تداوم تولید ؛ سهم صنعتگران در مقابله با کرونا

هنوز در بخشی از استان مازندران که دهها نفر در آن بر اثر بیماری کرونا جان باختند و تعدادی از آنها شهدای حوزه سلامت هستند ، بخش هایی از جامعه بدون این که توجهی به نقش خودشان در کنترل این بیماری داشته باشند ، برای رسیدن به روال عادی زندگی چنان تعجیلی دارند که گویی با حکم محاکم قضایی چنین روالی از آنها سلب شده و مسئولین می توانند هر گاه که اراده کنند ، زنگ آزاد باش از کرونا را به صدا در آورند.

واقعیت اما این است که تجربه حدود چهار هفته مقابله سنگین با بیماری کرونا در مازندران نشان داده است که این بیماری به این راحتی ها دست بردار نیست و اگر قرار است معجزه ای رخ دهد ، آن معجزه را تک تک شهروندان و اقشار مختلف از هر صنف و گروه باید رقم بزنند و ملات چنین معجزه ای هم چیزی نیست الا این که هر کس سهم و مسئولیت اجتماعی خود را در مقابله با کرونا ایفاء کند.

بیماری های همه گیر حسب تجربه بشریت بر خلاف جنگ ها و سایر وقایع طبیعی ، نمی آیند که بروند ، بلکه می آیند که بمانند و تنها راه بیرون کردن آنها هم همکاری جمعی در میزبانی نکردن از آن و برچیدن هرگونه زمینه و فرصت میزبانی از ویروس به صورت مستقیم و غیرمستقیم است و دست برقضا میزانی غیرمستقیم در مورد ویروس کرونا مهم تر از میزبانی مستقیم است . میزبانی غیرمستقیم به معنای رها کردن کامل روال عادی کار و زندگی و چسبیدن به اقداماتی است که تنها به سلب میزبانی مستقیم از ویروس منجر می شود ، در حالی که این دو باید در کنار هم و هماهنگ با هم پیش بروند.

مثلا در میزبانی مستقیم هر فرد باید تا آنجا که ممکن است ضمن رعایت نظافت و بهداشت فردی ، تعاملات اجتماعی را به حداقل ممکن برساند و یا قطع کند در حالی لازمه استمرار زندگی در اجتماعی به پهناوری یک کشور یا حتی یک استان و کوچکتر از آن یک شهر و یک روستا ، این است که زندگی اجتماعی که بخشی زیادی از آن حسب وظیفه و کارکرد حرفه ای افراد شکل می گیرد ، باید استمرار یابد. ما به مثابه جزیی از یک کل جامعه علاوه بر زندگی شخصی دارای زندگی به عنوان کارمند ، کارگر ، نجار ، بنا و صدها و هزاران عنوان دیگر هستیم . به طور قطع در شرایطی مانند شرایط کنونی شیوع ویروس کرونا خیلی از این جنبه های زندگی اجتماعی نه تنها تعطیل بردار نیست ، بلکه در بخش هایی نیاز به فعالیت بیشتر است مانند بخشی از صنایع که در همین بحران کرونا مجبور شدند به جای یک نوبت ، فعالیتشان را سه نوبته کنند تا بتوانند پاسخگوی نیاز جامعه باشند.

سرپا نگه داشتن اینگونه مشاغل و صنایع البته که به شکل روال عادی نه تنها امکان پذیر نیست ، بلکه خطرناک است ولی در عین حال نیاز به ادامه فعالیت بیشتر از روال عادی است و در اینجاست که مسئولیت اجتماعی تک تک کارگران ، مدیران ، صاحبان صنایع و بقیه که به نوعی در این مسیر تولید و توزیع قرار دارند مطرح می شود و هر کس باید در عین حال که به فعالیتش ادامه می دهد ، مسئولیت اجتماعی مقابله با کرونا را جدی بگیرد.

واقعیت این است که هیچ دولت و هیچ قدرتی و هیچ امکاناتی قادر نیست بدون احساس مسئولیت اجتماعی تک تک شهروندان ، این همه خواسته و نیازهای متضاد را مدیریت کند. دولت می تواند زنگ تعطیلی کارخانه ها ، ادارات و اجتماعات را به صدا درآورد ، ولی نمی تواند نیاز جامعه به تولید کارخانه ها و خدمات ادارات را سرکوب کند و این تضاد تنها با مداخله تک تک شهروندان از کارگر خط تولید گرفته تا حسابدار مجموعه تا نظافتچی محوطه و آبدارچی کارگران قابل آشتی دادن است و از آنچه که این مجموعه می تواند برای حل تضاد انجام دهد ، می توان به عنوان سهمشان در جلوگیری از شیوع کرونا نام برد.

به اعتقاد کارشناسان ، از طریق مشخص شدن سهم هر فردی در بحران ویروس کرونا و همه گیر شدن پذیرش سهم در جامعه با آگاهی سازی ، می توان ویروس کرونا را همانند برخی کشورهای دیگر به خصوص چین به کنترل در آورد و جامعه را از وضعتیت موجود نجات داد و یکی از بخش های مهم جامعه که باید به سهم خودش در جلوگیری از شیوع کرونا توجه جدی داشته باشد ، بخش صنایع و تولید است.

احساس مسئولیت نسبت به زیرمجموعه 

یک کارشناس اقتصادی در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت : در شرایط فعلی برای جلوگیری از همه گیر شدن ویروس کرونا هر کس باید برای کاهش سرعت انتقال این بیماری نسبت به زیرمجموعه خود احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد و به نوعی سهم خودش را در بحران انجام دهد.

محسن طالبی افزود : در واحدهای تولیدی و صنعتی باید واحدهایی که نیاز به تولیدشان وجود دارد، به خصوص تولیدکنندگان ماسک، دستکش و مواد ضوعفونی کننده فعالیت خودشان را نسبت به گذشته برای تامین نیازمندی های جامعه بیشتر کنند تا بتوانند این تجهیزات را بموقع به مردم برسانند.

وی ادامه داد : صرف نظر از تولید، در شرایطی که نیاز جامعه به این تجهیزات حفاظتی و ضد عفونی زیاد است، احتمال سودجویی و حتی تطمیع واحدها از سوی این کاسبان کرونا وجود دارد و وظیفه واحدهای تولیدی در این وضعیت این است که ضمن افزایش تولید، این مواد را با قیمت مناسب و حتی با کاهش هزینه ها با قیمت پایین تر به صورت مستقیم توزیع کنند.

طالبی اظهار داشت : علاوه بر آن تمام واحدهای صنعتی باید آگاهی رسانی نسبت به این ویروس و میزان خطراتی که آنها را تهدید می کنند ، داشته باشند و در این صورت ما می توانیم با آموزش های فراگیر و مسوولیت پذیری نسبت به زیرمجموعه خودمان به نوعی خود کنترلی را برای مدیریت این بیماری ایجاد کنیم.

فعالیت تمام وقت برای تولید 

مدیرعامل شرکت پاکساز شیمی نکاء که تولید کننده مواد ضد عفونی آنتی ویروس است ، سهم خود در بحران کرونا را ایجاد تغییر در خط تولید واحد صنعتی و افزایش تولید محصولات ضد عفونی کننده آنتی ویروس برشمرد و گفت : در حال حاضر با وجود هزینه تحمیلی این خط تولید متناسب با نیاز روز جامعه ایجاد شد.

مهران تقوی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : علاوه بر این ، فعالیت این واحد صنعتی از یک شیفت در روز به سه شیفت در روز افزایش یافت به گونه ای که این واحد صنعتی به صورت شبانه روزی در حال تولید است تا بتوانتد محصول را به درمانگران و جامعه برساند.

وی اضافه کرد : در زمینه آگاهی سازی کارگران این واحد صنعتی نیز اقدام های خوبی انجام شد و مسئول بهداشتی کارخانه نیز ضمن آگاهی رسانی کارگران نسبت به این ویروس، تجهیزات مورد نیاز را در اختیارشان قرار می دهد و تمام رفتارهای آنها را در طول روز زیر نظر دارد تا مشکلی ایجاد نشود.

تقوی اظهار داشت : همچنین تلاش شد تا سطح تمام کارگران با یکدیگر به طور کامل برای جلوگیری از انتقال قطع شود و خانواده این کارگران نیز از لحاظ تجهیزات حفاظتی و ضد عفونی تحت پوشش قرار گرفتند و به نوعی ما سهم خودمان را پرداخت کردیم.

وی معتقد است تمام مردم جامعه باید برای کنترل و مدیریت بیماری در جامعه احساس مسئولیت کنند و به نوعی مسئولیت پذیری داشته باشند و اگر مردم همکاری نکنند و پروتکل در خانه ماندن را رعایت نکنند، قطعا درمانگران و حتی واحدهای تولیدی نیز در ادامه بحران قادر به تولید نخواهند بود و این بحران همه گیر خواهد شد.

صنعتگران ، سربازان خط پشتیبانی مقابله با کرونا

مدیرعامل خانه صنعت و معدن مازندران هم گفت : صنعتگران در بحران کرونا به نوعی در وسط میدان تاثیر پذیری قرار داشتند و در نخستین روزهای شیوع ویروس برنامه ریزی برای ایفای نقش و مسوولیت خود را در بحران ارایه و اجرایی کردند.

دکتر سید مجتبی رضوی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : خانه صنعت و معدن به عنوان تشکل صنعتی ابتدا آگاهی سازی به زیرمجموعه را از طریق الکترونیکی و با ایجاد سامانه نسبت به این ویروس و بحران های احتمالی و چگونگی کاهش التهابات ناشی از آن در سطح واحدهای صنعتی و مصون سازی کارگران و نیروی انسانی انجام داد.

وی اضافه کرد : علاوه بر آن با نیازسنجی جامعه و ظرفیت های تولیدی و صنعتی، واحدهایی که امکان تولید تجهیزات حفاظتی ماسک؛ دستکش و مواد ضد عفونی را داشتند، شناسایی و بستر برای تولید این محصولات و تغییر خط تولید فراهم شد و آنها توانستند در کمترین زمان این تغییرات را اعمال و واحد صنعتی خود را برای تامین نیاز جامعه فعال کردند و شیفت فعالیتی خود را نیز افزایش دادند.

رضوی گفت : همچنین با هماهنگی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، تمام تولیدات تجهیزات حفاظتی در اختیار این دانشگاه برای تامین نیاز بیمارستانی و مراکز درمانی قرار گرفت و در مواد  ضدعفونی نیز بعضا به صورت رایگان و یا هزینه پایین تر در اختیار جامعه قرار داده شد.

حفاظت از نیروی انسانی با آموزش و دورکاری 

مدیرعامل خانه صنعت و معدن مازندران گفت : علاوه بر آن مکاتباتی با واحدهای تولیدی و صنعتی انجام شد به گونه ای که بخش زیادی از این واحد ها که تا حدودی تولیداتشان نیاز اصلی و روز جامعه نبوده با برقراری دستمزد تمام و کمال و سایر مزایا برای کارگران به تعطیلات اجباری رفتند.

رضوی اظهارداشت : ما آموزش های لازم را به کارگران در ارتباط با ویروس کرونا مطابق پروتکل بهداشتی وزارت بهداشت و درمان از طریق پیامک و نصب بنر ارائه کردیم و درخواست ما از کارگران نیز این بوده که باید این مسایل را خود و خانواده اشان رعایت کنند.

وی اضافه کرد : واحدهای تولیدی و صنعتی برای کمک به دانشگاه علوم پزشکی مازندران ۴۰ دستگاه  تنفسی  ( ونتیلاتور) را خریداری و در اختیار دانشگاه قرار دادند و همچنان مسوولیت خود را برای کاهش بحران انجام می دهند.

مدیرعامل خانه صنعت و معدن مازندران گفت  : ما برای کاهش بحران و شکست ویروس کرونا در استان نیاز به همراهی و همگامی و مسوولیت پذیری تک تک مردم جامعه داریم و تشکل های مرتبط نیز باید با مسوولیت پذیری و آگاه سازی زیرمجموعه سهم خود را بپردازد.

رضوی افزود : ما در شرایط فعلی باید سهم خود را در شکست ویروس کرونا بپردازیم و اگر این مسئولیت پذیری همه گیر نشود، باید انتظار روزهای بدتری  را داشت که شاید در آن صورت درمانگران ما نیز نتوانند کاری از پیش ببرند.