پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

روایتی متفاوت از موفقیت‌های بانوی نمونه کشاورزی در مازندران

0

پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:

 خبرگزاری فارس مازندران، فارس ـ زری طاهری پرکوهی| نمونه و برتر شدن در حوزه‌ای نشان از سخت‌کوشی و تلاش دارد! نشان از برنامه‌گذاری برای رسیدن به هدف مقرر، این فرد غیرت‌مندی و اراده‌ای مصمم دارد، به شخصی که این ویژگی‌ها را کسب کند الگو و نمونه می‌گویند.

امروزه برترین‌ها و نمونه‌ها را تنها در رسانه‌های جمعی و در میان افراد معروف نمی‌توان دید، شاید در چند قدمی ما، در شهر، حتی روستا افراد نمونه‌ای وجود دارند که هر روز بر موفقیت‌شان افزوده می‌شود و حتی نزدیکان‌شان متوجه این موضوع نیستند.

این بار با خودمان گفتیم، چقدر خوب است به معرفی این افراد بپردازیم تا افراد بیشتری را باخبر کنیم، که نمونه‌ها در کنار ما هستند، تنها باید دید و آموخت؛ در این راستا به سراغ یک باغدار خانم نمونه، جوان، تنها باغدار زن نمونه رفتیم، متن زیر حاصل گفت‌وگوی فارس با این بانوی نمونه مازندرانی است.

فاطمه شبستانی بانوی باغدار نمونه، ۴۴ ساله اهل روستای زاغمرز از توابع شهرستان‌های نکا و بهشهر بوده که مدیرعامل شرکت تعاونی گاومیش‌داران میانکاله بهشهر نیز هست، وی که از دوران کودکی‌اش که در باغات و زمین‌های کشاورزی گذشت، می‌گوید؛ من در خانوادهای به دنیا آمدم که شغل‌شان کشاورزی است، تنها ۶ سال داشتم که به همراه خانواده برای کار در زمین کشاورزی حاضر می‌شدم.

*الگویی به‌نام پدر در کار کشاورزی

 پدر و برادرم الگوهای من بودند، وقتی تلاش و زحمات‌شان را از آغاز تولید محصول تا دوران برداشت می‌دیدم، به آنها افتخار کرده و لذت عجیبی می‌بردم، پدرم از همان دوران کودکی مرا با رانندگی با خودروی کشاورزی که به آن سیمرغ می‌گفتند آشنا کرد، همانجا به فرمان مسلط شدم…

*مرگ تلخی که ادامه راهش را رقم زد 

وی ادامه می‌دهد؛ سعی کردم پا به پای پدرم حرکت کنم، و در این راه از مادر و برادرم کمک بگیرم، روزهای خوبی بود، تا اینکه تلخ‌ترین حادثه عمرم رقم خورد در سال ۱۳۷۱، پدرم فوت کرد، وی علاقه زیادی به انجام کار کشاورزی داشت، بعد از مرگش همواره سعی کردم ادامه‌دهنده راه پدر باشم…

بعد از رفتن پدر، محصولات باغ مرکبات و زمین‌های شالیزاری ما حاصل سخت‌کوشی من و برادرم و حمایت‌های مادرم بود، این مسیر را ادامه می‌دادیم، تا اینکه دومین حادثه بد زندگی و این‌بار تلخ‌تر رقم خورد، برادر جوانم را در سال ۱۳۸۵ از دست دادم…

شبستانی می‌گوید؛ تمام زندگی من مصداق بارز این موضوع بود که آن موقع دندان داشتم نان نداشتم، الان نان دارم ولی دندانی وجود ندارد، ای کاش زندگی به عقب برگردد تمام نداری‌ها  بدبختی‌ها و همه بیچارگی‌ها باشد ولی تنها برادر زندگی‌ام که رفیق راهم بود برگردد…

* از دست دادن رفیق راه و سنگین شدن مسؤولیت 

الان بعد گذشت ۱۵ سال از فوت برادرم، همه دلخوشی‌ام از خانواده مادرم است، از خدا می‌خواهم صد و بیست سال عمری عزت داشته باشد، بعد برادرم از نظر روحی ضربه شدیدی خوردم، خودم را در کارها ناامید و تنها می‌دیدم تا اینکه به لطف خدا، از نو شروع کردم یک یا علی گفتم تا خزان باغ‌هایمان را تبدیل به بهار کنم….

*خزانی که تبدیل به بهار شد 

این بانوی نمونه کارآفرین، اضافه می‌کند؛ از سال ۸۵ به بعد من ماندم و زمین ۱۴ هزار متری شالیزاری که ۱۰ تا ۱۵ تن برنج شیرودی پرمحصول و باغات مرکباتی که سالانه ۶۰ تن مرکبات اعم از نارنگی و تامسون می‌دهد، گفتم نمی‌گذارم بیل و داس آبا و اجدادم به خصوص پدر و برادر زحمت‌کشم به زمین بیفتد، تلاش می‌کنم خدا هم کمک خواهد کرد…

*راننده نیسان شدن خوی مردانه می‌دهد!

برای باغ کارگر جذب کردم، بیمه‌اش کردم، با اینکه ازدواج کردم و خدا دو فرزند دختر به من هدیه کرد، گفتم باید در کنار مادر باشم در روستا کار کشاورزی را ادامه بدهم، همسرم در عسلویه مشغول به‌کار است، من ماندم با یک خودروی نیسان که عصای دستم شد، دروغ چرا، کمی خلق‌وخوی مردانه گرفتم…

*کشاورز نمونه شدم

وی بیان می‌کند؛ سال‌ها گذشت تا همه دیدند من با تلاش و همکاری با کارگران چطور می‌توانم کشاورزی موفق باشم، تا اینکه جهاد کشاورزی مرا به عنوان کشاورز نمونه انتخاب کرد، کمی بعد مدیرکل خانواده و امور بانوان در استانداری مازندران نیز از من تجلیل کرد، انگیزه گرفتم، کارم را بهتر ادامه خواهد داد…

*کمی درد دل!

از سختی‌های کار چه بگویم، هر کاری سخت است، الان قیمت سم و کود و نرخ کارگر گران شده، مردان کم می‌آورند، کشاورزی کاری یدی و کمرشکن است، حمایت نمی‌شویم تسهیلات بدهند با سود بالا است، دست دلالان کوتاه نمی‌شود، محصولات ما را به نرخ‌های مختلف می‌فروشند و هیچ نظارتی نیست، ولی ما کم نمی‌آوریم…

*یارانه نهاده‌های دامی که قطع شد از مدیرعاملی گاومیش‌داران یک اسم باقی ماند

خانم شبستانی یادآور می‌شود؛ از مدیرعامل بودن شرکت گاومیش‌داران میانکاله بهشهر فقط نامش را به یدک می‌کشیم چون یارانه خوراک دام قطع شد، گاومیش داری در میانکاله که قدمتی بیش از یک قرن دارد این روزها در حال انقراض است، گاومیش‌داران هنوز در کپرها زندگی می‌کنند حتی یک سرویس بهداشتی مناسب ندارند، تا قبل از سال ۸۶ حمایت می‌شدند ولی امروز نه! 

*نگذاریم گاومیشان در میانکاله منقرض شوند

بیایید میانکاله مرا دریابید، محیط زیست این منطقه آلوده شده، مدت‌ها است گاومیش‌داران به انتظار دریافت انرژی خورشیدی نشستند ولی هنوز خبری نشد، تکلیف این ۴۳ گاومیش‌دار و بیش از ۴ هزار گاومیش چیست؟ دست روی دست گذاشتن تنها به انقراض‌شان کمک می‌کند.

این بانوی فعال و کشاورز نمونه ادامه می‌دهد؛ بگذریم درد و دل زیاد است ولی ما ایستادیم، گاومیش‌داران ایستادند، مسؤولان طرح جدید می‌خواهند در حالی که طرح‌های قدیمی و  بی‌نظیر رو به انقراص است، گاومیش‌ها تمام شوند باید وارد شوند! 

*از نشا تا برداشت برنج شیرودی پرمحصول

از چه بگویم، سختی‌های دوران نشا از  آبدهی روزانه گرفته و وجین و درو، خون دل خوردن‌ها تا شالی به‌دست آید، کیسه ۱۲۰ کیلویی شالی را امسال یک‌میلیون تومان به دلالان فروختیم، سم از قیمت ۱۵ هزار تومان به ۱۲۵ هزار تومان رسیده… اینها درد ودل‌های همه کشاورزان است…

*سخت یا آسان ادامه می‌دهم

وی در پایان عنوان می‌کند؛ من عاشق کشاورزی‌ام، در این راه لذت‌بخش قدم گذاشته و پاپس نمی‌کشم، یک مازندران هست و کشاورزی‌اش، سخت یا آسان ادامه خواهم داد….

کشاورزی و باغداری از جمله مشاغل سختی است که گاهی آقایان توانشان کم می‌شود چه برسد به اینکه یک خانم بخواهد سال‌های سال دوام بیاورد آن هم با این اوضاع اقتصادی و قیمت‌های سرسام‌آور….

به گزارش فارس؛ از این قبیل افراد، اطراف‌مان کم نیستند، فقط کافی است ببینیم و بیاموزیم، خداوند به تلاش پاسخ می‌دهد حتی اگر همه راه‌ها مسدود باشند، همان‌طور اسباب و لوازم کار را برای این بانوی توانمند زاغمرزی فراهم و او را در استان نمونه کرد.

 

 /۸۶۰۴۸/ج/و


ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.