خانه‌به‌دوشی قهرمانان ورزش مادر در مازندران/ تمرین قهرمان دو و میدانی در آشپزخانه!
پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
خبرگزاری فارس مازندران-سرویس ورزشی| لازمه انجام ساده‌ترین نوع تمرینات حداقل راه رفتن و در بُعد وسیع‌تر دویدن‌های کوتاه تا طولانی است و لذا با بررسی مواد مختلف این رشته متنوع با سایر رشته‌ها می‌توان به این نتیجه رسید که دوهای سرعت لازمه رشته‌هایی چون فوتبال، والیبال، بسکتبال، هندبال، کشتی، رزمی، شنا، پرتاب‌ها لازمه ورزش‌هایی چون پاورلیفتینگ، زیبایی اندام، وزنه برداری، جودو و کشتی، هندبال و پرش‌ها لازمه رشته‌هایی چون والیبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بدمینتون، شنا و شیرجه می‌باشند؛ حال وقتی بیشتر دقت می‌کنیم می‌بینیم که هر کدام از مواد دو و میدانی برای پیشرفت در تمرینات خود به زیر شاخه سرعت، پرش، پرتاب، استقامت تقسیم‌بندی می‌شوند و برنامه‌ریزی تمرینی هر کدام از رشته ها شامل این مجموعه می‌شود و با همین چکیده تعریف می‌توان به کاربردی بودن دو و میدانی در کلیه رشته‌ها و زندگی در جهت سالم بودن و سالم ماندن پی‌برد .اینجاست که دو و میدانی (Track and Field) بعنوان ورزش مادر معرفی می‌شود.
وقتی می‌شنویم یا می‌خوانیم در جایی از جهان ده‌ها هزار نفر به ورزشگاهی می‌روند تا مسابقه‌های دوومیدانی را تماشا کنند، به یقین می‌رسیم که دوومیدانی جذابیت‌ها و هیجان‌های خاص خود را دارد؛ وقتی می‌بینیم در بازی‌های المپیک، ورزشگاه پر از تماشاگر می‌شود تا قهرمانان دوومیدانی به رقابت بپردازند، یقین ما بیشتر می‌شود؛ چگونه است که بلیت‌های مسابقه‌های دوومیدانی المپیک از مدت‌ها پیش از شروع بازی‌ها به فروش می‌رسد و هنگام برگزاری، بازار سیاه پیدا می‌کند؟ حضور ده‌ها هزار تماشاگر برای تماشای مسابقه‌های لیگ طلایی دوومیدانی در شهرهای اروپا یا مسابقه‌های دیگر در آفریقا، آمریکای مرکزی و شمالی و شرق آسیا، همه و همه حکایت از‌آن دارد که دوومیدانی دنیایی زیبا، مهیج و رنگارنگ دارد؛ اما چرا این مادر ورزش‌ها که خود مجموعه‌ای از ورزش‌هاست، در کشور و استان مازندران ما اینچنین غریب است که نه مسابقه‌هایش برای مردم جذابیت دارد و نه تمرین‌هایش برای خود ورزشکاران؟ تازه پیست‌های دو و میدانی هم یکی پس از دیگری تخریب می‌شود!
این روزها به واسطه ساخت استادیوم‌های فوتبال، ورزش دو و میدانی به طور کامل فدای فوتبال شده‌اند؛ در قائمشهر به جهت حمایت از نساجی و ساخت سکوی تماشاگران، پیست دو و میدانی از بین رفت و در ساری نیز به بهانه بازسازی استادیوم شهید متقی ساری، پیست دو و میدانی شرایط لازم برای تمرین ورزشکاران و قهرمانان این رشته را ندارد تا صدای ورزشکاران این رشته در بیاید.
کیوان قنبرزاده قهرمان دو و میدانی که رکورد ایران در رشته پرش ارتفاع را با پرشی به میزان ۲.۲۶ متر در اختیار دارد در گفت‌وگویی با خبرنگار خبرگزاری فارس، با انتقاد از وضعیت موجود اظهار کرد: از دو سه سال پیش پیست شهید وطنی قائمشهر را تخریب کردند و در یک طرف آن سکوی تماشاچی ساختند.
قنبرزاده افزود: پیست دو و میدانی همه جا یک پیست کامل ۴۰۰ متری است و در تمام دنیا این پیست دور زمین فوتبال است؛ بدلیل اینکه دو و میدانی ورزش پایه است نه تنها ورزشکاران آن شهر در رشته دو و میدانی به این پیست نیاز دارند بلکه تمام ورزشکاران حرفه‌ای در تمام رشته‌ها به یک پیست دو و میدانی کامل نیاز دارند.
*انتقاد از کج‌سلیقگی مسؤولان
وی ضمن انتقاد از کج‌سلیقگی مسؤولان ورزش استان، گفت: سال‌های گذشته برای آماده کردن استادیوم شهید وطنی برای دیدارهای نساجی در لیگ برتر، متاسفانه پروژکتورهای را دقیقا وسط پیست دو و میدانی نصب و این رشته را نابود کردند؛ در حالی که از همان پیست، فقط بشمارید چند قهرمان آسیا خروجی گرفتیم؛ خود بنده کسی بودم که در این پیست تمرین می‌کردم اما الان که من تهران هستم ولی اگر شمال بودم قطعا با دیدن چنین وضعیت و بدبختی بچه‌ها قلبم ایست می‌کرد.
قنبرزاده از مدال‌آوران این رشته گفت و ادامه داد: من کل تمرینات پایه‌ایم در مازندران و در استادیوم شهید وطنی قائمشهر بود و الان هم هر زمان در مازندران تمرین کنم باید در استادیوم شهید وطنی تمرین می‌کردم؛ بنده ۴ مدال آسیایی دارم، معتمد ورزشکار تیم ملی بوده، مهران حسینی مدال قهرمانی آسیا دارد و در تمامی مسابقات حضور دارد و جزو نفرات اول دوم ایران هستند؛ الان هم یک جوان به اسم محمدرضا طیبی آمده که فقط باید رکوردهای این بچه را شما نگاه کنید! کافی است رکوردهای این ورزشکار را آنالیز کنید؛ من خودم به شخصه از سال ۲۰۰۹ تمام قهرمانی آسیا را رفته‌ام و همه مدل ورزشکار را دیده‌ام اما این ورزشکار در رکورد بالای ۱۹ متر در تمام قهرمانی‌های آسیا جزو سه تا است؛ به جرات می‌توانم بگویم که این ورزشکار بی نظیر است؛ بانوان ما هم که کاملا مشخص است و همه یکی پس از دیگری در حال پیشرفت هستند.
این ورزشکار پرافتخار مازندرانی با اعلام نارضایتی از تصمیمات عجیب مسؤولان ورزش مازندران، بیان کرد: هفته گذشته من دیدم که برای اینکه سکوی پشتی ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر را درست کنند، تمام پیست و دایره پرتاب را کامل از جا کندند؛ لاین پرش طول و دایره پرتاب را کاملا تخریب کرده‌اند تا سکوی تماشاچیان را ایجاد کنند.
*تکلیف ورزشکاران دو و میدانی چه‌می‌شود؟
وی ادامه داد: سؤال من از مسؤولان ورزش استان مازندران این است؛ برای ایجاد سکوی تماشاچیان زمین‌های پشت را خریداری کردند و از اطرافیان رضایت گرفتند. این‌ها از بیرونی‌ها رضایت می‌گیرند و زمین‌ها را خریداری می‌کنند ولی زمین این ورزشکار و پیست دو و میدانی را به این شکل خرابش کردند. تکلیف ورزشکاران این رشته چه می‌شود؟ این ورزشکاران کجا باید بروند؟ دو و میدانی رشته نیست؟ این مدال‌ها مدال نیستند؟ شما اطرافیان ورزشگاه را با پول یا با دادن زمین دیگری به آنها راضی کردید چرا ورزشکاران این رشته را ناراضی کردید؟ چرا یک زمین اختصاصی دو و میدانی در اختیار ورزشکاران این رشته قرار نمی‌دهید؟
قنبرزاده از امکانات نامناسب دو و میدانی در مازندران گفت و افزود: یک سالن وزنه زیر پله‌های وطنی به بچه‌ها دادند که 10 تا ورزشکار ملی و غیر ملی همه با هم آنجا تمرین می‌کنند که حداقل پنج نفر آنها در حال حاضر ورزشکار ملی هستند و پنج نفر دیگر در رده‌های نوجوانان و جوانان مدال دارند؛ یعنی همه آنها آینده درخشانی دارند؛ یک سالن وزنه به این ورزشکاران داده‌اند که از در و دیوارش خاک و آب و باران می‌ریزد! حالا یک پیست هم که آنجا داشتند را نابود کردند و با بیل به جان این آن افتادند.
وی ادامه داد : کدام مسؤول است که چنین تصمیمی می‌گیرد؟ چه کسی سر کار نشسته که نمی‌داند رشته دو و میدانی رشته پایه است و در همه جای دنیای این رشته رشته‌ی مادر به‌شمار می‌رود و باید حفظ شود.
مهران حسینی دیگر قهرمان ارزنده دو و میدانی استان مازندران نیز در گفت‌وگویی با خبرنگار خبرگزاری فارس در خصوص وضعیت رشته دو و میدانی در استان گفت: چند سالی بود که ما پیست دو و میدانی نداشتی و استادیوم شهید متقی ساری را هم خراب کرده بودند و قرار شده بود پیست دو و میدانی درجه یک درست کنند. پیست درست شد و ما خوشحال بودیم که پیست خوبی در اختیار داریم ولی متاسفانه پیستی درست کردند نه تنها کیفیت نداشت بلکه حتی مسابقات هم در آن قابلیت برگزاری نداشت و تمرین در آن پیست هم باعث مصدومیت ورزشکاران می‌شد.
*تمرین قهرمان دو و میدانی در آشپزخانه!
حسینی افزود: از زمان نصب این پیست تا به الان که این پیست نابود شده و در حال بازسازی استادیوم هستند و من ۱۰ بارهم روی این پیست تمرین نکردم؛ به‌عنوان یک قهرمان نمی‌توانستیم راحت آنجا تمرین کنم. این پیست یک پیست همگانی شده بود و ما هم انگیزه ای نداشتیم که به ساری برویم در آنجا تمرین کنیم.
وی با اشاره به وضعیت استادیوم شهید وطنی قائمشهر افزود: زمانی در استادیوم شهید وطنی قرار شده بود خاک و آجر کنیم که باعث خوشحالی ما ورزشکاران دو و میدانی شده بود؛ کم کم این موضوع پیش رفت تا بحث حضور نساجی در لیگ برتر پیش آمد و سالن وزنه ما را که گرفتند و ما را به آشپزخانه مزدستان فرستادن هیچ، پیست دو و میدانی را نیز نابود کردند؛ ما در آشپزخانه هنرستان تمرین می‌کردیم و ما را بیرون کردند تا سکوهای تماشاچی احداث کنند.
حسینی ادامه داد: اصلا خوب نیست که ورزش اول المپیک، ورزش مادر که همه رشته‌ها به آن احتیاج دارند هیچ جایی برای تمرین کردن نداشته باشد؛ پیست‌هایی هم که داشتیم را تخریب کردند؛ ما ورزشکار داریم در همان استادیوم وطنی که چند مدال جهانی و بازی‌های آسیایی دارد.
این ورزشکار ضمن گلایه از فرق گذاشتن مسؤولان بین رشته‌ها، گفت: چطور بودجه برای فوتبال است و هر دفعه کلی بودجه برای بازسازی گرفته می‌شود ولی برای دو و میدانی که مادر همه ورزش‌هاست هیچ بودجه‌ای در نظر گرفته نمی‌شود و یک پیست اختصاصی برای این رشته نداریم؟ دو و میدانی ورزش اول المپیک است و اگر دو و میدانی تقویت شود تمامی رشته‌ها موفق خواهند بود.
*قهرمانانی که زمین تمرین ندارند
حسینی با بیان اینکه ما ورزشکارانی داریم که شانس سهمیه المپیک دارند، اظهار کرد: بنده، محمدرضا طیبی و کیوان قنبرزاده هستند؛ ما تا به حال نماینده‌ای از دو و میدانی در المپیک نداشتیم ولی ما می‌توانیم این‌کار را انجام دهیم و سهمیه المپیک بگیریم به شرطی که حمایت شویم و تجهیزات‌مان کامل باشد؛ ما هیچ چیزی نداریم و صفر صفریم.
وی خواستار ورود مدیرکل ورزش و جوانان مازندران به مشکلات رشته دو و میدانی شد و افزود: از آقای رنگرز که خودش یک ورزشی تمام عیار است تقاضا داریم در بحث دو و میدانی ورود جدی داشته باشد و ورزش اول المپیک را دریابد و تجهیزات و امکانات ما را رسیدگی کند؛ درست است که نساجی هوادار دارد و محبوب همه است ولی وقتی یک رشته را درست می‌کنند نباید رشته دیگری را نابود کنند.
حسینی ادامه داد: جایگاه فوتبال و نساجی مشخص است و نساجی تیم پرطرفداری است و همه دوستش دارند و ما خودمان آن سالی که تیم به لیگ برتر صعود کرد ما در جشن صعود حضور داشتیم ولی این‌ها به اسم فوتبال، رشته‌های دیگر را خراب کردند و ضربه بزرگی به رشته دو و میدانی زدند.
این قهرمان با بیان اینکه مسؤولان ورزشکاران رشته ما را نمی‌بینند، گفت: به‌عنوان مثال من نامه‌ای رسمی از دفتر رهبر معظم انقلاب برای اشتغال در دستگاه ورزش داشتم که اداره‌کل ورزرش استان پاسخی به این نامه ندادند و هنوز هم که هنوزه بلاتکلیفم؛ ما در خانه خودمان تقاضای کار داشتیم که اصلا به ما توجه نمی‌شود.
حسینی خواستار اختصاص پیست به ورزشکاران دو و میدانی شد و گفت : چرا نباید پیست دو و میدانی شهید متقی ساری پیست تخصصی دو و میدانی شود؟ یعنی فقط دونده‌ها آنجا تمرین کنند نه اینکه سایر رشته‌های ورزشی در زمان تمرین ما آنجا تمرین کنند و یا در آنجا مدرسه فوتبال برگزار کنند؛ من وقتی می‌خواستم ۱۲۰ متر دو بگیرم باید چند نفر را نگهبان و مراقب می‌گذاشتم که خدایی نکرده بچه‌ای وارد پیست نشود و با من برخورد نکند!
وی ادامه داد : حالا که شهید وطنی را برای ورزشکاران دو و میدانی نابود کردند، حداقل انتظار می‌رود پیست شهید متقی ساری را اختصاصی برای دو و میدانی قرار دهند چون واقعا حق ورزشکاران دو و میدانی است که همچین فضایی داشته باشند.
با شنیدن صحبت‌ها و درددل‌های این قهرمانان باید گفت که تمام این‌ها نیازمند مدیریت بسیار قوی، توجه بنیادی و واقعی اداره‌کل ورزش و جوانان مازندران به دو و میدانی و حتی الزام کردن باشگاه‌ها به سرمایه‌گذاری در این ورزش مادر است؛ در غیر این‌صورت دو و میدانی ما همان راهی را ادامه خواهد داد که در چندین دهه پیموده است؛ ورزشکاران این رشته ورزشکارانی هستند که بدون امکاناتی و بدون داشتن حتی یک زمین اختصاصی مدال‌آوری می‌کنند پس باید به دادشان رسید و ورزش استان را بی مادر نکرد.
/۸۶۰۵۹/غ/و
