به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه به نقل از بلاغ، برکات حاصل از برگزاری یادواره شهدا در منطقه پشتکوه چهاردانگه ساری «قدمگاه مقام معظم رهبری» نباید پس از برگزاری آن به اتمام برسد و مسئولان نیز باید بدانند که نباید در خدمات‌رسانی به مردم عوام‌فریبی کنند.
علم یادواره شهدای ۱۹۵ شهید منطقه چهاردانگه سال گذشته به مسئولان پایگاه شهدای روستای اروست اهدا شد و شوق برای برگزاری این یادواره به حدی بود که مردمان منطقه پشتکوه آن را هدیه الهی می‌دانستند.
بالاخره پس از برنامه‌ریزی یک‌ساله بالاخره روز موعود فرا رسید، نصب بنرهای شهدا در مسیر چهاردانگه فضای معنوی خاصی در منطقه ایجاد کرده بود و مسئولان اجرایی نیز یادواره را محلی برای خدمات‌رسانی به مردم به‌صورت شبانه‌روزی در دستور کار قرار دادند، آسفالت جاده منتهی به مسیر یادواره شهدا، لکه‌گیری آسفالت سطح جاده‌های مسیر، خط‌کشی جاده، تعمیر و جوشکاری شبکه آب‌رسانی آب شرب منطقه پشتکوه که از سال سه سال گذشته در مجتمع آب‌رسانی تلمادره انجام شده بود و نهایتاً وصل شدن آب شرب مجتمع تلمادره برای روستاهای مسیر که بعد از افتتاح به‌صورت موقت وصل شده بود، دوباره جان گرفت و روستائیان این منطقه از اینکه آب شرب سالم می‌نوشیدند خوشحال بودند.
یادواره روز پنج‌شنبه ۱۹ شهریور ماه برگزار شد اما این خوشحالی از یک‌روز قبل از برگزاری یادواره تا صبح جمعه بیشتر تداوم نیافت و مجداد همان آش شد و همان کاسه و آب شرب دوباره قطع شد.
روی صحبت این نوشتار با مسئولان اجرایی مرکز مازندران، جناب بخشدار و فرماندار است؛ ۱۲۰ لیتر بر ثانیه دبی این مجتمع آب‌رسانی بود که ۴۰ لیتر آن قرار بود در اختیار اهالی تلمادره قرار گیرد و ۸۰ لیتز نیز در اختیار ۱۰ روستای دیگر قرار گیرد.
اما برخلاف این موضوع، آب شرب ۱۰ روستا قطع شده و برای بخش کشاورزی تلمادره استفاده می‌شود؛ با توجه به هزینه میلیاردی برای لوله‌کشی، هر بار هزینه قطع و وصل شدن نیز به‌دلیل رسوب چاه مشکلاتی را ایجاد می‌کند.
بادرود . مغزم داره سوت میکشه . همین که یادواره تمام شد اب قطع کردند پس این مردم چی . اصلا من میخوام این بگم که ایا این شهدابزرگوار مگر برادروفرزندهمین مردم نبودند . به به هزینه میلیاردی فقط برای چند روز خدایا یکی توخونش استخر وسونا وجکوزی داره یکی هم حتی اب خوردن سالم نداره وجالبتر اینکه اکثر شهدا ما که برای حفظ وطن وناموس وبرای اینکه ما الان اسایش وارامش داشته باشیم ازهمین روستا ها بودند ولی الان برعکس شده روستا ییان اب خوردن ندارند ولی بالای شهر نشینها با اب معدنی دوش میگیرند
آیا واجب هست که این همه هزینه برای برگزاری مراسم شود؟ بهتر نیست به جای این همه هزینه آن را برای همان عمران وآبادی منطقه خرج کرد؟