آبادگر و ویرانگر …

میل به رشد و پیشرفت، جزء جدا ناشدنی از ذات و فطرت درونی بشر است. این خصلت، انگیزه بخش برای حرکت و تکاپو در جامعه انسانی است. عمل وکارکرد تک تک افراد، نهادها، حکومتها و دولتها در همه زمینه های (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، هنری، علمی و …) جامعه تاثیر گذار است که نتیجه این کارکردها اگر مثبت باشد، نیک یا منفی باشد بد است. که ممکن است عملکرد فرد یا گروهی در یک زمینه چشمگیرتر و گسترده تر و در زمینه ای کمتر و کوچکتر باشد اما همه زمینه های ذکر شده به نوعی مانند زنجیر به هم ارتباط دارند و از یکدیگر تاثیر می پذیرند.

بنده افراد و گروههای تاثیرگذار بر زمینه های ذکر شده را به سه دسته تقسیم و نام گذاری نموده ام که در ذیل به معرفی هریک می پردازیم. گروه اول: افرادی هستند که خواهان پیشرفت، توسعه و آبادانی خود در یک یا چند زمینه (اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، علمی و…) هستند اما علاوه بر خود به فکر توسعه و پیشرفت عمومی و اجتماعی، ملی و گاه جهانی دریک یا چند زمینه ذکر شده نیز می باشند و کسانی هستند که می خواهند آباد کنند تا آباد شوند که دسته اول را “آبادگر- آبادگر” نام نهاده ام. ” ما نگوییم بد و میل به نا حق نکنیم —- جامه کس سیه و دلق خود ارزق نکنیم”.

گروه دوم: از این گروه دو نمونه وجود دارد؛ دسته الف: افراد و گروهی هستند که متاسفانه تنها به منافع شخصی و گروه خود می اندیشند و با عملکردشان تنها خود و گروهشان (البته بیشتر در زمینه های پولی و مالی ) رشد می کنند و به اجتماع و مردم زیانهای فراوانی را در زمینه های گوناگون وارد می کنند.. این گروه را” آبادگر- ویرانگر ” نام نهاده ام. گروهی که خود را آباد، اما جامعه را ویران می کنند. مانند اختلاسگران، رشوه گیران، قاچاقچیان، سارقان، کلاهبردارن و …. اما به دلیل اینکه عملکرد این گروه در جامعه نابسامانیهایی را به وجود می آورد که بی گمان به آنها و اطرافیانشان نیز تاثیر گذار است با نوعی نگاه آنها را می توان در گروه سوم نیز جای داد و با آن یکی دانست. دسته ب آبادگر ویرانگر بر خلاف الف خود ویران می شوند و افراد جامعه را آباد می کنند. گروهی که خود از برخی جهات (به ویژه در زمینه های جسمی و مادی) ویران شده و به چیزی دست نمی یابند اما جامعه و افراد دیگر را آباد می کنند و زمینه ساز زندگی، پیشرفت و آبادانی افراد و جامعه می شوند. از جمله: شهدا، جانبازان، ایثارگران و افرادی که در مقابل تجاوز به آب و خاک و جامعه انسانی دفاع می کنند. برخی سیاسیون، دانشمندان، هنرمندان، نویسندگان، نظامیان و … .

دسته سوم: افراد و گروههایی که به خود و جامعه آسیب می رسانند و زمینه ساز نابودی خویش و بخشهایی از جامعه می شوند. این گروه ” ویرانگر- ویرانگر ” نام دارند. مانند معتادان، اخلالگران نظم عمومی و اجتماعی، قاچاقچیان، قاتلان، تروریستها، گانگسترها و … . البته تک تک افراد جامعه، کارآفرینان، دانشمندان، نخبگان، فرهنگیان، هنرمندان، سیاسیون، نهادها، سازمانها، دولتها، و…. می توانند به نوعی در هر یک از این دسته ها جای شوند.

از گروههای ذکر شده نیز از خرد تا کلان در تاریخ گذشته و معاصر ایران و جهان فراوان یافت می شود. با استناد به سرانجام و تجربیات به دست آمده، هریک از گروههای ذکر شده در طول تاریخ و تاثیر آن بر خود و جامعه، هر فرد، گروه و جامعه ای که خواهان آبادانی و پیشرفت است بی گمان می بایست به دو دسته شماره یک و دسته ب گروه دوم اهمیت داده و توجه بنمایند و پرورششان در سرلوحه باشد. و بر اساس این که دو گروه یک و ب دو با توجه به خواست، منش و شخصیتشان، برای هدف خود که آبادگریست حاضر به انجام عمل غیر اصولی و انسانی (رشوه، لابیگری و…) نیستند. لزوم یاری رسانی و پرورش این دو گروه بر عهده همه نیک کرداران جامعه است. اما انجام این امر بر دوش مدیران، رؤسا و دولتمردان (به عنوان متولی مدیریت امور جامعه) بسیار سنگین تر است و همه افراد و نظامهای جامعه باید سعی نماییم جزء دو گروه فوق باشیم تا آبادانی، سربلندی ، امنیت و آرامش جامعه حاصل شود. با وجودی که آبادگران نیز در کشور ما فراوانند، اما متاسفانه در چند سال گذشته طبق آمار و مدارک و اخبار رسانه ها، بستر رشد دسته سوم و الف دوم بیشتر وجود داشته است که برخی اوضاع روشن و مشهود نابسامان فعلی کشور، نتایج وجود بستر رشد ویرانگران است. نمی توان گفت گروههای منفی ذکر شده در کشورهای پیشرفته وجود ندارد، اما به احتمال قوی گروه های مثبت گفته شده در آنها رشد و پرورش بیشتری داشته است که توسعه و آبادانی در آنها آشکار است. امیدوارم دولتها، سازمانها و تک تک مردم ما نیز بیشتر به فکر پرورش خود و جامعه در شمار گروههای خوب باشیم تا زمینه ساز رشد، پیشرفت و بالندگی خود، میهن و بلکه جهان شویم.

نویسنده: داریوش کشاورز – شیراز