پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

با سیاسی کاری جوانان را به مقابله فرا خواندیم

0

اکبر عالمی کارشناس مشاور و رئیس سابق اداره استعدادهای درخشان استان مازندران است. در ادامه گفتگوها به مناسبت هفته معلم پای صحبت آقای عالمی از فرهنگیان با سابقه بخش چهاردانگه می نشینیم و با او از مشکلات فرهنگی و رهکارهای برون رفت از آن گپ و گفتی دوستانه می زنیم. با ما در این گفتگو همراه باشید:

………………………………………………..

آقای  عالمی شما سال ها کار مشاوره کردید معلم پرورش بودید تو کیاسر سوالات ما بیشتر رویکرد تربیتی داره

چرا خانواده ها اخلاق اولویتشان نیست؟ مقصر سیستم مدرک گراست؟

در فرهنگ وسیستم آموزشی ما به مقوله پرورش کمتر توجه شده واگر کسانی قصد پرداختن به این مهم را داشتن یا از،دانش کافی بر خوردار نبودن ویا اینکه در چنبره  مسائل افراطی وتفریطی خودشون دست وپا میزدن.

اگراخلاق کم رنگ شده بخشیش برمی گرده به خانواده ها  ویه قسمت عمده اش مربوط میشه به رسانه ها اعم از ملی و مکتوب و مجازی و…که یا درست به این مقوله نپرداختن ویا اگرهم پرداختن  نگاه افراطی و تفریطی داشتن وغالبا رسانه ها در تعارض با یکدیگر عمل می کنند و هرکسی ساز خودش را نواخته وبه سمت اهداف فرضی خودش  می رود علی ایحال بحث تعارض در روش ها وارائه الگوهای جور واجور وهمچنین نقش تخریبی رسانه های دشمن  را نیز نباید از نظر دور داشت.

درسته  اگر به مساىل نگاه علمی؛سیستمی و فراگیر داشته باشیم عوامل عدیده ای در تعلیم وتربیت افراد موثر است که به بخشی از آن اشاره شد . ما پس از انقلاب بسیاری از مبانی اخلاقی را فدای نظرات سلایق ونگاه های،سیاسی خودمان کرده ایم  تا جایی که بسیاری از جوانان و نوجوانان را به مقابله با برنامه هایمان بر انگیختیم

هم خانواده وهم نوع سیستم آموزشی در این مهم دخیلند اگه خانواده ها به دنبال مدرکند به این دلیل است که افکار عمومی نیز این را می خواهد رسانه ملی نیز مدرک را فریاد می زند ماهواره نیز همین را القا می کند وبزرگان جامعه نیز همین روش را اجرا. می کنند اگر جزاین بود آقازاده ها وخود آقایان برای اخذ مدرک ناقابل سر از هندوستان ، فیلیپین یا فلان کشور اروپایی در نمی آوردن اگر غیر ازاین بود برخی مدیران محترم برای بدست آوردنش تقلب نمی کردن!

من از نقش سیستم آموزشی پرسیدم و نقش معلمین در فرهنگ عمومی هرکسی به اندازه خودش مسئولیت داره

بله درست می فرمایید همه این متغیرها دخیلند در یک کلام ما همه مقصریم اینا همه اش بحث داره تحلیل میخواد فرضا خود سیستم آموزشی ما فشله اینا را باید بهش پرداخت ویقینا در این فضا ودر این میسور نیست

مشکل اصلی منطقه که ظاهرا  فاصله و افتراق و چند دستگیه  به عنوان یک معلم وفعال با سابقه فرهنگی بفرمایید اولا قبول دارید چنین مشکلی رو؟ اگر بله چرا ریشه کجاست؟

اجازه بدین وارد بحث منطقه نشم واین افتراق و چند دستگی ها در جامعه نمود عینی دارد و البته ریشه آن را باید در فرهنگ وسیاست ما  جستجو کرد.

از خاطرات  شیرین دوران کار در دبستان شهید خانگاه بگید می تونید یکی دوتا از شاگردای موفق رو اسم بیارید

من این خاطره را هیچگاه فراموش نمیکنم دانش آموزی رو به خاطر تاخیر داخل کلاس راهش نداده بودم بعد از یه مدت زمان کوتاهی  قصاب محله ساطور بدست وبدون اینکه دق الباب بکنه به آرامی وارد کلاس شد نزدیک بود پس بیافتم که خودش بدادم رسید وبا لحن  معنا داری گفت این خواهرزاده مارو راهش بده که با افتخار اجابت کردم و حتی تا یه مدتی که فکر میکردم خواهر زاده واقعیشه جرات نداشتم به اش چپ نگاه کنم

شور و نشاطی اون دوران حاکم بود گروه های سرود نمایش انگار کارهای تربیتی نمود بیشتری داشت

بی شک دهه اول انقلاب دهه تجلی احساسات وشور و هیجان انقلابی و مذهبی بود. اجرای سرودهایی با مضامین انقلابی و مذهبی وتشکیل گروه های مختلف نمایشی از امهات کار مربیان بشمار میرفت  ولذا دانش آموز ومعلم دل درگرو هنری داشتن که رنگ وصبغه انقلاب امام واسلام را داشته باشد و بتواند به زندگیشان معنی وجهت بدهد

جشن های پیروزی انقلاب راهپیمایی های 13 آبان و قلک های کمک به رزمندگان و سنگر های که تو مدارس درست می کردید خاطرات مشترک دهه 60 هست از اون دوران برامون بگید

درآن زمان ماهمه ید واحده بودیم. دانش آموز ، معلم و اولیا. وضعیت معیشت مردم به لحاظ جنگ و محاصره خوب نبود اماهمه راضی با نشاط وسرزنده کار می کردیم همدیگر را به صداقت و سلامت می شناختیم دانش آموزان ومعلمان برای روی مین رفتن از هم سبقت می گرفتن واولیا و مربیان با یک شعار؛ یک دغدغه ویک هدف در کنار مسئولین بودن آن روزها ایران یکپارچه عشق وایثار بود

دانش آموزان هنرمند هم داشتیم که باهاشون کار می کردید یادتون هست؟

من دوسالی بیشتر کیاسر نبودم اما از هنرمندان کلاس آقایان سعیدی ها؛ تقوی راد ودر عرصه تئاتر ونمایش هنرمند نام آشنای کشور آقای مرتضی ذوالفقاری را به خاطر دارم.

اگر یک روز دیگه امکان براتون پیش بیاد بین کاردر آموزش و پروش  و وزارت نفت کدوم رو انتخاب می کنید؟ برامون توضیح بدید

اینروزها همکاران من در وضعیت اقتصادی نامطلوبی بسر می برند وبالتبع کلاهشان در جامعه پشم نداره اما علیرغم این مهم هیچ کاری به اندازه معلمی لذت بخش وبا اهمیت نیست بنابراین اگر تغییر اساسی وبنیادین در مزایا ودرآمد این عزیزان اتفاق بیافتد من دوباره معلمی را ترجیح می دم اما در شرایط فعلی در انتخاب وزارت نفت تردیدی نمی کنم

شما در بین همکاران چهاردانگه با کیا ارتباط بیشتری داشتید چقدر به ارتباط تون ادامه دادید؟

من با  اتفاق دوستان بازنشسته فرهنگی در قالب هیات قرائت  قرآن و صندوق تعاونی جلسات هفتگی داریم ودر کنا ر اون از کارهای کشاورزی برنامه های تفریحی و اکوتوریسم و ورزش نیز غافل نیستیم وخیلی خوشیم

استعداد های هنری رو چطور شناسایی می کردید؟

ما برای شناسایی بچه ها در گروه سرود از اونها تست می گرفتیم خصوصا برای اجرای( کر) وبرای نمایش وگرایشهای دیگر بعضا خودشان بروز میدادن وگاهی همکاران به ما معرفی میکردن البته  از شما چه پنهان بعضا دانش آموزان درس گریز نیز از مشتریان پروپا قرص این برنامه ها بودند.

 

گفتگو از سیدروح الله شجاعی کیاسری

 

مطالب مرتبط:

ریشه همه ی مشکلات کیاسر فرهنگی است

بیشترین آسیب فرهنگی را سیاستمداران وارد می کنند

انسان های بزرگ همیشه قدرت تغییر دارند

دلم می خواهد به مدرسه سابقم برگردم و پشت همان میز بنشینم

از ۱۵ نفر دانش آموز سال چهارم دبیرستان ۱۴ نفر معلم هستیم

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.