تاکید سازمان حفاظت محیط زیست بر احداث کارخانه زباله سوز ساری

پایگاه خبری چهاردانگه: سالهای متمادی از مطرح شدن ساخت کارخانجات مرتبط با صنعت زباله در شمال کشور به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و طبیعت منحصر بفرد آن می گذرد اما در تمام این سال ها نه تنها کاری انجام نشده است بلکه بحران زباله ها هر روز گسترده تر و پیچیده تر از پیش می شود.

از شرق تا غرب مازندران چالش بزرگ زباله گریبان مردم را رها نمی کند.

نیمی از زباله ها در دریا ریخته می شوند و نیمی هم در دل جنگل ها پنهان می گردند غافل از اینکه به هر حال روزی این ظرفیت پنهان سازی تمام می شود و باز هم قصه زباله از نو آغاز خواهد شد. در این میان داستان زباله های مرکز استان هم در نوع خود جالب است.

زباله هایی که برای سال ها در منطقه ای چسبیده به شهر و در میان جنگل های حفاظت شده دفن می شدند پس از مشکلات بهداشتی و امنیتی که پیش آمد تصمیم گرفته شد تا بروند در دل کوهستان و با طی مسافتی بیش از یکصد کیلومتر در کنار پارک ملی ساری و یکی از جاده های مهم مواصلاتی استان که از قضا طولانی ترین جاده جنگلی کشور هم هست  مدفون شوند.

اکنون سالهای سال است که این زباله ها علاوه بر آلوده کردن این مسیر طولانی بلای جان منطقه شده اند و خطر تخریب شدید محیط زیست و مناطق حساس حفاظت شده هر روز بیشتر می شود.

جنگل های ارس و گونه های کمیاب گیاهی و جانوری منطقه که در زمره میراث ملی ثبت شده اند روزی نیست که شاهد تخلیه ده ها کامیون حامل زباله ها نباشند با همه این اوضاع و احوال و شرایطی شبیه به این که کم و بیش در همه استان شاهدیم متاسفانه دولت های گوناگون در ادوار مختلف  توجه ویژه به این مسئله حیاتی نشان ندادند. به هر حال پس از اینکه عملا کنترل زباله ها از دست مسئولان خارج شده است تصمیم گرفته شد در مناطقی از مازندران نسبت به ساخت کارخانجات مختلف اعم از کمپوست و زباله سوز اقدام شود. دو کارخانه زباله سوز در ساری و نوشهر در دستور کار قرار گرفت که هنوز پس از گذشت چندین سال به نتیجه نرسیده است.

هر چند در رابطه با کارخانه زباله سوز ساری که با کمک شهرداری و مشارکت دولت در دست ساخت است اقداماتی را شاهد بودیم منتها پیشرفت مناسبی در روند احداث کارخانه مشاهده نمی شود.

یکی از دلایل عدم نتیجه لازم در این زمینه مخالفت نماینده ساری “محمد دامادی” با ساخت کارخانه زباله سوز در نزدیکی شهرک صنعتی شماره یک بود که به دلیل واقع شدن در منطقه کشاورزی و جاده توریستی فرح آباد مورد مخالفت دامادی قرار گرفت. هرچند نمی توان همه دلایل دامادی را مردود دانست منتها پرسش هایی که مطرح هستند هم بی پاسخ مانده اند..

اول اینکه وقتی نماینده شهرستان با ساخت این کارخانه در مکان فعلی مخالفت کرده است هیچ پیشنهادی مبنی بر مکان جایگزین ارائه نداد که منطقا باید گفت مکان جایگزین عملا وجود ندارد و دوم اینکه استمرار انتقال زباله و طی مسیر بیش از صد کیلومتری که شامل هزینه های سرسام آور حمل و نقل می شود در بلند مدت علاوه بر اینکه طبیعت منطقه را نابود خواهد کرد بلکه شرایط مالی شهرداری را هم به مخاطره خواهد انداخت.

پرداخت میلیاردها تومان در سال برای جابجایی زباله ها عدد درشتی برای یک ارگان درآمد و هزینه ای مانند شهرداری است که نمی توان به سادگی از کنارش گذشت.

این نکته را گویا سازمان حفاظت محیط زیست استان درک کرده است و با عنایت به ایده آل نبودن مکان فعلیِ ساخت کارخانه زباله سوز، اما از آنجایی که مکان جایگزینی وجود ندارد با ساخت آن مخالف نیست که هم مجوز احداث کارخانه را صادر کرده است و هم در گفتگوهای گوناگون بر این امر تاکید دارد.

در یکی از آخرین اظهار نظرهای سازمان محیط زیست “مهردادی” با حمایت از ساخت کارخانه زباله سوز ساری از هزینه پنجاه میلیاردی جهت ایجاد زیرساخت های زباله سوز مرکز استان سخن گفت و تاکید کرد که در بسیاری از نقاط استان روند ساخت کارخانجات زباله سوز و کمپوست  پی گیری می شود.

به هر حال در جای جای استان این زباله است که سخن می گوید و اگر زودتر فکری به حالش نشود دیگر مجالی برای جبران نخواهد بود.