سربازگیری به روش‌های مختلف از جمله استخدام مردان جنگی در تاریخ ایران همیشه مرسوم بوده است. از اوایل دوره قاجار نیز سربازگیری به صورت دولتی و مستمر رواج یافت و شیوه کار هم بر اساس «بُنیچه‌بندی» بود. واژه بنیچه، اصطلاحی قدیمی مربوط به شیوه محاسبات مالیات‌گیری از دهات و قصبات است و روش بنیچه یا همان «خدمت اجباری خصوصی» هم این بود که هر دهاتی مقدار معینی مالیات می‌داد و تعداد معینی سرباز. اینجا خصوصی یعنی هر دهات یا قصبه‌ای تعداد سربازهای خود را به انتخاب خود و با هزینه خود (همان مالیات) در خدمت دولت قرار می‌داد.
گویا در دوره قاجار بر اساس بنیچه‌بندی یا همان اساس‌نامه سربازگیری از هر ۱۰ نفر جوان هر روستا یک نفر به سربازی اعزام می‌شد. امیرکبیر برای بنیچه سربازگیری قوانین مدونی پدید آورد و توانست ارتشی قوی و منظم سازماندهی کند با ۵۰ فوج (هنگ) پیاده‌نظام که هر فوج یک هزار نیرو داشت. اگر شهر یا قصبه‌ای سرباز نمی‌داد باید مالیات بیشتری می‌داد و قانون مهمی هم که امیرکبیر وضع کرد، اینکه آن ۹ نفر دیگر که سربازی نمی‌رفتند باید به خانواده سرباز مقدار مشخصی گندم بدهند.
در سال ۱۲۹۴ شمسی نیز قانون جدیدی برای قشون‌گیری تصویب شد که بر اساس همان شیوه بنیچه‌بندی بود و با تغییرات مختصری تا پایان دوره قاجار اجرا می‌شد. سرانجام در سال ۱۳۰۴ قانون خدمت نظام اجباری در مجلس تصویب و حدود یک سال بعد اجرا شد. نخستین‌بار متولدان چه سالی به خدمت فراخوانده شدند؟ متولدان سال‌های ۱۲۸۴ و ۱۲۸۵ شمسی!
این عکس در چمن کمالان کتول (محدوده تقریبی فاضل اباد و تقی اباد کنونی). ۱۳۰۷ ه ق (۱۳۹ سال پیش- ۴۳ مین سال حکومت ناصرالدین شاه قاجار ). گرفته شده است.
ردیف جلو نفر وسط نشسته بر روی صندلی نجفقلی خان بالارستاقی هزارجریبی است.
این نگاره بیادگار در زمان پایان تمرینات نظامی قشون و تفنگچیان وی بود تا برای حفاظت از شهر استراباد، راهی دشت گرگان شوند.
اجداد وی عبارت بودند از : صادق سلطان ، بعد محمدقلی خان ، بعد حاج محمد تقی خان ( که به امر فتحعلی شاه دو چشمناش را میل داغ کشیده و کور کردند) ، سپس جعفرقلی خان ( که در جنگ با بهاییان در مازندران کشته شد) ، بعد از وی پسرش همین نجفقلی خان بود.
نجفقلی ۴ همسر و چندین فرزند داشت که مسعود الملک علیقلی خان و محمدقلی خان مصباح نظام معروفترین و از همسر متعلق به خاندان خسروی بودند.
سرخ گریه هزارجریب بهشهر مرکز استقرار اصلی نجفقلی خان و فرزندان وی بود.
علی قلی خان مسعود الملک
مردی دانشور که با مشروطه خواهان همکاری کرد او با ۲۰۰ چریک مسلح از روستای سدن به تحصن کنندگان در مسجد جامع گرگان پیوست و با آنان همراه شد
در برگشت محمد علی شاه از روسیه در برابر سپاه علی خان ارشدالدوله در دامغان ایستاد اما شکست خورد و به هزارجریب عقب نشینی کرد
در دوره های ۷ و ۸ و۹ و ۱۰ نماینده مردم گرگان در مجلس شوری ملی بود
نویسنده کتاب میش و بره و ارشادالمحصلین بود
