سهم اندک مازندران از یک پدیده فرهنگی درآمدزا

وی افزود: حفظ معماری، تاریخ، فرهنگ و آداب و رسوم(غذا، رقص، موسیقی، لباس) و طبیعت یک منطقه یا یک روستا و افزایش درآمدهای روستا از این طریق  موجب پویایی اقتصاد بوم گردی می شود.

استاد دانشگاه  هتلداری وگردشگری ساری افزود: گردشگری که امروزه به عنوان صنعت نامرئی از آن یاد می شود یکی از منابع مهم درآمدزایی در کشورهای مختلف است؛ کشور ما نیز به دلیل داشتن جاذبه های فراوان گردشگری می تواند سالانه پذیرای گردشگران فراوانی از چهارگوشه جهان باشد.

میرزایی تصریح کرد:  اما نبود امکانات زیرساختی کافی در زمینه اقامت منجر به تغییر مسیر این گردشگران به سمت کشورهای اطراف ایران می شود؛ بعلاوه درسفرهای داخلی به خصوص به استان مازندران  باز هم به دلیل عدم وجود زیرساخت های اقامتی و میزبانی ( hospitality )، قدیمی بودن هتل ها و مهمانپذیرها موجب شده که اکثر گردشگران به چادر زدن و رفتن به خانه اقوام بسنده کنند.

وی گفت: دراین میان احداث و توسعه اقامتگاه های بوم گردی در سراسر کشور و به خصوص استان های یزد و کرمان و سایر استان ها به شدت در جذب گردشگران داخلی و خارجی موفق بوده اند؛ اقامتگاه های بوم گردی واحدهای اقامتی هستند که علاوه بر حفظ معماری و بافت قدیمی یک بنا، حفظ و توسعه ی باورها و آیین ها، آشپزی بومی، موسیقی و رقص محلی و همچنین طبیعت گردی در یک منطقه و به ویژه روستاها را فراهم آورده است که البته سهم استان مازندران از این پدیده درآمدزا فرهنگی بسیاراندک و ناچیز بوده است.

استاد دانشگاه  هتلداری وگردشگری افزود: البته طی سال های اخیر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مازندران حمایت های خوبی را از صاحبان خانه های قدیمی( که قصد تبدیل آن به واحدهای بوم گردی را دارند) به عمل آورده و از طریق صدور مجوز وارائه  تسهیلات راه علاقمندان به این حوزه گردشگری را هموار نموده است.

میرزایی گفت: کلیه کسانی که خانه های قدیمی دارند و قصد تخریب و یا در تعیین کاربری برای آن دچار مشکل هستند، می توانند با مراجعه به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از این حوزه بسیار درآمدزا گردشگری نهایت بهره را ببرند.