به علت نبود دانشگاه جامع، ساری فاقد مرجعیت علمی است

پایگاه خبری چهاردانگه نیوز: از دیرباز پادشان با جمع کردن شعرا، هنرمندان، صنعتگران، اطبا و دانشمندان، پایتخت یا مرکز کشور از یک مرجعیت فرهنگی، هنری، صنعتی، پزشکی و علمی برخوردار بود نمونه آن را می توان به تخت جمشید دوره هخامنشیان و اصفهان دوره صفوی اشاره کرد که آثار بجا مانده در این شهرها اوج شکوه پایتخت هخامنشی و صفوی را نشان می‌دهد.

با شروع مدرنیته و با تاسیس دارالفنون و سپس دانشگاه تهران و دانشگاه‌های متعدد صنعتی، هنری در شهر تهران، مرکز کشور از مرجعت و جامعیت علمی خاصی برخوردار شد. افراد برای تحصیل، کار و درمان به سوی تهران رهسپار می‌شدند. این مرجعیت علمی برای مرکز کشور کار نیکو و پسندیده می‌باشد و همه مردم این مرجعیت علمی را برای کشور می‌پذیرفتند. چون میزان توسعه یافتگی یک کشور را می توان از میزان توسعه یافتگی پایتخت آن کشور ارزیابی کرد.

بعد از تاسیس دانشگاه در تهران شاهد تاسیس دانشگاه‌ها در مراکز استان  مانند تبریز، مشهد، اصفهان و… بودیم و به خصوص بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی تاسیس دانشگاه‌های جامع و تخصصی در مراکز استان هستیم.  حال درهر استان مرکز آن استان از یک مرجعیت علمی، هنری و بهداشتی برخوردار است و کل مردم آن استان از این مرجعیت  متنفع می‌شوند.

در ایام انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای انتخابات با حضور در مراکز استان و با ایراد سخنرانی مرجعیت سیاسی مرکز استان را به شهرستان‌ها مخابره می‌کنند. میزان استقبال از یک نامزد میزان گرایش آن استان به نامزد خاص را تعیین می‌کند. مردم شهرستان‌ها منتظر عکس العمل مرکز استان نسبت به نامزاد خاص هستند و این نگاه خط مشی استان را در انتخابات ریاست جمهوری تا حدود زیادی تعیین می‌کند.

اما کهن شهر ساری مرکز استان مازندران بر خلاف قدمت سیاسی آن به علت نداشتن دانشگاه جامع و یا دانشگاه های تخصصی در حوزه های مختلف فاقد مرجعیت علمی در زمینه های علوم پایه، علوم انسانی، فنی و مهندسی و هنر  در استان می‌باشد. در بین تمام مراکز استان‌های کشور، شوربختانه فقط ساری فاقد مرجعیت علمی در استان می‌باشد.

تنها دانشگاه تخصصی مرکز استان مازندران، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با 4 دانشکده، با دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با 9 دانشکده و پردیس دانشگاه علوم کشاورزی دانشگاه تهران با آن قدمت و جایگاه  علمی قابل مقایسه نیست. گرچه قدردان زحمات و تلاش ‌ای ارزنده اساتید و دانشمندان این مرکز علمی و خدمات آنها به کشاورزی استان می‌باشیم.

در 16 آذر 1385، هیات دولت نهم با سفر به مازندران، در راستای عدالت آموزشی مصوب نمود که مجتمع کشاورزی ساری به دانشگاه ارتقاء پیدا نماید. متاسفانه مجتمع کشاورزی  صرفا به دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ارتقاء پیدا کرد و همچنان عدم تبدیل به دانشگاه جامع  مرکز استان در فقر علمی نگهداشته شده است و فاقد مرجعیت علمی می‌باشد.

میزان توسعه یافتگی استان ارتباط مستقیم با میزان توسعه یافتگی مرکز آن دارد. استان مازندران با داشتن بیش از سه میلیون دویست هزار نفر جمعیت و با توجه به اقلیم خاص و عدم گسترش صنعتی، شایستگی داشتن چندین دانشگاه جامع می‌باشد تا با داشتن نیروی انسانی توانمند قطب علمی کشور تبدیل شود.

دانشگاهیان، دانشجویان و قاطبه مردم شهرستان ساری از مدیران استانی، شهرستان و نمایندگان شهرستان ساری در مجلس شورای اسلامی انتظار دارند، هرچه سریع تر برای جبران این فقر علمی مرکز استان تلاش نمایند و با تاسیس دانشگاه جامع، مرجعیت علمی ساری را همانند تمام مراکز استان به شهر ساری برگردانند.

 تاسیس دانشگاه جامع در ساری، نافی رشد دانشگاه‌های دولتی در شهرستان‌های دیگر نیست، بلکه رشد آنها به رشد علمی  و توسعه یافتگی استان کمک می‌نماید.