کدام گردشگری مانع تغییر کاربری اراضی مازندران می‌شود؟
مهدی رمضان‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به انواع گردشگری همچون انبوه، جایگزین یا هدایت شونده، جغرافیایی و فرهنگی اظهار کرد: گردشگری هدایت شونده نوعی از گردشگری است که با مدیریت درست، توزیع مناسبی در حجم گردشگران در تمامی مناطق دیدنی استان صورت می‌گیرد.
وی با بیان این‌که با استفاده از این نوع گردشگری می‌توان فشارهای ناشی از حجم گردشگران را در یک فضای جغرافیایی کاهش داد، افزود: مازندران برای گردشگران همواره با جنگل و دریا شناخته شده در صورتی که این استان دارای بیشمار جاذبه ناشناخته است که با گردشگری جایگزین یا هدایت شونده می‌توان توزیع منطقی را بر مبنای قدرت جغرافیایی منطقه اعمال کرد.
رمضان زاده نبود طرح جامع گردشگری در راستای سیاست‌های کلان را در مازندران چالشی جدی عنوان کرد و یادآور شد: اگر طرح جامع گردشگری در مازندران تدوین می‌شد با بهره گیری از گردشگری هدایت شونده علاوه بر استفاده از ظرفیت دیگر جاذبه‌های استان، از تخریب و انباشت زباله در جنگل و سواحل دریا جلوگیری می‌شد.
عضو هئیت علمی دانشگاه مازندران با بیان این‌که گردشگران باید در طول سال در مازندران توزیع شوند نه فقط ایام تعطیلات خاطرنشان کرد: گردشگری یک فرآیند بین بخشی است و تمامی نهادها و ارگان ها باید برای آن برنامه‌ریزی کنند، برای ارتقا و توسعه در این حوزه نیازمند مدیریت یکپارچه هستیم.
وی با بیان این‌که اگر گردشگری جایگزین یا هدایت شونده به مازندران ورود نکند، روند کنونی پیامدهایی همچون آسیب‌های اجتماعی،فرهنگی،اجتماعی را در پی خواهد داشت، تصریح کرد: با ورود گردشگری جایگزین به دلیل انتفاع مردم به واسطه شکوفایی اقتصادی، میزان مشارکت جامعه محلی افزایش می‌یابد.
رمضان‌زاده افزود: اگر در مسیر گردشگری جایگزین حرکت کنیم می‌توان جلوی تغییر کاربری‌های نادرست و رشد گسترده الگوی نامناسب خانه دوم را گرفت و به سمت گردشگری اقامتگاهی و گذری که سود بسیاری عاید جامع محلی می‌کند، رفت.
