پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

از «خرافات بودن نحسی 13» تا «پهن بودن بساط بازی‌های دسته جمعی»

0

 

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، در این‌ روز پایانی‌ نیز چون‌ روزهای‌ دیگر عید، خوراکی‌ ویژه‌ همچون‌ آش‌ رشته‌ و دیگر خوراک های‌ سبزی‌ دار می ‌پزند.

 سبزه برای‌ سفره‌ هفت‌ سین‌ رویانیده‌اند با خود می‌ برند و با انداختن‌ آن‌ در جوی‌، رود و بیرون‌ از خانه‌ نحسی‌ سیزده‌ را که‌ یا به‌ آن‌ معتقدند و یا بنا به‌ رسم‌ کهن، آن‌ را خوش ‌یمن‌ تلقی‌ نمی‌ کنند از خود و خانواده‌ دور می‌ سازند و البته در حال حاضر سبزه هایی مثل نارنج و … را می کارند تا فرهنگ سازی مناسبی اتفاق بیافتد.

حسین اسلامی پژوهشگر و محقق آیین های بومی و سنتی مازندران در مورد سیزده بدر و روز طبیعت در مازندران می گوید:  سیزدهمین آداب و رسوم در جهت دید و بازدید در شادی و نشاط است اما برخی آن را به ابتذال قلمداد می کنند.

وی ادامه می‌دهد: جشن نوروز جشن بسیار محترمانه و با وقاری است چرا که ارواح بزرگان در خانه حضور دارند تا روز ۱۳ فروردین در نزد ما می‌ماند و این یکی از قدیمی‌ترین اعتقادات مازندرانی ها است.

این پژوهشگر می گوید: علت مقدس بودن ۱۳ فروردین در نزد ایرانیان و مازندرانی ها از آنجا است که هر سال ۳۶۵ روز و  ۶ ساعت است و ایرانیان این ۶ ساعت را حساب نمی کردند و هر سال ۴ تا ۶ ساعت بود که ۲۴۰ ساعت می‌شود و در  ۱۲ ماه ۳۰ روز را داشتیم  ۶ ساعت در ۱۲۰ سال  یک ماه می شود و یکی از دلایل آن که از دیرباز آرزوی عمر ۱۲۰ ساله را برای هم آرزو می کردیم  دیدن همین سالی بود که  به جای ۱۲ ماه هر ۱۲۰ سال  یکسال ۱۳ ماه داشته است و ما آرزو می کردیم ۱۲۰ ساله شویم تا آن سالی که ۱۳ ماه است را ببینیم و مردم در آن زمان به برکت و اصلاح در ۱۲۰ ساله شدن اعتقاد داشتند که پس از ۱۲۰ سال و حکومت ها نیز اصلاح می شوند.

اسلامی ادامه می‌دهد: پس از آن دوباره پس از 120سال به سر جای اول خود بر می گشتیم و نوروز همان اول بهار می شد و در سال ۱۱۹ هم از نو روز اول اردیبهشت به حساب می آمد.

وی گفت: حکومت ها ماه را دقیقا پس از ۱۲۰ سال ۱۳ ماه می‌کردند و در سال 120مردم در آن سال از مالیات معاف بودند و به جشن و سرور پرداختند و اینگونه شد که سیزده به در مقدس بود و سعی می‌کردند که مردم مازندران این روز را به جشن و شادمانی بپردازند.

مریم میرزایی استاد دانشگاه نیز در مورد آیین سیزده بدر می گوید: بسیاری‌ از مردم‌ به‌ نحسی‌ عدد سیزده‌ نه ‌تنها اعتقادی‌ ندارند بلکه‌ در اساس تأثیر عددی‌ خاص‌ را در سرنوشت‌ خود مؤثر نمی‌دانند اما این‌ باور که‌ در قدیم‌ عدد سیزده‌ را خوش ‌یمن‌ تلقی‌ نمی ‌کرده‌اند شاید به‌ این‌ دلیل‌ باشد که‌ در طالع ‌نمای‌ نجومی، قدما معتقد بودند که‌ آسمان‌ دوازده‌ برج‌ دارد و هر تولدی‌ که‌ صورت‌ می ‌گیرد دارای‌ ستاره‌ای‌ در یکی‌ از دوازده‌ برج‌ است‌ و بنابراین اینکه کدام‌ ستاره‌ در کدام‌ برج‌ قرار گرفته، طالع‌ و خوی‌ فرد متولد شده‌ شکل‌ می ‌گیرد و خارج‌ از دوازده‌ برج‌ که‌ عدد سیزده‌ است ،نابجا و نحس‌ به‌ شمار می ‌آمده‌ است.

وی گفت: گروهی از مردم معتقدند که برای دورکردن نحسی این روز باید از خانه خارج شوند و سیزده بدر کنند تا نحسی روز در طبیعت به در شود، در این روز سبزه‌ها سبز شده را که چند روز اول سال نو مهمان سفره هفت سین بوده به آب روان می‌سپارند، خوراکی های باقیمانده نوروز، به مصرف می‌رسد و بساط بازی های دسته‌جمعی پهن است.

این استاد دانشگاه افزود: روز سیزدهم، کمتر کسی در منزل می‌ماند و همه اعتقاد دارند این روز را در بیرون از خانه و در دامن طبیعت باید سپری کرد.

وی تصریح کرد: یکی از کارهای روز سیزده‌ بدر، علف گره‌زدن است، درمورد سابقه این رسم می‌گویند که مربوط به فرزندان کیومرث یعنی اولین زوج یا اولین پدر و مادر (مشیه و مشیانه)است، همچنین دختران و پسران جوان اعتقاد دارند با گره زدن سبزه ای که در گذشته گندم بود و اکنون در جهت عدم هدر رفت گندم دانه های دیگری را سبز می کنند، بخت گشایی شده و به ارزوهای خود دست می یابند.

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، سال ها است که مردم کشور در روز 13 فروردین با حضور در طبیعت این روز را گرامی می دارند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.