پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

ارابه‌های مرگ هنوز هم با زباله‌های عفونی می‌آیند!

0

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، موضوع زباله و اثرات سوء آن حدود 11 سال است که گریبان بخش چهاردانگه را گرفته و از یک مشکل کوچک در ابتدا به یک معضل به ظاهر لاینحل برای اکنون بدل شده است! این موضوع بارها و بارها از طریق پایگاه خبری چهاردانگه و دیگر رسانه ها و تشکل ها و سازمان های مردم نهاد و … مطرح و فریاد زده شده ولی تا کنون قدمی موثر از جانب مسئولین امر در جهت رفع این معضل برداشته نشده است. این مشکل نه تنها بهش چهاردانگه بلکه بخش هایی از استان سمنان را به ویژه به دلیل آلوده شدن آب های زیرزمینی و استفاده روستاهای مجاور بخش چهاردانگه در استان سمنان را درگیر خود کرده است.
سایت تابناک سمنان در گزارشی به بررسی این موضوع از نظر مردم و مسئولان استان سمنان پرداخته است که در ادامه مشاهده خواهید کرد.

…………….

چند سالی است در سکوت کامل مسؤولان محیط‌زیست و بهداشت و درمان و همچنین چهره‌های سیاسی و اجتماعی استان سمنان، زباله‌های شهرستان ساری در نقطه مرزی استان‌های سمنان و مازندران دپو می‌شود.

با وجود حساسیت ایجادشده در این منطقه، اعتراضات مردمی و روشن بودن عوارض دپوی زباله تاکنون هیچ مسؤولی پاسخ روشنی به این فاجعه نداده است.

انواع زباله عفونی و بیمارستانی شهرستان ساری بعد از طی مسافتی طولانی در مکانی دپو می‌شود که از نظر جغرافیایی در محدوده استان مازندران است؛ ولی از نظر آلودگی مرز نمی‌شناسد و باعث رنجش مردم روستاهای بخش چهاردانگه ساری و چند روستای مرزی استان سمنان شده است.

سونامی مرگ!

دپوی این حجم از زباله، سونامی مرگ‌آوری محسوب می‌شود که آینده ساکنان چند روستا را هدف قرار داده است؛ مردم پس از آگاه شدن از عمق فاجعه از طریق راهکارهای قانونی درصدد دفاع از آب و خاک خود برآمده‌اند؛ اما تاکنون نتیجه‌ای از این پیگیری‌ها حاصل نشده است.

بی‌تفاوت بودن و عدم پاسخ‌گویی از سوی مدیران استان مازندران مردم را دچار بی‌اعتمادی و دلسردی محرز نسبت به متولیان امر کرده است و حتی برخی از مسؤولان به صراحت خواهان سرکوب خواسته به‌حق مردم هستند.

علاوه بر 20 روستای استان مازندران، چند روستا از استان سمنان که قطب تولید محصولات کشاورزی هستند، نیز در معرض خطر آلودگی آب‌های زیرزمینی و کشاورزی قرار دارند.

روستای چهار هزار نفری فولادمحله، اگره، سیاه‌پره و … ازجمله روستاهایی هستند که با جیره‌بندی آب و حفر چاه و با خون دل در پی تولید و ایجاد اشتغال برای خود هستند؛ حتی تاکنون افرادی با ایجاد فضای سبز و باغ میوه برای چندین نفر ایجاد اشتغال کرده‌اند؛ اما اکنون این معضل زیست‌محیطی را خطری بزرگ مقابل تلاش خود حس می‌کنند.

آلودگی باغ‌های گیلاس

سال گذشته آلودگی باغ‌های گیلاس در بخش چهاردانگه مازندران به علت ازدیاد حشرات در نتیجه رهاسازی شیرابه، ضررهای مالی فراوانی به کشاورزان تحمیل کرد؛ تصور کردن آینده‌ای مشابه در سال تولید و اشتغال برای روستاهای فولادمحله و اگره اتفاق ناخوشایندی است که دور از ذهن نیست.

مردم روستاهای هم‌جوار دپوی زباله که در آتش بی‌تدبیری مسؤولان می‌سوزند، همچون سایر معترضان در انتظار پایان قصه‌های معضل زباله از طریق مساعدت مسؤولان و توجه به راهکارهای قانونی هستند.

مردم پس از اینکه مدیران مازندران پاسخ قانع‌کننده‌ای به اعتراض مردمی که زندگی آنان را تحت‌الشعاع قرار داده است، ندادند، با انتقال این مشکل به مسؤولان استان سمنان خواستار ورود مستقیم برای حل این معضل شدند؛ اما بعد از گذشت دو ماه و اندی هیچ عکس‌العملی از مدیران و نماینده مردم سمنان، مهدی‌شهر و سرخه در مجلس مشاهده نشد.

زندگی مردم مختل شده است

به گفته منابع محلی، حشرات موذی، مگس، موش و … سوغات زباله مازندران برای روستاهای استان سمنان بوده و این امر، زندگی مردم را مختل کرده؛ انتظار روستاییان درگیر این معضل، ورود مسؤولان دو استان برای رفع این مشکل است.

رسانه‌های دو استان پایاپای هم برای رساندن صدای مردم به مسؤولان تلاش کردند و خواستند که مسؤولان امر نعمت سلامت نسل آینده و محیط‌زیست را که حق مسلم هر انسانی است، به آنان هدیه کنند.

مقام معظم رهبری نیز بارها به حفاظت و حراست از محیط‌زیست توصیه کرده و فرموده‌اند باید از این نعمات بهره برد.

اینجاست که باید گفت: مسؤولان متدین، انقلابی و کارآمدی که همیشه شعار خادم بودن ملت را سر می‌دهید و از خود به‌عنوان نیروی انقلابی یاد می‌کنید، اکنون مردم بیش از هر زمان دیگر نیاز به توجه و حمایت شما دارند.

برای ما روستاییان هیچ حقوقی تعریف نشده!

برابر این ظلم عظیم، وقتی از مردم روستاهای سمنان و مازندران در مورد منشور حقوق شهروندی سؤال می‌شود، سخنان خوبی به میان نمی‌آورند.

محمد محبوبی به کنایه می‌گوید: «برای ما روستاییان هیچ حقوقی تعریف نشده؛ شاید مسؤولان امر ما را شهروند نمی‌دانند».

وی تصریح می‌کند: زمانی که برای شکار پرندگان کوچک، حبس و جریمه‌های کلان در نظر گرفته می‌شود، چرا وقتی چوپانی در شیرابه‌های زباله غرق می‌شود، هیچ حمایتی از سوی هیچ سازمانی صورت نمی‌گیرد؟ آیا جان یک چوپان از پرنده هم کمتر است؟

یک روستایی دیگر هم می‌گوید: اینجا همه نگران آلودگی آب هستند و برای رفع تشنگی با شک و تردید آب می‌نوشند؛ ولی ارابه‌های مرگ (کامیون‌های زباله) با تمام قدرت و شبانه‌روز در جاده‌های باریک و غیراصولی تردد می‌کنند.

اینجا شهر نیست که حقوق شهروندی داشته باشد

امروز باید پرسید کسانی که داعیه حقوق شهروندی دارند، چرا نسبت به این امر ساکت هستند؟ آیا نمی‌دانید و سکوت می‌کنید یا همان کنایه‌های پیرمرد روستایی صحیح است که با صدایی گرفته می‌گفت: «اینجا شهر نیست که حقوق شهروندی داشته باشد».

آیه ۱۶۵ سوره «اعراف» می‌فرماید: سکوت در مقابل ظلم، مشارکت با ظالمان است؛ بنابراین سکوت یا اعتراض به ظلم می‌تواند سرنوشت انسان‌ها را معین و مشخص کند.

اعتراض به ظلم از مصادیق نهی از منکر است و وظیفه‌ای دینی محسوب می‌شود؛ اینجا تمام مردم این دیار برابر این ظلم مسؤولان، خود را موظف به ایستادگی دانستند تا اگر این نهی از منکر سبب هدایت ظالمان نشد، باعث نجات ناهیان شود.

با استعانت از این آیه شریفه، مردم روستاهای چهاردانگه مازندران و فولادمحله سمنان در ایام عید با تجمع در کمربندی کیاسر که به‌صورت خودجوش صورت گرفت؛ خواستند خودروهای حمل زباله محترمانه به شهرستان ساری برگردد تا خود چاره‌ای برای حل مشکل خویش بیندیشند.

اعتراض‌ها نتیجه‌ای نداشت

تاکنون اعتراض و تجمع نتیجه‌ای جز وعده احداث کارخانه زباله‌سوز و تمدید زمان برای تحویل دادن آن نداشته است.

اعضای پویش مردمی «نه به انتقال زباله» که از مسؤولان استان برای امداد در این بحث ناامید شده‌اند، از اهالی فولادمحله خواستند تا با ورود مسؤولان استان خود به این قضیه چاره‌ای برای این معضل بیندیشند.

به گزارش فارس: ورود استاندار سمنان که حامیان دولت از وی به‌عنوان فردی پاسخگو به مطالبات عمومی یاد می‌کنند و همچنین نماینده مردم سمنان، مهدی‌شهر و سرخه در مجلس و دیگر مسؤولان به‌عنوان ناجیان این ظلم 11 ساله به روستاییان بسیار راهگشاست.

حرف روستاییان مظلوم که هیچ نقشی در تولید زباله ندارند؛ اما این سونامی بر سر آنان آوار می‌شود، را باید به گوش متولیان امر رساند.

پیرمردی با صدای حزن‌آمیز و صراحتاً می‌گفت: «به مسؤولان بگویید مرگ تدریجی برایمان زجرآور است؛ اگر خواهان نابودی مردم هستید، به‌یک‌باره مردم را خلاص کنید.»

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.