پس از گذشت ۷ ماه از سیل ویرانگر غرب مازندران، نبود آب شرب، مشکلات قطعی تلفن، صدور مجوز ساخت و ساز در حریم رودخانه با وجود سابقه ایجاد خسارت، پاکسازی نکردن رودخانه از ریشه درختان، مسیر دسترسی به روستاها، عدم بازسازی و احداث پلهای مواصلاتی تخریب شده و آببردگی مسیر سنگچین دو طرف رودخانه مشکلاتی است که مردم با آن دست و پنجه نرم میکنند.
سیل یکی از شایعترین حوادث و بلایای طبیعی است که در همه جای دنیا وجود داشته و غالب کشورهای جهان از آسیبهای آن بینصیب نبودهاند. بر اساس آمار و طی ۱۰ سال اخیر حدود ۳۹۰ هزار نفر در اثر بلایای طبیعی جان خود را از دست دادهاند که ۵۸ درصد از این تلفات مربوط به سیلاب است.
سیل در واقع به معنای طغیان و سرازیر شدن آب خارج از محدوده عبوری خود است که باعث بروز خسارات در مناطق اطراف محدوده حرکت و جریان آب میشود. عوامل گوناگونی در تشدید خسارات سیل موثرند که از آن جمله میتوان به بارندگیهای شدید و مداوم، دخالتهای بی رویه در طبیعت، قطع درختان و از بین بردن پوشش گیاهی و همچنین تجاوز به حریم رودخانهها اشاره کرد.
نوروز ۹۸ اما با سیل در کشور گره خورد و سین هشتم برخی استانهای کشور در سال جدید شد، استانهای گلستان و مازندران که چند روز قبل از سال جدید سیل را مهمان سفرههای خود میدیدند متأسفانه پس از آغاز سال جدید نیز درگیر آن شدند، علاوه بر این مناطق و در ادامه سال نو، استانهای فارس، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، خوزستان، اصفهان و خراسان رضوی نیز درگیر این رخداد طبیعی شدند.
فارغ از خسارتهای فراوان مالی سیل به بخشهای مختلف کشاورزی، زیرساختی، منازل مسکونی و غیره و حتی تلفات انسانی حاصل از پدیده سیل اما شاید خسارتهایی که به استانهای مازندران، گلستان، لرستان و خوزستان وارد شد، به راحتی و در زمان اندک قابل جبران نباشد، خسارتهایی که هم اکنون نیز خودنمایی کرده و پیداست تا ماهها مردم این مناطق با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد.
حضور پررنگ مسئولین کشور از دیگر نمودهای سیل در کشور بود، جایی که همه مقامهای ارشد دولت از رئیس جمهور گرفته تا وزرا، استانداران و فرمانداران و همچنین سایر مسئولان نظامی و انتظامی برای همدردی و اتخاذ تصمیمات لازم وارد میدان شدند تا بتوانند با تدابیر خود سبب کاهش خسارات سیل شده و یا در بازگشت آرامش و جبران خسارات مددیار مردم باشند.
۱۱ فروردین ماه ۹۸ اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در بازدید میدانی از سد دز تاکید کرد که ایران دارای منابع طبیعی غنی، ثروتمند و ظرفیتهای بزرگی بوده و هیأت دولت مصوبات خوبی در خصوص پرداخت خسارت به سیل زدگان تصویب کرده است. وی بر اجرای سریع عملیات بازسازی مناطق سیل زده بلافاصله پس تخصیص بودجههای لازم تاکید کرد.
با نگاهی به پیشینه سخنرانیها و وعدههای مسئولین ذکر چند سوال مبهم حائز اهمیت است. چرا ویرانیهای به جامانده از بلایای طبیعی با وجود آنکه مسئولین در بازسازی فوری آن تاکید دارند به عینه وجود داشته و تا سالها خودنمایی میکند؟ چرا بودجههای تخصیصی به اماکن تحت آسیب مشمول پرداخت کامل نشده و یا اگر پرداخت میشود چرا بازسازیها انجام نمیشود؟ چرا با وجود مشخص شدن اشتباهات صورت گرفته در تدابیر و تصمیمات مسئولان اعم از اعطای مجوزهای بی رویه، ساخت و ساز غیر قانونی و غیر اصولی، مردم مقصر اصلی حوادث شناخته شده و متضرر اول و آخر این ماجرا هستند؟
نمونههای بارزی از سوالات و ابهامات فوق وجود دارد. ویرانیهای به جامانده از برف ۹۲ در شمال کشور، سیل ۹۵ در خوزستان و زلزله سرپل ذهاب در سال ۹۶ تنها گوشهای از یادگاریهای مسئولین است.
نمونهای دیگر، صحبتهای معاون اول رئیس جمهور ۱۲ فروردین ماه سال ۹۸ در جریان بازدید از روستای شعیبیه در جمع مردم بود که گفت: دولت تمام خسارتهای ناشی از سیل را جبران خواهد کرد، اگرچه خسارتهای سیل سال ۹۵ تاکنون پرداخت نشده اما قطعاً خسارتهای سیل ۹۵ و سیل سال جاری جبران میشود.
مطابق این مستندات بر آن شدیم تا بازدیدی از روستاهایی که پیشتر درگیر این بلای طبیعی شدهاند داشته باشیم. سیل ۱۳ مهرماه سال ۹۷ بخشهای وسیعی از شهرستانهای غربی استان مازندران را درنوردید و خسارتی معادل ۷۰۵ میلیارد تومان به ارمغان آورد. روستاها و شهرهای متعدد شهرستانهای رامسر، تنکابن، چالوس و نوشهر متأثر از این حادثه دارای خسارت سنگین شدند، در کجکوع ۵ نفر نیز جان خود را از دست داده و آسیبهای فراوانی به بخشهای مختلف مسکونی، کشاورزی و زیرساختی این مناطق وارد شد.
روستاهای پلطان، مهاجر آباد، یوسف آباد، خشکرود، ایثارده مناطقی از بخش مرکزی شهرستان تنکابن بودند که خسارتهایی از ۵۰ تا ۹۰ درصد را تجربه کردند.
به روستای مهاجرآباد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان تنکابن است که در سیل مهرماه به گفته اعضای شورا ۸۰ درصد تخریب شد و همچنان خسارات سیل در آن خودنمایی میکند. پیشتر مسئولان تنکابن عنوان کردند که تنها یک پنجم از برآورد اعتبارات سیل عاید شهرستان شده است.
آن زمان نیز افرادی چون محمدباقر نوبخت معاون وقت رئیس جمهور، علیرضا تابش رئیس بنیاد مسکن، محمد شریعتمداری وزیر وقت صنعت و وزیر کار فعلی، محمد اسلامی استاندار وقت و وزیر راه و شهرسازی فعلی و تنی چند از مسئولان دیگر به دیدار مناطق سیل زده آمده بودند و بی شمار جلسات مختلف برای حل مشکلات برپا شد اما اکنون آنچه با گذشت زمان برجای مانده تلی از ویرانه در این مناطق است.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا مازندران، نبود آب شرب، مشکلات قطعی تلفن، صدور مجوز ساخت و ساز در حریم رودخانه با وجود سابقه ایجاد خسارت، عدم پاکسازی رودخانه از ریشه درختان، مسیر دسترسی به روستاها، عدم بازسازی و احداث پلهای مواصلاتی تخریب شده و آببردگی مسیر سنگچین دو طرف رودخانه ۷ مشکل مردم روستاهای سیلزده تنکابن پس از گذشت حدود ۷ ماه از سیل سال گذشته است.
نبود آب شرب و تلفن پس از گذشت ۷ ماه از سیل
ایران گلین عباسیان، عضو شورای اسلامی روستای مهاجرآباد در گفتوگو با ایسنا، نداشتن خطوط تلفن و آب شرب را مشکلات عمده روستا پس از گذشت ۷ ماه از حادثه سیل دانست و گفت: با وجود ۹ چشمه در بالادست روستا که برای آبیاری روستاهای دیگر مورد بهره برداری قرار گرفته اما به دلیل تخریب لولههای آب شرب و منبع آب روستا که به صورت خودیاری احداث شده بود کماکان مشکل آب شرب روستا به قوت خود باقی است.
مشکلات در مهاجرآباد همچنان باقی است
گلین عباسیان به آورد مصالح رودخانه مجاور روستا بر اثر سیل اشاره کرد و با تاکید بر اینکه مصالح مازاد رودخانه به طور کامل جمع آوری نشده و با اندک بارانی مسیر رودخانه تغییر کرده و روستا غرق در آب میشود گفت: عملیات لایروبی و سنگچین دیوارههای رود با کندی پیش میرود و این امر باعث شده تا سنگچین با بارشهای معمول مجدداً شسته شده و به ناچار مجدداً عملیات اجرا شود.
وی، تنها نقطه قوت عملکردی مسئولین را برقراری برق و گاز، عملیات سنگچین به طول ۱۰۰ در دو سمت رود و جمعآوری درختان قابل استفاده در رودخانه عنوان کرد و افزود: غیر از این موارد حتی ریشه به جا مانده از درختان در مسیر رود برداشت نشده و به دلیل هرز بودن مصالح رودخانه و نیز ارتفاع بیشتر آن نسبت به روستا، خطر سیل مجدد به دلیل آب شدن برفها منطقه را تهدید میکند.
رئیس شورای روستای مهاجرآباد با ابراز گلایه از عملکرد مسئولان طی بازدیدهای گوناگون مدیران استانی و کشوری از منطقه به عدم بازسازی، ترمیم و نوسازی و نیز بازگشت حالت عادی به روستا اشاره و خاطرنشان کرد: مسیر دسترسی روستا و پل این محور کماکان مشکل داشته و با اندک باران امکان تردد به روستا با خودروهای سبک مقدور نیست، مضاف بر اینکه مشکلات کشاورزی روستا نظیر سر دهنههای زراعی و آسیب به مزارع پرورش ماهی که دچار تخریب ۱۰۰ درصدی شدهاند همچنان به قوت خود باقی است.
مجوزهایی که هنوز صادر میشود!
وی از توافق روستاییان مبنی بر عقب نشینی ۶۰ متری از حریم رودخانه خبر داد و با تصریح بر اینکه با وجود این موضوع بازهم شاهد صدور مجوز در مسیر رود از سوی مسئولان برای افراد غیر بومی و متمول هستیم یادآور شد: مسیرهای بالادست روستا و در مسیل رود نیاز مبرم به لایروبی و دیوارهچینی داشته چرا که با هر بارش مسیر رودخانه تغییر کرده و آب وارد روستا میشود.
گلین عباسی از مکاتبات متعدد با استانداری و دادستانی خبر داد و در ادامه به حضور ۳ عدد بیل مکانیکی در رودخانه اشاره کرد و با تصریح اینکه این تجهیزات تنها بهانه مسئولین برای انجام کار شده است، گفت: این ماشین آلات به دلیل کندی روند کار و تخریب پی درپی دیوارههای احداث شده در اثر بارش، به نوعی سرگردانند و هیچ پیشرفت قابل ملاحظهای به چشم نمیآید و اگر در طول ۷ ماه هر روز تنها ۲۵ متر سنگچین انجام میشد اکنون کل روستا ایمن سازی شده بود.
مرتضی بابایی یکی از اهالی روستای مهاجرآباد در گفتوگو با ایسنا مشکل تلفن روستا را مطرح کرده و میگوید: اکثر ساکنین روستا افراد مسن و کهنسال بوده و آشنایی با تلفن همراه ندارند لذا قطع بودن خطوط تلفن ارتباط آنان با سایر مناطق را مختل کرده و امکان رسیدگی و کمک رسانی به این مناطق به خصوص در هنگام بروز حادثه و بیماری وجود ندارد.
بابایی از آب بردگی مستمر سنگچین دو طرف رودخانه سخن گفت و با بیان اینکه تنها با ورود دادستان استان مازندران به مشکلات روستا و بازدید میدانی در انتهای سال از منطقه، مسئولان مجبور به رفع مشکلات شدند افزود: پس از این بازدید عملیات دیواره سازی و سنگچین به طول تقریبی ۱۰۰ متر انجام شد که با شروع سال جدید و ایام تعطیلات عملیات متوقف شده و هنوز آغاز نشده است.
فرهاد گلیج دهیار روستای پلطان در گفت و گو با ایسنا، مشکلات روستا را جاده و دیواره سنگچین رودخانه عنوان کرد و گفت: مسیر دسترسی به روستا علیرغم قابل تردد بودن برای تمامی خودروها اما هنوز آسفالت نشده است ضمن اینکه تا مراحل دیواره سازی برای حاشیه رودخانه به پایان نرسد امنیت روستا در معرض خطر قرار دارد.
گلیج با اظهار به اینکه خدمات چهارگانه در همان هفته ابتدایی پس از سیل برقرار شد تصریح کرد: تخصیص کمکهای معیشتی بلاعوض و معرفی افراد واجد شرایط به بانکها انجام گرفت و بسیاری از خسارتها به منازل مسکونی و باغات توسط خود روستاییان رفع شد و غیر از مسائل جاده و دیواره سازی رود شرایط عادی شده است.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، پل انتهای روستای ایثارده که تنها معبر عبوری باریک برای تردد اهالی به روستای یوسف آباد و کاوه ملک بوده پس از سیل تخریب شده است. این مسیر که برای تردد خودروها از میان رودخانه میگذرد با اندکی بارش مسدود شده و دسترسی روستاهای انتهای مسیر با دهستان مرکزی سلیمان آباد عملاً قطع میشود. تخریب مزار شهدای یوسف آباد و خالی شدن پی مسجد این روستا دیگر خسارات به جامانده از سیل است.
هادی نقی پور یکی از اعضای شورای یوسف آباد میگوید: گرچه آب و برق و گاز در روزهای ابتدایی پس از سیل برقرار شده، اما بهسازی مسیر اصلی روستا، ترمیم پلها، دیواره سازی و ایمنسازی حاشیه رود در مرکز روستا و نیز ترمیم و بتن ریزی پی مسجد همچنان پس از گذشت ۷ ماه انجام نشده است.
پل تخریب شده توکله در انتظار ترمیم
در اثر سیل مهرماه ۹۷ در شهرستان تنکابن دو پل “قریب” و “توکله” به ترتیب خسارت ۵۰ و ۱۰۰ درصدی را تجربه کردند. این دو گذرگاه در دو طرف مسیر دسترسی به روستای سلیمان آباد بوده که یکی از سمت شهر تنکابن و دیگری از سمت شهر شیرود با گذشتن از چند روستا به دهستان سلیمان آباد منتهی میشوند. این دو معبر به واسطه تردد روستاییان بخش مرکزی محور اصلی بود و شریانهای حیاتی روستایی محسوب میشوند.
پل قریب با تلاش مسئولان و به واسطه دسترسی حیاتی به دهستان سلیمان آباد و به جهت تخریب تنها دیوارهها و گوشوارههایی جانبی پس از عملیات شن ریزی و دپوی مصالح رود در کنارهها به سرعت بازگشایی شد. بلافاصله پس از بازگشایی عملیات دیواره سازی این پل انجام شد و قبل از سال جدید آسفالت شد و هم اکنون نیز ماشین آلات و تجهیزات در رودخانه مشغول ادامه فعالیت دیواره سازی هستند.
اما پل توکله به واسطه تخریب ۱۰۰ درصدی در سیل همچنان چشم انتظار بازسازی است. این مسیر ابتدا با یک گذرگاه موقت برای تردد روستاییان بازگشایی شد اما به دلیل بارشهای فصلی و آب شستگی های مکرر، مسیر جایگزین دیگری تحت عنوان پل باکسی راه اندازی شد که هم اکنون مورد استفاده است.
تصاویر مربوط به پل موقت و مسیر از دست رفته و بقایای بجامانده از سیل در این مسیر حکایت از سنگینی خسارات وارده به مناطق روستایی شهرستان تنکابن دارد.
آیا پلدختر به سرنوشت پلطان دچار میشود؟
با توجه به تمامی آنچه در گزارش عنوان شد و علیرغم گذشت ۷ ماه از حادثه سیل در غرب مازندران به نظر میرسد این حجم از ویرانی و مشکلات به جا مانده سیل، میرود که به میراث ماندگار دیگری از آسیب بلایای طبیعی در کشور تبدیل شود.
حبیبه اسلام پناه یکی از اهالی روستای سلیمان آباد معتقد است خرابیها دیگر اصلاح نخواهند شد و چه کسی میتواند این حجم از مشکلات را در سالهای پیش رو حل کند. او با مردم استانهای خوزستان و لرستان ابراز همدردی کرده و خطاب به آنان میگوید: منتظر حل مشکلات توسط مسئولان نباشند.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، ایسنا آمادگی دارد تا پاسخ تمامی مسئولان ادارات و نهادهایی که نامشان در این گزارش آمده و با این گزارش مرتبط هستند را در قالب گفتوگو منتشر کند.
گزارش از سید نوید ساداتی خبرنگار ایسنا مازندران
پس از گذشت ۷ ماه از سیل ویرانگر غرب مازندران، نبود آب شرب، مشکلات قطعی تلفن، صدور مجوز ساخت و ساز در حریم رودخانه با وجود سابقه ایجاد خسارت، پاکسازی نکردن رودخانه از ریشه درختان، مسیر دسترسی به روستاها، عدم بازسازی و احداث پلهای مواصلاتی تخریب شده و آببردگی مسیر سنگچین دو طرف رودخانه مشکلاتی است که مردم با آن دست و پنجه نرم میکنند.
سیل یکی از شایعترین حوادث و بلایای طبیعی است که در همه جای دنیا وجود داشته و غالب کشورهای جهان از آسیبهای آن بینصیب نبودهاند. بر اساس آمار و طی ۱۰ سال اخیر حدود ۳۹۰ هزار نفر در اثر بلایای طبیعی جان خود را از دست دادهاند که ۵۸ درصد از این تلفات مربوط به سیلاب است.
سیل در واقع به معنای طغیان و سرازیر شدن آب خارج از محدوده عبوری خود است که باعث بروز خسارات در مناطق اطراف محدوده حرکت و جریان آب میشود. عوامل گوناگونی در تشدید خسارات سیل موثرند که از آن جمله میتوان به بارندگیهای شدید و مداوم، دخالتهای بی رویه در طبیعت، قطع درختان و از بین بردن پوشش گیاهی و همچنین تجاوز به حریم رودخانهها اشاره کرد.
نوروز ۹۸ اما با سیل در کشور گره خورد و سین هشتم برخی استانهای کشور در سال جدید شد، استانهای گلستان و مازندران که چند روز قبل از سال جدید سیل را مهمان سفرههای خود میدیدند متأسفانه پس از آغاز سال جدید نیز درگیر آن شدند، علاوه بر این مناطق و در ادامه سال نو، استانهای فارس، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، خوزستان، اصفهان و خراسان رضوی نیز درگیر این رخداد طبیعی شدند.
فارغ از خسارتهای فراوان مالی سیل به بخشهای مختلف کشاورزی، زیرساختی، منازل مسکونی و غیره و حتی تلفات انسانی حاصل از پدیده سیل اما شاید خسارتهایی که به استانهای مازندران، گلستان، لرستان و خوزستان وارد شد، به راحتی و در زمان اندک قابل جبران نباشد، خسارتهایی که هم اکنون نیز خودنمایی کرده و پیداست تا ماهها مردم این مناطق با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد.
حضور پررنگ مسئولین کشور از دیگر نمودهای سیل در کشور بود، جایی که همه مقامهای ارشد دولت از رئیس جمهور گرفته تا وزرا، استانداران و فرمانداران و همچنین سایر مسئولان نظامی و انتظامی برای همدردی و اتخاذ تصمیمات لازم وارد میدان شدند تا بتوانند با تدابیر خود سبب کاهش خسارات سیل شده و یا در بازگشت آرامش و جبران خسارات مددیار مردم باشند.
۱۱ فروردین ماه ۹۸ اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در بازدید میدانی از سد دز تاکید کرد که ایران دارای منابع طبیعی غنی، ثروتمند و ظرفیتهای بزرگی بوده و هیأت دولت مصوبات خوبی در خصوص پرداخت خسارت به سیل زدگان تصویب کرده است. وی بر اجرای سریع عملیات بازسازی مناطق سیل زده بلافاصله پس تخصیص بودجههای لازم تاکید کرد.
با نگاهی به پیشینه سخنرانیها و وعدههای مسئولین ذکر چند سوال مبهم حائز اهمیت است. چرا ویرانیهای به جامانده از بلایای طبیعی با وجود آنکه مسئولین در بازسازی فوری آن تاکید دارند به عینه وجود داشته و تا سالها خودنمایی میکند؟ چرا بودجههای تخصیصی به اماکن تحت آسیب مشمول پرداخت کامل نشده و یا اگر پرداخت میشود چرا بازسازیها انجام نمیشود؟ چرا با وجود مشخص شدن اشتباهات صورت گرفته در تدابیر و تصمیمات مسئولان اعم از اعطای مجوزهای بی رویه، ساخت و ساز غیر قانونی و غیر اصولی، مردم مقصر اصلی حوادث شناخته شده و متضرر اول و آخر این ماجرا هستند؟
نمونههای بارزی از سوالات و ابهامات فوق وجود دارد. ویرانیهای به جامانده از برف ۹۲ در شمال کشور، سیل ۹۵ در خوزستان و زلزله سرپل ذهاب در سال ۹۶ تنها گوشهای از یادگاریهای مسئولین است.
نمونهای دیگر، صحبتهای معاون اول رئیس جمهور ۱۲ فروردین ماه سال ۹۸ در جریان بازدید از روستای شعیبیه در جمع مردم بود که گفت: دولت تمام خسارتهای ناشی از سیل را جبران خواهد کرد، اگرچه خسارتهای سیل سال ۹۵ تاکنون پرداخت نشده اما قطعاً خسارتهای سیل ۹۵ و سیل سال جاری جبران میشود.
مطابق این مستندات بر آن شدیم تا بازدیدی از روستاهایی که پیشتر درگیر این بلای طبیعی شدهاند داشته باشیم. سیل ۱۳ مهرماه سال ۹۷ بخشهای وسیعی از شهرستانهای غربی استان مازندران را درنوردید و خسارتی معادل ۷۰۵ میلیارد تومان به ارمغان آورد. روستاها و شهرهای متعدد شهرستانهای رامسر، تنکابن، چالوس و نوشهر متأثر از این حادثه دارای خسارت سنگین شدند، در کجکوع ۵ نفر نیز جان خود را از دست داده و آسیبهای فراوانی به بخشهای مختلف مسکونی، کشاورزی و زیرساختی این مناطق وارد شد.
روستاهای پلطان، مهاجر آباد، یوسف آباد، خشکرود، ایثارده مناطقی از بخش مرکزی شهرستان تنکابن بودند که خسارتهایی از ۵۰ تا ۹۰ درصد را تجربه کردند.
به روستای مهاجرآباد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان تنکابن است که در سیل مهرماه به گفته اعضای شورا ۸۰ درصد تخریب شد و همچنان خسارات سیل در آن خودنمایی میکند. پیشتر مسئولان تنکابن عنوان کردند که تنها یک پنجم از برآورد اعتبارات سیل عاید شهرستان شده است.
آن زمان نیز افرادی چون محمدباقر نوبخت معاون وقت رئیس جمهور، علیرضا تابش رئیس بنیاد مسکن، محمد شریعتمداری وزیر وقت صنعت و وزیر کار فعلی، محمد اسلامی استاندار وقت و وزیر راه و شهرسازی فعلی و تنی چند از مسئولان دیگر به دیدار مناطق سیل زده آمده بودند و بی شمار جلسات مختلف برای حل مشکلات برپا شد اما اکنون آنچه با گذشت زمان برجای مانده تلی از ویرانه در این مناطق است.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا مازندران، نبود آب شرب، مشکلات قطعی تلفن، صدور مجوز ساخت و ساز در حریم رودخانه با وجود سابقه ایجاد خسارت، عدم پاکسازی رودخانه از ریشه درختان، مسیر دسترسی به روستاها، عدم بازسازی و احداث پلهای مواصلاتی تخریب شده و آببردگی مسیر سنگچین دو طرف رودخانه ۷ مشکل مردم روستاهای سیلزده تنکابن پس از گذشت حدود ۷ ماه از سیل سال گذشته است.
نبود آب شرب و تلفن پس از گذشت ۷ ماه از سیل
ایران گلین عباسیان، عضو شورای اسلامی روستای مهاجرآباد در گفتوگو با ایسنا، نداشتن خطوط تلفن و آب شرب را مشکلات عمده روستا پس از گذشت ۷ ماه از حادثه سیل دانست و گفت: با وجود ۹ چشمه در بالادست روستا که برای آبیاری روستاهای دیگر مورد بهره برداری قرار گرفته اما به دلیل تخریب لولههای آب شرب و منبع آب روستا که به صورت خودیاری احداث شده بود کماکان مشکل آب شرب روستا به قوت خود باقی است.
مشکلات در مهاجرآباد همچنان باقی است
گلین عباسیان به آورد مصالح رودخانه مجاور روستا بر اثر سیل اشاره کرد و با تاکید بر اینکه مصالح مازاد رودخانه به طور کامل جمع آوری نشده و با اندک بارانی مسیر رودخانه تغییر کرده و روستا غرق در آب میشود گفت: عملیات لایروبی و سنگچین دیوارههای رود با کندی پیش میرود و این امر باعث شده تا سنگچین با بارشهای معمول مجدداً شسته شده و به ناچار مجدداً عملیات اجرا شود.
وی، تنها نقطه قوت عملکردی مسئولین را برقراری برق و گاز، عملیات سنگچین به طول ۱۰۰ در دو سمت رود و جمعآوری درختان قابل استفاده در رودخانه عنوان کرد و افزود: غیر از این موارد حتی ریشه به جا مانده از درختان در مسیر رود برداشت نشده و به دلیل هرز بودن مصالح رودخانه و نیز ارتفاع بیشتر آن نسبت به روستا، خطر سیل مجدد به دلیل آب شدن برفها منطقه را تهدید میکند.
رئیس شورای روستای مهاجرآباد با ابراز گلایه از عملکرد مسئولان طی بازدیدهای گوناگون مدیران استانی و کشوری از منطقه به عدم بازسازی، ترمیم و نوسازی و نیز بازگشت حالت عادی به روستا اشاره و خاطرنشان کرد: مسیر دسترسی روستا و پل این محور کماکان مشکل داشته و با اندک باران امکان تردد به روستا با خودروهای سبک مقدور نیست، مضاف بر اینکه مشکلات کشاورزی روستا نظیر سر دهنههای زراعی و آسیب به مزارع پرورش ماهی که دچار تخریب ۱۰۰ درصدی شدهاند همچنان به قوت خود باقی است.
مجوزهایی که هنوز صادر میشود!
وی از توافق روستاییان مبنی بر عقب نشینی ۶۰ متری از حریم رودخانه خبر داد و با تصریح بر اینکه با وجود این موضوع بازهم شاهد صدور مجوز در مسیر رود از سوی مسئولان برای افراد غیر بومی و متمول هستیم یادآور شد: مسیرهای بالادست روستا و در مسیل رود نیاز مبرم به لایروبی و دیوارهچینی داشته چرا که با هر بارش مسیر رودخانه تغییر کرده و آب وارد روستا میشود.
گلین عباسی از مکاتبات متعدد با استانداری و دادستانی خبر داد و در ادامه به حضور ۳ عدد بیل مکانیکی در رودخانه اشاره کرد و با تصریح اینکه این تجهیزات تنها بهانه مسئولین برای انجام کار شده است، گفت: این ماشین آلات به دلیل کندی روند کار و تخریب پی درپی دیوارههای احداث شده در اثر بارش، به نوعی سرگردانند و هیچ پیشرفت قابل ملاحظهای به چشم نمیآید و اگر در طول ۷ ماه هر روز تنها ۲۵ متر سنگچین انجام میشد اکنون کل روستا ایمن سازی شده بود.
مرتضی بابایی یکی از اهالی روستای مهاجرآباد در گفتوگو با ایسنا مشکل تلفن روستا را مطرح کرده و میگوید: اکثر ساکنین روستا افراد مسن و کهنسال بوده و آشنایی با تلفن همراه ندارند لذا قطع بودن خطوط تلفن ارتباط آنان با سایر مناطق را مختل کرده و امکان رسیدگی و کمک رسانی به این مناطق به خصوص در هنگام بروز حادثه و بیماری وجود ندارد.
بابایی از آب بردگی مستمر سنگچین دو طرف رودخانه سخن گفت و با بیان اینکه تنها با ورود دادستان استان مازندران به مشکلات روستا و بازدید میدانی در انتهای سال از منطقه، مسئولان مجبور به رفع مشکلات شدند افزود: پس از این بازدید عملیات دیواره سازی و سنگچین به طول تقریبی ۱۰۰ متر انجام شد که با شروع سال جدید و ایام تعطیلات عملیات متوقف شده و هنوز آغاز نشده است.
فرهاد گلیج دهیار روستای پلطان در گفت و گو با ایسنا، مشکلات روستا را جاده و دیواره سنگچین رودخانه عنوان کرد و گفت: مسیر دسترسی به روستا علیرغم قابل تردد بودن برای تمامی خودروها اما هنوز آسفالت نشده است ضمن اینکه تا مراحل دیواره سازی برای حاشیه رودخانه به پایان نرسد امنیت روستا در معرض خطر قرار دارد.
گلیج با اظهار به اینکه خدمات چهارگانه در همان هفته ابتدایی پس از سیل برقرار شد تصریح کرد: تخصیص کمکهای معیشتی بلاعوض و معرفی افراد واجد شرایط به بانکها انجام گرفت و بسیاری از خسارتها به منازل مسکونی و باغات توسط خود روستاییان رفع شد و غیر از مسائل جاده و دیواره سازی رود شرایط عادی شده است.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، پل انتهای روستای ایثارده که تنها معبر عبوری باریک برای تردد اهالی به روستای یوسف آباد و کاوه ملک بوده پس از سیل تخریب شده است. این مسیر که برای تردد خودروها از میان رودخانه میگذرد با اندکی بارش مسدود شده و دسترسی روستاهای انتهای مسیر با دهستان مرکزی سلیمان آباد عملاً قطع میشود. تخریب مزار شهدای یوسف آباد و خالی شدن پی مسجد این روستا دیگر خسارات به جامانده از سیل است.
هادی نقی پور یکی از اعضای شورای یوسف آباد میگوید: گرچه آب و برق و گاز در روزهای ابتدایی پس از سیل برقرار شده، اما بهسازی مسیر اصلی روستا، ترمیم پلها، دیواره سازی و ایمنسازی حاشیه رود در مرکز روستا و نیز ترمیم و بتن ریزی پی مسجد همچنان پس از گذشت ۷ ماه انجام نشده است.
پل تخریب شده توکله در انتظار ترمیم
در اثر سیل مهرماه ۹۷ در شهرستان تنکابن دو پل “قریب” و “توکله” به ترتیب خسارت ۵۰ و ۱۰۰ درصدی را تجربه کردند. این دو گذرگاه در دو طرف مسیر دسترسی به روستای سلیمان آباد بوده که یکی از سمت شهر تنکابن و دیگری از سمت شهر شیرود با گذشتن از چند روستا به دهستان سلیمان آباد منتهی میشوند. این دو معبر به واسطه تردد روستاییان بخش مرکزی محور اصلی بود و شریانهای حیاتی روستایی محسوب میشوند.
پل قریب با تلاش مسئولان و به واسطه دسترسی حیاتی به دهستان سلیمان آباد و به جهت تخریب تنها دیوارهها و گوشوارههایی جانبی پس از عملیات شن ریزی و دپوی مصالح رود در کنارهها به سرعت بازگشایی شد. بلافاصله پس از بازگشایی عملیات دیواره سازی این پل انجام شد و قبل از سال جدید آسفالت شد و هم اکنون نیز ماشین آلات و تجهیزات در رودخانه مشغول ادامه فعالیت دیواره سازی هستند.
اما پل توکله به واسطه تخریب ۱۰۰ درصدی در سیل همچنان چشم انتظار بازسازی است. این مسیر ابتدا با یک گذرگاه موقت برای تردد روستاییان بازگشایی شد اما به دلیل بارشهای فصلی و آب شستگی های مکرر، مسیر جایگزین دیگری تحت عنوان پل باکسی راه اندازی شد که هم اکنون مورد استفاده است.
تصاویر مربوط به پل موقت و مسیر از دست رفته و بقایای بجامانده از سیل در این مسیر حکایت از سنگینی خسارات وارده به مناطق روستایی شهرستان تنکابن دارد.
آیا پلدختر به سرنوشت پلطان دچار میشود؟
با توجه به تمامی آنچه در گزارش عنوان شد و علیرغم گذشت ۷ ماه از حادثه سیل در غرب مازندران به نظر میرسد این حجم از ویرانی و مشکلات به جا مانده سیل، میرود که به میراث ماندگار دیگری از آسیب بلایای طبیعی در کشور تبدیل شود.
حبیبه اسلام پناه یکی از اهالی روستای سلیمان آباد معتقد است خرابیها دیگر اصلاح نخواهند شد و چه کسی میتواند این حجم از مشکلات را در سالهای پیش رو حل کند. او با مردم استانهای خوزستان و لرستان ابراز همدردی کرده و خطاب به آنان میگوید: منتظر حل مشکلات توسط مسئولان نباشند.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، ایسنا آمادگی دارد تا پاسخ تمامی مسئولان ادارات و نهادهایی که نامشان در این گزارش آمده و با این گزارش مرتبط هستند را در قالب گفتوگو منتشر کند.
گزارش از سید نوید ساداتی خبرنگار ایسنا مازندران