چرا جاده های مازندران و این بار جاده کیاسر یک طرفه می شود؟

پلیس راه مازندران، این بار مردم چهاردانگه و دودانگه ساری را از حق خود محروم می کند.

در طی سالهای گذشته و با ازدیاد لجام گسیخته مسافرتهای خودرویی آخر هفته و ایام تعطیلات از تهران و استانهای نواحی مرکزی به سوی مازندران و به علت ترافیک سنگین در جاده های مازندران و گرفتار شدن چندین ساعته مسافران در این جاده ها، پلیس راه را بر آن داشت که با یکطرفه اعلام کردن جاده های چالوس و هراز به ترافیک سرعت ببخشد.

این اقدام پلیس راه در نگاه نخست راه حلی مناسب برای کاستن از بار ترافیک جاده ای و رفاه حال مسافران خسته ای است که برای رفع خستگی به شمال کشور و مازندران می آیند، اما در اصل این راه حل، نامناسب است و فقط مردم مازندران را در درون استان خود حبس کرده و از حق قانونی خود برای تردد در جاده های ورودی و خروجی استان محروم می سازد. مردم مازندران دو روز حق ورود یا خروج از استان را ندارند. مشکل ترافیک از فرهنگ غلط رانندگی و نامناسب بودن جاده های ورودی استان مازندران می باشد. به عنوان نمونه جاده کیاسر (ساری تا تاکام) سالهاست در حال تعریض می باشد اما به دلایلی واهی همچنان ناتمام مانده و به معظلی برای مردم نواحی کوهپایه و به جاده مرگ برای رانندگان تبدیل شده است.

متاسفانه این راه حل نامناسب به رویه ای دایمی برای پلیس راه مازندران تبدیل شده و هر هفته شاهد یک طرفه شدن جاده های چالوس و هراز هستیم و این بار نیز پلیس راه در اقدامی دیگر جاده کیاسر را یک طرفه اعلام می کند تا این جاده زیبا و جنگلی برای مسافرانی که از ساری به سوی ییلاقات دودانگه و چهادرانگه می روند باز باشد و در عوض مردم محروم کوهپایه نشین که در پایان هفته برای خرید مایحتاج خود و یا سرزدن به اقوام به شهر ساری می آیند نتوانند به موقع به روستاهای خود برگردند و در شهر سرگردان بمانند.

اگر این رویه یعنی یک طرفه کردن جاده بصورت هفتگی ادامه داشته باشد هر سال شاهد ۶۰ روز محروم کردن مردم در مازندران در جاده های مواصلاتی شان به داخل و بیرون استان خواهیم بود و این اقدام پلیس راه به صورت مستقیم بر زندگی و درآمد مردم مازندران و نگاهشان به مقوله گردشگری و اقتصاد توریستی استان و نیز عملکرد دولت تدبیر و امید اثر منفی گذاشته و از گوشه و کنار استان مازندران زمزمه های مخالفت نیز به گوش می رسد.

مدت ده سال و نیم است که حمل زباله های ساری به چهاردانگه، امان مردم این بخش و جاده کیاسر را بریده و فریاد مردم به گوش هیچ مسوولی نمیرسد و این بار، یک طرفه کردن جاده در روزهای تعطیل ظلم مضاعفی است که بر آنها تحمیل می شود.

در قانون اساسی بر رعایت حقوق مردم بارها تاکید شده است و جا دارد تا نمایندگان محترم مردم مازندران به ویژه نمایندگان ساری در مجلس شورای اسلامی از این اقدام غیرقانونی پلیس راه مازندران یعنی زندانی کردن مردم یک استان در درون آن بازخواست و جلوگیری کرده و از دولت مصرانه بخواهند بجای راه حل های این چنینی که ظلمی بزرگ بر مردم مازندران به ویژه مناطق محرومی مانند چهاردانگه هست، به رسیدگی زیرساختهای جاده ای و تخصیص بودجه برای جاده های هراز، قائمشهر به پل سفید و ساری به تاکام که سالهاست در حال تعریض آن هستند، اقدام عاجل نماید.

باید از پلیس راه مازندران پرسید که چرا بجای برخورد با رانندگان متخلف که با عبور از شانه خاکی و تجاوز به لاین روبرو و سبقتهای خطر آفرین باعث ترافیک شدید و کور در جاده های ورودی و خروجی مازندران می شوند، مردم یک استان و این بار بخش چهادرانگه را زندانی می کند؟ متاسفانه تاکنون پلیس راه کشور در زمینه تغییر رفتار و فرهنگ ترافیکی ناکام بوده است و باید بپذیرد که با پخش چند دقیقه انیمشن درجه ۴ از تلویزیون ملی، و حتی نصب هزاران دوربین و اخذ جریمه های هنگفت توفیق چندانی در این راه نداشته است و نیازمند بازنگری در شیوه های کنترلی و راهنمایی و رانندگی می باشد.

این انتظار بجایی است که اگر مردم از پلیس راه بخواهند «پلیس گر ز حکمت بندد رهی — ز غفلت نبندد ره دیگری!».

نویسنده: عین اله آزموده