حمامی تاریخی در دل طبیعت زیبای دو هزار تنکابن

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، در گذشته در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی هر محل از حمام عمومی روستای خود استفاده می کردند اما امروزه هر فردی در خانه خود حمام داشته و دیگر از حمام عمومی استفاده نمی کند و به همین دلیل این بناهای تاریخی به دست فراموشی سپرده شده است. 

حمام تاریخی بالا اشتوج با قدمت تاریخی چندین ساله

نادر سحرخیز رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تنکابن و عباس آباد در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: حمام تاریخی روستای بالا اشتوج در محور گردشگری دو هزار تنکابن واقع در یکی از روستاهای دو هزار تنکابن با قدمتی ۱۰۰ ساله است؛ این بنای تاریخی به اواخر قاجار و اوایل پهلوی برمی گردد و تمام خصوصیات یک حمام مانند رختکن، خزانه، مخزن آب گرم و تمام فضاهای معماری با شکل خاص خود و شرایط منطقه‌ای را دارد.

وی تصریح کرد: حمام های قدیمی معمولا به صورت زیرزمینی ساخته می شدند تا گرمای وجودی داخل حمام حفظ شود و در برخی از قسمت ها در داخل حمام کانال های آب گرم عبور می کرد تا گرمای داخلی حمام ثابت بماند.

سحرخیز گفت: این گونه حمام ها امروزه بلا استفاده مانده و جزو فراموش شده آثارهای تاریخی هستند؛ در میراث فرهنگی پایگاه های حمام های تاریخی را داریم که این حمام ثبت ملی شده است.

رییس اداره گردشگری تنکابن و عباس آباد در ادامه خاطرنشان کرد: آثار باستانی و تاریخی حمام مرمت شده و کارکردی طبق خصوصیات منطقه به آن داده می شود؛ گردشگران از فضاهای تاریخی این گونه استقبال می کنند و ما سالانه بازدید کنندگان زیادی را در این منطقه شاهد هستیم.

وی تصریح کرد: این حمام در چند ساله گذشته ثبت ملی شده و امسال با دریافت اعتبار مرمت شده و برنامه ما در آینده احیا این حمام بوده که به عنوان یک منطقه گردشگری با داشتن بنا تاریخی معرفی شود؛ در اطراف این حمام خانه هایی با قابلیت های بومی محلی قرار دارد که پذیرای گردشگرانی که برای بازدید از این بنا تاریخی به روستا آمده اند، باشد.

 سحرخیز افزود: هدف ما این است که بتوانیم این منطقه را به عنوان منطقه گردشگری معرفی کنیم تا باعث توسعه صنعت گردشگری این روستا باشد؛ مردم این روستا می توانند از این بنا تاریخی در روستای خود برای جذب توریسم استفاده و برای خود در آمد زایی کنند.

آثار تاریخی هر کشور هویت فرهنگی و سرزمینی آن ملت و کشور محسوب می شود

محمدرضا اورمزدی دکترای جهانگردی و توریسم در گفت و گو با ایسنا، با بیان این که آثار تاریخی هر کشوری هویت فرهنگی و سرزمینی آن ملت و کشور محسوب می شوند، اظهار کرد: آثار تاریخی حاوی پیام مواریث بشری از یک نسل به نسل بعدی هستند؛ سایت ها و محوطه تاریخی و اماکن باستانی از ارکان جذب گردشگران داخلی و به ویژه گردشگران بین المللی به شمار می رود.

این استاد دانشگاه افزود: کشور ایران با داشتن اقلیمی چهار فصل و سرزمینی کهن که بیش از یک میلیون و دویست هزار اثر تاریخی و بیش از یک میلیون وششصد هزار اشیای تاریخی را در درون خود جای داده، افتخار بزرگی برای میراث بشری است.

اورمزدی تصریح کرد: در حال حاضر ۲۰۰ نقطه آثار تاریخی در تنکابن وجود دارد که نیازمند ثبت و حفاظت و مرمت است که هم عوامل انسانی و هم عوامل طبیعی در تخریب این آثار نقش آفرینی کرده‌اند؛ متاسفانه به مقوله مرمت و حفاظت آثار تاریخی در کشور کم ‌توجهی شده و بسیاری از این آثار نابود شده‌اند.

آثار تاریخی هر ملتی مانند شناسنامه آن ملت است

دکترای جهانگردی و توریسم با اشاره به این که آثار تاریخی هر ملتی مانند شناسنامه هستند و فرد بدون شناسنامه یعنی بدون هویت، اظهار کرد: حمام تاریخی بالا اشتوج از توابع بخش خرم آباد در شهرستان تنکابن واقع در غرب مازندران است که این حمام تاریخی دارای قدمت چند هزار ساله است که مشمول بی مهری هایی شد.

وی افزود: وجود آثار تاریخی در منطقه دو هزار تنکابن با توجه به کوهستانی بودن محور و طبیعت سحرانگیز شهرستان تنکابن می تواند منبع درآمد مالی عظیمی ناشی از جذب گردشگران باشد اما در واقع اینطور نیست.

اورمزدی در ادامه خاطرنشان کرد: نمی‌توان در این مقوله فقط سازمان میراث فرهنگی را مقصر اعلام کرد چون این سازمان در کنار نهادهای دیگر هم افزایی خواهد داشت و تمامی افراد روستا و دهیار و اعضای شورا و بخشداری  باعث تقویت در اثر حفاظت این اثر تاریخی خواهند بود؛ هم‌چنین متهم کردن یک نهاد گره‌ای را باز نخواهد کرد.

نقش مردم و نهاد ها در حفظ آثار تاریخی موثر است

استاد دانشگاه افزود: نقش و مشارکت مردم و سازمان های مردم نهاد مثل انجمن دوستداران میراث فرهنگی در شناسایی آثار تاریخی به گردشگران و هم‌چنین جلوگیری از حفاری های غیر مجاز و حفاظت آثار تاریخی بسیار موثر است.

وی تصریح کرد: برای توسعه گردشگری پایدار نیازمند وجود آثار تاریخی و نیز حفاظت و مرمت آن هستیم؛ مسیر توسعه پایدار از مسیر میراث فرهنگی محقق خواهد شد؛ بایستی از مقطع پیش دبستان وزارت آموزش پرورش فرهنگ سازی در خصوص حفاظت میراث فرهنگی ایران آغاز کند و نقش بانوان و مادران در این مسیر بسیار بسیار حساس و اثرگذار است.

اورمزدی گفت: از طریق فضای مجازی وکانال‌ها و راه‌اندازی کمپین‌های مربوطه می‌توان چالشی که هم اکنون در حوزه میراث فرهنگی وجود دارد این معضلات را از طریق افکار عمومی به بحث و گفت و گو گذاشت؛ هرگز قدرت مردم در این مورد نباید فراموش کرد چرا که هر گاه مردم با توان کامل اراده کردند؛ آن موضوع در جامعه ایرانی مطرح و مشکلات مربوطه حل می‌شود؛ میراث فرهنگی یک کشور به معنی پشتوانه فرهنگی و سرمایه اجتماعی یک سرزمین و ملت است.

گزارش از: بهناز مقدس خبرنگار خبرگزاری ایسنا