما میگیرند و مصر هستند که امدن ایران بنده انها را به چشمه سورت ببرم من خجالت میکشم بگم چشمه سورت بسته است و مسولین کاری نمیکنند باز احساس میکنم به غیرت ساروی بودن من اهانت میشود باور بفرمایید
واقعا آدم می مونه چی بگه….. حیف