پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

مدیریت پسماند گره کور گردشگری مازندران

0

*نبود چشم انداز و ساختار مشخص در حوزه گردشگری مازندران

علی ماهفروزی، محقق گردشگری در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه چشم انداز و ساختار مشخص در مازندران در حوزه گردشگری وجود ندارد، اظهار کرد: حجم عظیم مسافر و گردشگر که وارد مازندران می شوند قابل کنترل نبوده و با وجود به کار گیری ۲۶ تا ۳۰ دستگاه در حوزه گردشگری ما چشم انداز و ساختاری مشخص برای ادامه روند ورود مسافر نیست.

وی افزود: در دو دهه آینده باید چندین برابر هزینه کنیم تا محیط زیست بهتری داشته باشیم؛ گردشگری انبوه عایدات اقتصادی نداشته و اکثر مسافرانی که از محور های مواصلاتی وارد استان می شوند، خود ویلا دارند یا در اقامتگاه های اقوام اقامت می کنند.

*۶۰ درصد ورود گردشگران به مازندران حالت پیک نیک دارد

این نویسنده کتب مختلف گردشگری در ادامه بیان کرد: مازندران با استفاده از ظرفیت ها، موقعیت و تنوع آب و هوایی می تواند باعث جذب گردشگر شده و مسافران را به گردشگران تبدیل کند؛ ۶۰ درصد ورود گردشگران به مازندران حالت پیک نیک داشته، باعث شلوغی و ترافیک جاده ای می شود و در دراز مدت به استان ما لطمه می زند.

  ماهفروزی گفت: با تعریف جامع در مورد گردشگری استان در قالب طرح آمایش می توان این فرصت را به وجود آورد که از مسافران امروز به عنوان توریست واقعی در آینده نام برد و فرصت های خوبی در استان به خصوص در بحث توسعه به وجود آورد.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه دغدغه حال امروز ما باید خروجی ظرفیت های فرهنگی، ساختار اجتماعی جامعه، محیط زیست و منابع طبیعی استان باشد، افزود: اگر گردشگر صرفا جنبه مسافر داشته باشد یعنی وزن اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و محیط زیستی را نداشته یک فاجعه عظیم برای زیست بوم مازندران بوده و موضوعات زیست محیطی را تحت تاثیر قرار می دهد.

وی تصریح کرد: تاثیر گروه های انسانی نباید تشدید شده باشد و منابع طبیعی و عوامل انسانی هر دو به سمت تخریب حرکت کنند؛ با تولید ظرفیت های فرهنگی مناسب در حوزه گردشگری باید از ادامه روند جلوگیری کنیم.

*مقصد اول مازندران گردشگری نیست

ماهفروزی با بیان اینکه در حال حاضر تنها چیزی که برای مازندران متصور بوده گردشگری مقصد اول مازندران نیست، گفت: مقصد اول مازندران گردشگری نبوده و فقط می تواند یک موتور محرک باشد؛ ما نمی توانیم  تا زمانی که جاذبه ها و منابع استان را تبدیل به مقصد نکرده ایم صحبت از درآمد کنیم.

وی تصریح کرد : این منابع و جاذبه ها با مدیریت مشخص در چار چوب چشم انداز های درست می تواند ساختاری درست کند که طی ۱۰ سال آینده به مقصد گردشگری تبدیل شویم؛ توجه به شرایط اکولوژیکی و تمرکز نکردن بر سال های گذشته ما را به این بحث نزدیک تر می کند.

مشاور جهاد دانشگاهی مازندران بیان کرد: در گذشته در شهرهای سنتی تر گردشگر کمتر و در شهر های نوپا حضور گردشگری بیشتر را داشتیم؛ بعد فرهنگی گردشگری در شمال را بررسی نشده و تمرکز بر گردشگری تفریحی است؛ مازندران باید تکلیف خود را برای داشتن حوزه گردشگری و گردشگری مقصد مشخص کند.

*حجم تفکرات اقتصادی بر گردشگری سایه انداخته است

این محقق گردشگری گفت: وقتی قرار است صحبت از گردشگری اقتصادی داشته باشیم باید از صفر تا صد آن را پذیرفته و با برنامه ریزی، استفاده از ظرفیت ها و پتانسیل مازندران گردشگری مشخص شود؛ بعنوان مثال در حوزه گردشگری زراعت با توجه به داشتن زمین های کشاورزی از گلوگاه تا رامسر، صرفا نمی تواند گردشگری زراعت در مازندران ایجاد کند.

وی اظهار کرد: با مشخص کردن لکه ها و موقعیت های مناسب در استان و نزدیک بودن یک جاذبه برتر به این لکه در مناطق مستعد می توان باعث جذب گردشگر و مقصد شدن آن بوده و همه برنامه ها در دستگاه های دولتی و ذیربط در مسیر توسعه قرار گیرد.

ماهفروزی افزود: با ورود سرمایه گذار در بحث گردشگری یک منطقه، رعایت ضوابطی که استان مشخص کرده و انجام پروسه طولانی واگذاری کار به سرمایه گذار مطرح می شود.

وی تصریح کرد: از این منظرحجم بالای تفکرات اقتصادی بر صنعت گردشگری سایه انداخته و ما قرار است با جذب سرمایه گذار و انجام یک برنامه عملیاتی مشخص به سمت مسیر توسعه حرکت کنیم.

*دریا مقصد اول سفر به مازندران

نویسنده کتب مختلف گردشگری اظهار کرد: بیش از ۹۰ درصد گردشگران که وارد شمال می شوند برای دیدن دریا می آیند با توجه به این که بخش اعظم مسافران ما از استان های همجوار مانند تهران و خراسان هستند.

ماهفروزی گفت: دریا موضوع بسیار مهمی بوده که طی این سال ها به طور جدی وارد گردشگری نشده و نتوانستیم ظرفیت های آن را تبدیل به فرصت کنیم؛ مانند عباس آباد که همچنان به عنوان یک جاذبه باقی مانده و برنامه ریزی درستی برای تکراری نبودن آن برای گردشگر صورت نگرفته اما می توان با برنامه ای درست عباس آباد را احیا کرد.

*داشتن دریا در کنار جنگل و تبدیل آن به فرصت گردشگری از مازندران یک برند می سازد

وی افزود: دریا جاذبه برتر مازندران است و داشتن این جاذبه برتر در کنار جنگل می تواند گردشگری مازندران زا به عنوان یک برند در دنیا معرفی کند؛ با جذب سرمایه گذار در حوزه صنعت گردشگری دریای می توان جذب گردشگر کرد.

این کارشناس گردشگری تصریح کرد: چند سرمایه گذار در سال های اخیر در صنعت دریایی داشته ایم که مشغول پیگیری روند و بروکراسی اداری بوده اند؛ با حمایت سرمایه گذار تا پایان ۹۶ و شروع سال ۹۷ گردشگری دریایی را از شرق تا غرب مازندران همراه با ضوابط و مقررات لازم در سطح دریا شاهد هستیم.

*زراعت به خاطر گردشگری صورت گیرد نه در بستر تولید

ماهفروزی با بیان این که گردشگری زراعت باید برای گردشگری انجام گیرد نه در بستر و مسیر تولید، اظهار کرد: در حوزه گردشگری زراعت و آبندان ها پتانسیل قوی را در مازندران داریم اما تا به امروز این حوزه به عنوان  جاذبه مطرح نبوده و هر گردشگر با عبور از کنار جاده می تواند زمین های زراعی را ببیند؛ زمان و موقعیت مشخصی برای آن تعریف نشده است.

وی گفت: در بحث گردشگری زراعت باید لکه ها و موقعیت های برتر در کنار یکدیگر شناسایی و برای برنج کاری، پرورش گیاه و سایر موضوعات به عنوان موقعیت تفریحی، اقامتی و میدان گاهی برای جشنواره ها استفاده شده و ظرفیت تولید آن مقصد گردشگری در آن منطقه باشد.

محقق گردشگری تصریح کرد: گردشگری زراعت می تواند فایل جدید اقتصادی برای گردشگری مازندران ایجاد کند مانند اولیت طرح اجرایی که در چپکرود جویبار در حال اجرا است؛ این طرح در محدوده جهاد دانشگاهی و از جمله طرح های موفق به دلیل داشتن زمین، نزدیکی به آبندان ها و یک جاذبه گردشگری است.

وی خاطر نشان کرد: دریای چپکرود یکی از نادر ترین مراکز دریایی شمال است که می توان روی آن مانور داده و در کنار گردشگری زراعت مورد توجه قرار گیرد؛ مازندران به سمت مشخص کردن لکه ها ی جاذبه گردشگری حرکت کرده است.

*گردشگری نسخه نجات دهنده مازندران نیست

این کارشناس حوزه گردشگری افزود: نسخه نجات دهنده مازندران در حوزه های اقتصادی، فرهنگی، محیط زیست گردشگری نبوده و فقط یک مولفه برتر است که می تواند در این حوزه به مازندران کمک کند.

وی گفت: در حوزه گردشگری فرهنگی مانند معماری، فضای باستان شناسی، آیین ها و مراسمات این استان دارای غنای فرهنگی بی نظیری برای جذب گردشگر است.

ماهفروزی افزود: متاسفانه نتوانستیم در حوزه گردشگری فرهنگی شاخه ادبی فضاهایی برای گردشگر بوجود آوریم؛ مرزبان نامه  نفاوت چندانی با کلیله و دمنه نداشته اما حتی مازندرانی ها نیزشناخت کافی نسبت به مضامین اجتماعی یا خود کلمه مرزبان نامه ندارند.

*روستاها گردشگری فرهنگی را ارائه دهند

ماهفروزی بیان کرد: روستاها می توانند با عرضه محصولات خود مانند عسل، گل، تولید شیر، مرکبات و لبنیات فرصت مناسبی در گردشگری بوجود آورده و به طور طبیعی فضا و تنوع گردشگری فرهنگی را شامل شوند نه گردشگری تفریحی؛ در حوزه گردشگری باید برنامه محور بوده از روستاها شروع و به شهر برسیم؛ شهر ها دارای بافت های بسیار با ارزش بوده که گردشگران در طول سفر علاقمند به بازدید آن ها هستند.

*فرهنگ،مزیت برتر گردشگری است

وی اولین مزیت گردشگری را در حوزه فرهنگی دانست و عنوان کرد: مزیت برتر در گردشگری مزیت فرهنگی بوده و گسترش آن در روستاها و شهر ها باعث توسعه استان خواهد شد و مزیت دوم مدیریت، توجه و نگاه جدید استانداری به بحث توسعه ای استان است که در طرح های بزرگ تر از سوی استانداری باید مورد توجه قرار گیرد.

   

*عدم برنامه های زیر ساختی برای ساماندهی گردشگران تحمیلی بر محیط زیست ما است

علی ابوطالبی عبدالملکی کارشناس محیط زیست در گفت و گو با ایسنا مازندران اظهار کرد: تنوع زیست محیطی و شرایط آب و هوایی و نزدیکی دریا و جنگل فرصت های زیاد گردشگری را در مازندران رقم زده و باید برنامه ریزی درست این حجم ورود گردشگر را به سمت و سوی رونق اقتصادی و توسعه استان برده تا از لحاظ اقتصادی تامین باشیم.

وی افزود: گردشگری قبل از دهه ۷۰ فقط به بعد اقتصادی نگاه کرده و این باعث شد تا تبعات منفی بیشتری در گذشته در حوزه گردشگری داشته باشیم؛مانند گردشگری که در پارک یکی از شهر ها برای اقامت چادر بزند و رد پاهای منفی زیست محیطی، آلودگی و پسماند را برای ما باقی و هیچ هزینه ای در استان ما نداشته یعنی در واقع فقدان تمکن مالی و عدم برنامه های زیر ساختی برای ساماندهی گردشگران تحمیلی به محیط زیست ما خواهد بود.

*ناامنی لطمه ای بزرگ برای صنعت گردشگری

کارشناس محیط زیست در ادامه بیان کرد: گردشگری در حوزه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی می تواند هم تبعات مثبت و هم منفی را به دنبال داشته باشد؛ در بعد سیاسی بحث ناامنی بسیار حائز اهمیت بوده و تکرار ناامنی باعث می شود گردشگر به استان ما سفر نکرده و از بعد اقتصادی ضرر کنیم؛ کشوری مانند ترکیه که کاملا وابسته صنعت گردشگری است با کوچک ترین مساله کوچک سیاسی دچار بحران در حوزه گردشگری می شود.

*استفاده ابزاری از گردشگر از جنبه های منفی سیاسی در صنعت گردشگری

ابوطالبی با بیان اینکه از دیگر بعدهای منفی سیاسی در صنعت گردشگری استفاده ابزاری از گردشگر است، گفت: در بحث بیوتوریست بسیاری از کشورهای استعماری مانند انگلیس و آمریکا از طریق گردشگران گونه های طبیعی که منابع کشور است را هدف گرفته و گونه های غیر بومی و مهاجم را وارد می کنند تا زیست گاه از لحاظ  اکولوژیک فلج شود.

این کارشناس حوزه گردشگری خاطر نشان کرد: تبعات منفی اقتصادی وابستگی صرف به صنعت گردشگری که ممکن است بر روی سایر صنایع در داخل اثر بگذارد، تبعات مثبت باعث توانمندی اقتصادی، ورود توریسم و در نهایت ایجاد اشتغال شده است.

وی گفت: تبعات مثبت فرهنگی و اجتماعی گردشگر خارجی این است که آن ها زباله را دور نمی ریزند و ما میتوانیم از آن ها یاد بگیریم و تبعات منفی تاثیر پذیری جوانان از نوع پوشش گردشگر خارجی است.

*بعد زیست محیطی پایدار و مدیریت شده آسیب کمتری دارد

ابوطالبی با بیان اینکه بعد زیست محیطی پایدار و مدیریت شده آسیب کمتری دارد، گفت: هر انسانی در طبیعت روزانه یک ردپای منفی از خود باقی می گذارد؛ از آن مقدار آبی که در منزل مصرف می کند تا میزان مصرفی گاز بخاری ها که نشان دهنده میزان فرهنگ زیست محیطی فرد یا افراد گردشگر دارد.

وی افزود: متاسفانه  در ایران بحث زیست محیطی به دلیل این که یک موضوع نوین با قدمت ۷۰ ساله است فرهنگ سازی مناسب صورت نگرفته است.

*90درصد شیرابه های ناشی از زباله در مازندران وارد تالاب ها،دریا و رودخانه می شود

کارشناس زیست محیطی تصریح کرد: با توجه به شرایط آب و هوایی ۹۰درصد شیرآبه ها وارد تالاب ها، دریا و رودخانه ها شده و آلودگی ناشی از آن مانند تالاب میانکاله موجبات نابودی محیط زیست را فراهم می کند.

 وی  عنوان کرد: یکی از مشکلات ما در محیط زیست و دفع زباله تفکیک آن از مبدا است؛ کارخانه تبدیل زباله به پسماند در بهشهر بعد از مدتی کار به دلیل عدم جداسازی زباله ها و وجود شیشه در کمپوست های تولیدی متوقف شد گواه ایم ندعا است.

*آبندان ها و تالاب مازندران فرصت خوبی برای بومگردی است

این کارشناس محیط زیست افزود: آب بندان ها فرصت های خوب برای بومگردی و صنعت گردشگری با پتانسیل بالای خود ایجاد می کنند؛ مانندعکاسی از حیات وحش، پرنده نگری و اکو توریسم که می توان توریسم پایدار را در آن تعریف و باعث درآمد زایی باشد اما متاسفانه هیچ گونه بهره برداری از این تالاب ها نمی شود.

* فقدان فرهنگ زیست محیطی و یک سو نگری مانع از بهره برداری از آبندان و تالاب

ابوطالبی تصریح کرد: فقدان فرهنگ زیست محیطی و یک سو نگری مانع از بهره برداری از آبندان ها و تالاب شده ؛ یکی از فرصت هایی که جاذبه ای زیبا برای گردشگری در این مکان ها ایجاد می کند ورود پرندگان مهاجر کمیاب به تالاب های مازندران است.

*تالاب میانکاله تمامی شاخص های تالاب بین المللی را دارد

وی گفت:  با آموزش و متقاعد سازی شکارچیان می توان در حفظ حیات وحش و پایداری اکو توریسم کوشید؛ تالاب میانکاله یکی از شاخص ترین تالاب ها در استان مازندران بوده که تمامی شاخص های تالاب بین المللی را دارد متاسفانه میانکاله و کل مناطق حفاظت شده ایران در رژیم گذشته به خوبی حفاظت نشده و هیچ گونه آموزش و فرهنگ سازی، تحقیقات بر این مناطق صورت نگرفت.

این کارشناس زیست محیطی در ادامه بیان کرد: مردم محلی و جوامع حاشیه نشین در گذشته با فلسفه حفاظت بیگانه و هیچ گونه آموزشی در این مورد ندیده و ارزش آن ها را نمی دانستند؛ تحول اجتماعی و سیاسی مثل انقلاب شکوهمند اسلامی فرصتی شد تا قوانین مهم و لازمی برای حفاظت از محیط زیست در نظر گرفته شود تا از نابودی آن جلوگیری شود.

وی افزود: شکار غیر مجاز، و چپاول کردن منابع طبیعی جریمه زندان را به همراه داشته  مانند یوز پلنگ که تا پرتگاه و انقراض کامل رفت و مردم به جای محافظت و مانع شدن بی تفاوت بودند؛ مسئولان محیط زیست به این نتجه رسیدند که باید با تحولات سیاسی و اجتماعی  زیست محیطی در این مناطق از آسیب بیشتر جلوگیری کنند.

 *افراد بومی و حاشیه نشین بهترین حافظان محیط زیست

وی عنوان کرد: روابط اجتماعی و فرهنگی انسان را باید در حفاظت تلفیق کرده به گونه ای که انسان های بومی و حاشیه نشین نیز تبدیل به بهترین حافظان محیط زیست در این مناطق شوند؛ تحولات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این جوامع محلی و حاشیه نشین را سپر بالا و نوک پیکان برای حفاظت از محیط زیست آن مناطق خواهد کرد.

ابوطالبی گفت: اگر بهره مندی خردمندانه از تالاب ها صورت نگیرد به محیط زسیت پایدار نخواهیم رسید؛ با مدیریت درست در منطقه می توان توسعه محیط زیست را شاهد بود.

کارشناس محیط زیست خاطر نشان کرد: ۱۲ درصد از خاک کشور شامل چهارده میلیون هکتار مناطق حفاظت شده است که حفاظت از این مناطق یعنی ذخایر ژنتیکی، اکولوژیکی و بیولوژیکی را برای آیندگان حفظ کنیم.

*عدم فرهنگ سازی تبعات منفی در گردشگری را رقم می زند

ابوطالبی با بیان اینکه تبعات منفی در حوزه گردشگری بسیار نگران کننده است، تصریح کرد: نداشتن فرهنگ زیست محیطی به جامعه و محیط زیست لطمه می زند؛ سال گذشته در بین گردشگران هزار کیسه زباله توزیع شد تا زباله های خودشان را جمع آوری کنند و به قید قرعه به چند نفر جایزه تعلق گیرداما فقط ۸۰ نفر کیسه های زباله را تحویل دادند.

وی گفت: ما باید ظرفیت های برد اکولوژیک را در جامعه در نظر گرفته و با این کار پتانسیل منطقه را حفظ کنیم؛ نگرانی از تبعات مدیریتی نیز از دیگر  مواردی است که بحران زیست محیطی ایجاد می کند یک مدیر باید بسیار مسئولیت پذیر و آگاه  به کار خود بوده و به پایداری اکولوژیک جامعه ضرر وارد نکند.

این کارشناس اظهار کرد: مدیریت صحیح باید به درستی صورت گیرد مانند برداشت انار از منطقه بهشهر که هر ساله فصل چیدن انارها روی زمین ریخته و فقط ۳۰ درصد آن برای حیات وحش استفاده و مابقی از بین می رفت؛ با فرهنگ سازی مناسب و آموزش های لازم و با اخذ تعهدات سخت گیرانه می توان در حفظ محیط زیست با در نظر گرفتن صرفه های اقتصادی در حوزه گردشگری قدم برداشت.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.