پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
خبرگزاری فارس مازندران ـ زری طاهری پرکوهی| همه ما کلمه “خیر” را به وفور شنیده‌ایم، خیر به فردی گفته می‌شود که طی اقداماتی نیات خیرخواهانه‌ای خود را در راستای کمک به دیگران در حوزه‌های مختلف عملی می‌کند.
شاید ” خیر” شدن کار سختی نیست، فقط باید اراده کرد، قطعا همه ما دل‌مان می‌خواهد خودمان را جای افراد خیر گذاشته و برای لحظه‌ای لذت در پی کمک به همنوعان را درک کنیم، ولی به هر دلیلی در این جایگاه قرار نگرفتیم.
در تاریخ روایات زیادی از ائمه اطهار پیامبر اکرم (ص) و بزرگان دین در خصوص انجام کار خیر در بخش‌های مختلف اعم از کمک به نیازمندان دستگیری از محرومان یتیمان و ستمدیدگان داریم، از این رو یک خیّر به جرات می‌تواند بگوید که؛ من ادامه دهنده راه انبیا و ائمه اطهار هستم؛ و چه حس خوبی دارد، شاد کردن دل دیگران و نظاره لبخندی در میان اشک‌ها و بغض در گلو، به‌راستی این لحظه‌ها چند می‌ارزد؟
برای خیران از دست دادن مال مهم نیست چرا که در مقابل حس خوب دریافت کرده و با آن روح خود را جلا می‌دهند!
همواره مشاهده می‌شود افراد در سنین بالا اقدام به انجام اعمال خیرخواهانه می‌کنند، ولی هستند جوانانی که بیشتر عمر خود را صرف انجام کار خیر کردند، علی چایچی جوان ساروی است که اقدامات خیرش مرزهای شهری و استانی را در هم شکست، درباره اقداماتش با ما به گفت‌وگو پرداخت که با هم می‌خوانیم؛
*کار خیر برای مادرم جزو ملزومات زندگی بود
علی چایچی خودش را خادم امام رضا (ع) معرفی می‌کند اما در سوابق تحصیلیاش کارشناس‌ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی دیده می‌شود و ده‌ها سمت حقوقی و ورزشی نیز با توجه به رشته تحصیلیاش در کارنامه وی وجود دارد.
بنیان‌گذار و رئیس هیأت مدیره انجمن خیریه مردم نهاد “دنیای زیبای من” یکی از سمت‌های آقای چایچی است که ما در این گزارش درباره این موسسه با وی گفت‌وگو کردیم؛
می‌گوید؛ متولد ۱۳۶۷ و ساکن ساری هستم، پدرم اهل بابلسر است، از دوران کودکی در خانه شاهد انجام کارهای خیر توسط مادرم بودم، گویی این کار برایش از ملزومات زندگی بود، تا اینکه در دوران دانشجویی فرمانده بسیج شدم و کار خیر جهادی را از جهادگران آموختم….
* تأسیس خیریه “دنیای زیبای من ” با هدف زیبا کردن زندگی نیازمندان
این موضوع انگیزه‌ای برای ورود به عرصه کمک به دیگران بود، شروع به کمک کردم در کنار خیران قرار گرفتم ولی این کار مرا اقناع نمی‌کرد، دلم می‌خواست فعالیت‌های خیرخواهانه‌ام را گسترش بدهم، می‌خواستم مرکز خیریه داشته باشم، از این رو به فکر تأسیس خیریه “دنیای زیبای من ” افتادم به این مفهوم که هم دنیای من با کمک کردن به دیگران زیبا خواهد شد و هم به زیباتر شدن دنیای نیازمندان کمک خواهم کرد، افتادم.
ناگفته نماند مردم دیدشان نسبت به خیریه‌ها بد شده، چون برخی انتفاعی بوده از ۳۰ درصد کمک‌های مردمی به نفع خیریه استفاده می‌کنند ولی من به دلیل تمکن مالی که آن را لازمه کمک به دیگران می‌دانم به فکر درآمدزایی نبودم هدفم کمک به کودکان و نیازمندان شهر، استان و کشورم است.
چایچی بیان می‌کند؛ ناگفته نماند مردم دیدشان نسبت به خیریه‌ها بد شده، چون برخی انتفاعی بوده از ۳۰ درصد کمک‌های مردمی به نفع خیریه استفاده می‌کنند ولی من به دلیل تمکن مالی که آن را لازمه کمک به دیگران می‌دانم به فکر درآمدزایی نبودم هدفم کمک به کودکان و نیازمندان شهر، استان و کشورم است.
پس از تأسیس خیریه، با همکاری نهادهای مختلف در فعالیت‌های مختلفی اعم از نگهداری کودکان خیابانی و کمک به سالمندان را شروع کردیم، مشاهده کودکان بدسرپرست یا بی‌سرپرست که حتی جای خواب نداشتند، برخی مجبور به تکدی‌گری شده و عده‌ای معتاد بودند دلم را به درد می‌آورد.
*پسر بچه‌ای که نمی‌دانست “بستنی” چیست!
این خیر جوان از خاطراتش می‌گوید؛ در این کار دلم می‌خواست برای «کودکان کار» کاری کنم، این بچه‌ها در این شرایط آینده‌ای نخواهند داشت، در این راستا کمک مادی و فرهنگی زیادی انجام دادیم؛ نمونه‌اش کودکی که معتاد بود ترک اعتیاد کرد و توانست در گروه سرود شرکت کند و یا پسر بچه‌ای که در طول عمرش بستنی نخورده بود، در خیریه ما داخل اتاقی پر از خوراکی برده و پذیرایی شد!
یادم هست آن کودک، فردای آن روز و بعد از خوردن خوراکی‌ها نزد من آمد و گفت؛ این بستنی خراب بود! پرسیدم چرا؟ پاسخ داد: یکی را در کمدم پنهان کردم وقتی خواستم باز کنم دیدم آب شده… این کودک هفت ساله حتی نمی‌دانست بستنی را در یخچال نگهداری می‌کنند!!
*کمک به زلزله‌زدگان سرپل‌ذهاب و مشاهده چشم‌های منتظر
وی ادامه می‌دهد؛ در حین کمک‌ها و توزیع جهیزیه، خبر زلزله سر پل ذهاب منتشر شد و چون حادثه‌ای بود که مردم زیادی را دچار محرومیت کرد، با تجمیع کمک‌های مردمی توانستیم در منطقه حاضر شده و گره‌ای کوچک از مشکلات هموطنان را باز کنیم، سپس عواقب ناشی از وقوع سیل در سیستان و بلوچستان قلبم را به درد آورد از این رو با حجم زیادی از کمک راهی زاهدان شدیم!
*کاش از خدا چیز دیگری می‌خواستم، راستی ساری کجاست؟
به منطقه دلگان زاهدان که رسیدیم دیدن چهره مظلوم و منتظر، مردم دلم را به‌درد آورد، کمک‌ها را که اهدا کردیم پیرمردی روی زانوهایش نشست و گفت؛ کاش از خدا چیز دیگری می‌خواستم، از من پرسید: جوان اهل کجایی؟ گفتم شهر ساری، گفت: نمی‌دانم کجاست، فقط می‌دانم خداوند بسیار بخشنده است که شماها را از یک جای دور برای کمک می‌فرستد!
چایچی می‌گوید؛ بالاخره پس از اهدای بسته‌ها برگشتیم، برای بار دوم کمک‌ها با صرف هزینه ۶ میلیارد ریالی جمع‌آوری شد، ولی ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، با این وجود برای رفتن آماده شدیم، به منطقه‌ای از سیستان و بلوچستان که کپرنشینان زندگی می‌کردند رفتیم…
* عده‌ای هنوز به دنبال اخاذی هستند!
قبل از پخش بار ناگهان دیدیم یک خودروی با سرنشینانی که چهره خود را پوشانده بودند به کامیون بار ما حمله کرده و راننده را مجاب به حرکت کردند، ولی راننده آنها را به پاسگاه پلیس برد و بار را نجات داد، من که از خطرات این چنینی آگاه نبودم تعجب کردم که چرا عده‌ای به دنبال از بین بردن حقوق دیگران و اخاذی هستند!!!.
*نجات جان فاطمه زهرا در دوران کرونایی
این خیر فعال ساروی با اشاره به یک اتفاق خوب بیان می‌کند؛ به‌تازگی، توانستیم نجات‌گر جان “فاطمه زهرا” دختر بچه ۹ ماهه‌ای باشیم که نیازمند هزینه عملش بود! چون در دوران کرونا هستیم کمک‌ها به‌طور غیرقابل باوری جمع‌آوری شد، دنیای زیبا یافتنی نیست ساختنی است، من کارهای خیر را تا پایان عمر انجام خواهد داد، شرایط زندگی مردم مساعد نیست، اگر کمک‌های مردمی در کنار اقدامات مسؤولان نباشد فقر همه جا را فرا می‌گیرد.
صحبت‌های آقای چایچی با ما به درازا کشید به‌طوری که به کمک‌های ریز و درشت و اقدامات خیرخواهانه در این خیریه که شعبه‌های مختلفی در کشور دارد اشاره کرد، از لابه لای صحبت‌هایش می‌شد فهمید که تنها علاقه به انجام کار خیر در وجودش، موجب فعالیت‌های شبانه‌روزی و دست و پاگیر و دغدغه برای کمک به مردم را مثبت ببیند، چرا که کار کردن برای مردم بدون جیره و مواجب سخت است!
نکته قابل تأمل اینکه؛ باید تابع احساسات و عواطف درونی و انسان‌دوستانه باشی تا کار و زندگیت را صرف کمک به دیگران کنی! وگرنه اگر بحث درآمد باشد مشاغل پردرآمد زیادی در جامعه وجود دارد که جوانان متمکن می‌توانند به راحتی در آن ورود پیدا کنند.
به گزارش فارس؛ این جوان با این حجم از مشغله و فعالیت تنها دلیل ادامه کار و از دست ندادن روحیه خود را گرفتن حس خوب پس از اعطای کمک به دیگران می‌داند و شیرینی‌اش را وصف‌‌ناشدنی می‌پندارد، وی خودش را واسطه‌ای بین افراد خیر و نیازمندان می‌داند.
ناگفته نماند که این جوان خیر حاضر است برای کمک در هر زمان و مکانی حاضر شود، به امید روزی که این روحیه در وجود جوانان دیگر دارای شرایط کمک به همنوعان به‌وجود بیاید و شهر و کشورمان پر شود از همدلی تا در نهایت روزی برسد که کسی محتاج نباشد!
/۸۶۰۴۸/ج/و
