از دستان خالی روستاییان تا انتقاد شدید خیّر ناشناس از مسئولان استان

 اختصاصی چهاردانگه نیوز: اگر خوشی زندگی شهری و تجملاتش، دلتان را زده و می خواهید غصه دار و اندوهگین شوید و حتی گریه کنید سری به روستاهای محروم چهاردانگه ساری بزنید …/ خیّر ناشناس با بیان اینکه با دیدن مشکلات و معضلات دهستان پشتکوه چهاردانگه شوکه شدم، گفت: از بی تفاوتی و بی خیالی مسئولان در تعجبم! وی با اظهار اینکه مسئولیت مسئولان فقط پشت میز نشستن نیست، بیان داشت: مسئولینی موفقند که در قلب مردم جای داشته باشند نه در پشت میزهای بزرگ.

کسی نیک بیند به هر دو سرای            که نیکی رساند به خلق خدای ( فردوسی بزرگ )

لابد همه ما شعر “شهر و روستا”ی کتاب فارسی اول ابتدایی را بخاطر داریم که در آن شاعر از دغدغه ها و فشارها و آلودگی شهری، آرزوی پرگشودن و رفتن به روستاهای خوش آب و هوا را در سر داشت: «در شهر ما نیست جز دود و ماشین/ دلم گرفته از آن و از این …. می رفتم از شهر به روستایی/ آنجا که دارد آب و هوایی». شاید باورتان نشود اگر به منطقه چهاردانگه ساری و روستاهای خوش آب و هوا، اما محرومش سفر کنید، دیگر مثل شاعر، هوس فرار از شهر و سفر به روستا را نخواهید کرد و دغدغه ها و ازدحام شهری را به محرومیت و بیماری و تنگدستی ترجیح می دهید.

پیشنهاد ما این است اگر خوشی زندگی شهری و تجملاتش، دلتان را زده و می خواهید غصه دار و اندوهگین شوید و حتی گریه کنید، سری به روستاهای محروم چهاردانگه ساری بزنید که علیرغم ظاهر آرام و ساکت کوچه پس کوچه های خاکی اش، درون خانه های کاهگلی اش، فقر و درد، رژه می رود و متاسفانه بیمارانی را مشاهده می کنید که برای تهیه داروهایشان هفت خوان رستم را پیش رو دارند و معلولانی که حتی از کوچکترین امکانات (تخت، ویلچر، توالت فرنگی و …) محرومند. آنچه مایه تعجب است به تناسب جمعیت، بیماری و معلولیت، در این منطقه فراوان است و دردا که کسی به این موضوع اهمیتی نمی دهد.

متاسفانه دیگر از شادی و هیاهوی نوجوانان و جوانان و بازی های بومی- محلی خبری نیست و پدران و مادران پیر و رنجوری که در بی کسی، چشم براه فرزندان دلبندشان هستند که به علت مشکلات اقتصادی و نبود درآمد کافی یکی پس از دیگری راهی شهرهای دور و نزدیک شده اند و اینگونه شد که تمایلات ماندن در روستاها کاهش یافت و شادی و نشاط جای خود را به محرومیت و تنهایی داد: «کوچه پس کوچه خاکی، در و دیوار شکسته/ آدمای روستایی با پاهای پینه بسته… »

خوشبختانه در روزهای اخیر، به همت موسسه خیریه چهاردانگه (خیمه گاه اهل بیت) و همکاری صمیمانه بخشدار چهاردانگه (آقای اسماعیل امینی) و شوراها و دهیاری های این منطقه، بازدید 4 روزه از 22 روستای محروم چهاردانگه، توسط خیّری که نخواست نامش فاش شود، امروز به پایان رسید.

در این بازدید 4 روزه، ساخت و تکمیل 6 مسجد و حسینیه، 50 کمک جهیزیه به دختران نیازمند، ساخت 3 خانه کوچک برای 3 خانواده نیازمند، کمک به معلولان و بیماران و پرداخت هزینه 200 نفر از افراد بی بضاعت بالای 50 سال روستاهای منطقه (که تاکنون برای زیارت به مشهد مقدس و قم مشرف نشدند) در خرداد ماه سال جاری (1394)، از جمله اقدامات خیرخواهانه این خیّر ناشناس بوده که مشتاق است از اوایل اردیبهشت امسال (چند روز دیگر) این فعالیت های خیرخواهانه اش را با همراهی موسسه خیریه خیمه گاه اهل بیت چهاردانگه اجرایی و عملی سازد.

از محرومیت چهاردانگه ساری و بی تفاوتی مسئولان گریستم

این خیّر در گفتگو با خبرنگار ما، به گلایه از مسئولان پرداخت و بیان داشت: بعد از گذشت 36 سال از انقلاب، وقتی به منطقه چهاردانگه ساری آمدم و وضعیت مردم این منطقه را دیدم بغضی بزرگ بر گلویم نشست و از محرومیت چهاردانگه ساری و بی تفاوتی مسئولان گریستم و در حیرتم که چرا به فکر مردم این منطقه نیستند و به خواسته ها و دغدغه های آن ها توجه نمی کنند؟

وی افزود: مردمی که سپاسگزار و قدردان کوچکترین اقدام نیک مسئولان و خیّران هستند و حتی با یک دیدار و احوالپرسی ساده قلبشان شاد می شود، سزاوار احترام و خدمتند نه بی مهری و بی توجهی.

این خیّر ناشناس با بیان اینکه با دیدن مشکلات و معضلات دهستان پشتکوه چهاردانگه شوکه شدم، گفت: از بی تفاوتی و بی خیالی مسئولان در تعجبم!

وی با اظهار اینکه مسئولیت مسئولان فقط پشت میز نشستن نیست، بیان داشت: مسئولینی موفقند که در قلب مردم جای داشته باشند نه در پشت میزهای یزرگ.

این خیر افزود: درست است بودجه این منطقه قابل توجه نیست اما دلیل نمی شود مسئولان برای بهبود وضعیت منطقه تلاش نکنند و بی توجه باشند، حتی حضور فیزیکی مسئولان و نشست و برخاست آن ها با مردم مایه دلگرمی و مرحم زخمهای آن هاست.

وی در پایان اظهار داشت: آنچه موجب شد 4 روز در این منطقه بمانم و خدمت کنم همکاری و حمایت بخشدار چهاردانگه و عوامل موسسه خیریه خيمه گاه اهل بيت چهاردانگه بوده است.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که منطقه کهن چهاردانگه ساری دارای قشر بزرگی از تحصیلکرده ها و مسئولان است که در پست های مختلف شهری، استانی و کشوری مشغول به خدمتند (از معاونت و ریاست در ادارات و سازمان های مختلف و شورای شهر گرفته تا نماینده مجلس و وزیر و …)، اما متاسفانه برای پیشرفت و بهبود وضعیت محل زندگی خودشان (چهاردانگه) تلاش چندانی نمی کنند و اتحاد و همراهی لازم را ندارند و به قول گفتنی، دست جمعیتشان کوتاه است. امیدواریم با همت و تلاش مسئولان استانی و دیگر مسئولان و دست اندرکاران، همچنین با حضور فعال خیّران، همه مناطق محروم مازندران بخصوص چهاردانگه ساری در مسیر پیشرفت و توسعه قرار گیرند و فقر و محرومیت ریشه کن شود.

گزارش : مجید ساجدی فر