اوقات شرعی کیاسر
در هر کشوری از دنیا، بحران های طبیعی مانند زمین لرزه، سیل، فوران آتش‌فشان، آتش‌سوزی جنگلها، طوفان، سرما و یخبندان و …. روی می‌دهد و دولتها با بسیج امکانات و نیروهای داخلی و خارجی به مقابله با این بحران‌های طبیعی و یاری حادثه دیدگان می‌روند.
کشور ایران با توجه به اقلیم گوناگون زیست محیطی خود، همواره با اینگونه بحران‌ها روبروست و بحران سیل و برف روزهای پایانی سال ۱۳۹۷ در شرق مازندران همه را غافلگیر کرده است.
با توجه به شدت بارندگی باران و برف روزهای اخیر که همگان از آن آگاه هستید، به نظر می‌رسد آمادگی نیروهای امدادی، شیوه امدادرسانی و سرعت عمل، عاملی تعیین کننده در کنترل بحران و کاستن از درد و رنج مردم آسیب دیده است.
امروزه با توجه به پیش‌بینی‌های هواشناسی که گاه تا یک هفته و ده روز آینده را خبر می‌دهد، می‌توان در باره مدیریت بحران قبل از وقوع آن تصمیم‌گیری کرد و آمادگی داشت. این امر شوربختانه از سوی مقامات مسوول در استان مازندران، به ویژه استانداری، فرمانداریها، شهرداریها و بخشداریها، و حتی شوراها و دهیاری‌های روستاها جدی گرفته نشده و از این بابت می‌توان مسوولان اجرایی را مورد پرسش و بازخواست و سرزنش قرار داد.
شکی نیست که روستاهای سیل‌زده دشت مازندران که اموال و دارایی مردم یک شبه نابود شده، نیاز به امدادرسانی سریع دارند و مسوولان استان نیز سرگرم این مناطق هستند، اما این امر نباید مانع امدادرسانی به روستاهای مناطق کوهستانی مانند بخش چهاردانگه ساری شود که حدود پنج روزست در برف و یخبندان گرفتار شده‌اند و حتی شرایط برخی روستاها که برق و تلفن و راه‌ارتباطی آنها قطع شده و بیخبری از اهالی این روستاها (که در فصل زمستان عموما افراد کهنسال هستند) شدیدا باعث نگرانی می‌باشد.
اگرچه وضعیت امکانات و ماشین‌آلات برف‌روبی در چهاردانگه شرایط مطلوبی ندارد اما مدیریت این منابع محدود می‌تواند نبوغ و تصمیم‌گیری مدیران را به اثبات برساند.
این انتظار می‌رود که در چنین شرایطی که مسوولان بخش و استان از امدادرسانی سریع و بموقع درمانده می‌شوند و الویت بندی امدادرسانی و تخصیص امکانات بر اساس شدت بحران موضوعیت ندارد، باید نیروهای مردمی هر روستا خود دست به کار شده و با همان امکانات محدود داخل روستا (مانند بیل و کلنگ و تراکتور و …. ) به امداد رسانی داخل و اطراف روستا اقدام کنند. البته این وظیفه دولت است که راه‌های برف‌گرفته را باز کند، برق را وصل کند و خسارات مردم را جبران نماید اما وقتی توان دستگاه‌های دولتی جوابگوی شرایط بحرانی نیست (حالا به هر دلیلی از سوء مدیریت گرفته تا چربیدن زور فلان روستا برای بردن بولدوزر به روستای خود و یا لابی فلان مسوول برای بردن گریدر به روستای خود و … ) مردم می‌باید خود دست به کار شده و آستین‌های همت را بالا زده و به کمک یکدیگر بشتابند. اینکه در شرایط بحرانی چشم براه یاری مسوولان باشیم، اگرچه انتظار بجاییست؛ اما ما را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
نوشته: عین الله آزموده
پایگاه چهاردانگه نیوز
