« خمید قامت بی بی ز غربت مولا شکست پشت علی از غریبی زهرا »
مدینه بود و سکوت و سیاهــی شب تــار علـــی نشستــه به بالیـــن بستـــری بیمــــار
مدینه بود و هیاهوی قدسیـــان تا صبـــح دو دجلـــه اشک به چشمـــان حیــــــدر کــــرار
نگو که محشر کبــری دوباره برپـــا شــــد به بعـــــد رحلت احمـــــد، محمـــد مختــــــــار
قیامتـــی به دل آل مصطفــی شـــد و زد به قلــــب پـــاک ولایت شـــــراره ای از نـــــــار
چو رفت حضرت خاتـم، سقیفه برپا شـــد و شد به حلق علی استخوان، به چشمش خار
و سـوخت مهبــط افلاکیان به روی زمیــن در آتــــش غضـــب کافــــری سیـــــه کـــــردار
شکست کشتی نــوح و گــرفت پهلـــو را خجـــــل ز واقعــــه امــــــا ببین در و دیــــــــوار
برس به داد من ای فضـه تا علی نشـــود خبـــــر ز حــال من و حــــال محسنش یکبـــــار
نمود غســل شـــهادت، وصیتش این بـود علـــی ز مـــن نکنـــد کشـــف بازوان زنـــــــهار
ســران ســــروری و سروران دُنیَ و دیــن و صاحبـــان کســــاء ســــر نهـــاده بر دیــــــوار
حسن به گوشــــه ای و زینبین کُنــج دگـر و پُـر ز غربتِ مـــــادر، حسیــــنِ ســر بــــر دار
حسین! همــره من در کنـــار مـــادر بــاش حســــن بـــرو و کفــــن را ز انــــدرون بـــــردار
چه خوب اجــر رسالت به مصطفــی دادند که پاره جگـــرش شــد به ضـــرب کیــــن اَفگار
مگر حدیث پیمبـــر به گوششـــان نرسید کـــه هـــــر کـــه فاطمــه آزرد، مــرا نمود آزار؟!
بـه گلشن و گـلِ باغـش خــــزان نشست و نشــد بهــار باغ حیاتش ز هیجــده بسیـــــــار
حقیقتی کـــه برون شــــد ز سینـــه زارم به شامگـــــاه شهــادت شنیــــدم از مســــمار
قسم به هر چه حقیقت، شهیده شد زهرا و کـــور باد دو چشــم کســی کـــه کــرد انــــکار
نبـــود در دل شب جــز تنی کنــــار علــی کـــه بــود شامـــل سلمــان، ابــــوذر و عمــــــار
علی شبانه گلش را نمـــود غسـل و کفن امـــــــان ز بـــــازی دُور و زمــــانــه ی دیــــــــــار
سلام بر همـــه پاکــــان به مصطفای نبی ســـلام بــر همــــه اهـــــل و آلـــه الاطهــــــــار
غدیر کـوثر مــــولا جواهـــر افشـــــان بود ســـلام بر صـــدف و گـــــوهـــــر درون انـــــــوار
مگــــر خــــــدا ز عنایت تفضلـــی بکنــــد کـــه از قلــــــم بتــــراود چنین نکـــــو اشعـــــار
تمـــامِ گفتِ قلـــم از زبـــان پــاک تــو بــود کـــه مـــن ســـــواد محیطم، تو نقطــه پــرگــــار
به حـق حضرت مظلـومه ای کــه پرپر شـد بـــــه روز حشــــر برانگیزمــــان مـــع الابــــــرار
به حرمت گل یــــاس کبــود اهـــــل البیت هنـــــوز شــاخـــه یاســـی نچیــــدم از گلـــــزار
علی شکسته به بالین بستـــری بیمـــار مدینـــــــه بود و سکــوت و سیاهی شب تـــــار
ســـلام بر تو مدینــه کـــه محـــــرم رازی ســـلام بر تو کــــه دانـــــی حقـــایق الاســــرار
شاعر : حجت الاسلام نوید نظری