به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست مازندران گفت: چادرهای گاوبانگی تا ۲۰ مهر در زیستگاه مرال‌ها مستقر هستند.
علیرضا ابراهیمی امروز در جمع خبرنگاران به تشریح فصل «گاوبانگی» در مناطق حفاظت شده محیط زیست مازندران پرداخت.
وی با اعلام اینکه چادرهای گاوبانگی تا ۲۰ مهرماه در طبیعت و زیستگاه‌های مرال مستقر هستند، اظهار کرد: فصل گاوبانگی مرال‌ها دوره حساس و بااهمیتی برای این گونه محسوب می‌شود.
گاوبانگی اصطلاحی است که به دوره جفت گیری مَرال‌ها یا گوزن قرمز خزر گفته می‌شود. این دوره از اواسط شهریور ماه هر سال آغاز می‌شود و تا نیمه مهرماه به مدت یک ماه ادامه پیدا می کند. در این دوره مرال های نر با برآوردن آوایی بلند مرالهای ماده را به مراسم جفت‌گیری و مرالهای نر را به مبارزه دعوت می‌کنند. این صدا بسیار بلند است و از فواصل بسیار دور هم شنیده می‌شود و به دلیل شباهتش به صدای گاو به گاوبانگی شهرت پیدا کرده است .
فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست مازندران بر ضرورت حفاظت از گونه نادر مرال‌ها به‌عنوان نمادهای اکوسیستمی و محیط زیستی، تاکید کرد و گفت: در کنار برپایی چادرهای حفاظت از گاوبانگی در مناطق مختلف، ورود تورهای گردشگری هم به زیستگاه‌های این گونه کمیاب در مازندران ممنوع است اما برخی نسبت به این حساسیت‌ها توجه نمی‌کنند.
مرالهای ماده با شنیدن صدای گاوبانگی از دل جنگل‌ها بیرون می‌آیند و برای جفت‌گیری به چمنزارها می‌روند. البته این کار باعث می‌شود تا مرال‌ها در دیدرس شکارچیان قرار بگیرند و به راحتی شکار بشوند. مرالهای نر دیگری هم که صدای گاوبانگی را شنیده‌اند برای مبارزه و شکست رقیب و تعیین قلمرو به چمنزار می‌آیند. بین نرها اغلب جنگ های شدیدی در می‌گیرد که گاهی به فرار نر ضعیف‌تر و گاهی به زخمی شدن شدید یا حتی مرگ یکی از نرها منجر می‌شود. نری که پیروز مبارزه شده و قوی‌تر بوده می‌تواند جفت‌گیری کند و حد و حدود قلمرو خود را تعیین کند. همچنین اگر مرال نر صدای گاوبانگی مرال نری غریبه را داخل قلمرویش بشنود به سرعت به آن سمت می‌رود تا او را از قلمرویش بیرون کند.
ابراهیمی شمار گوزن‌های مرال و شوکا در مازندران را بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ راس اعلام کرد و گفت: تلاش محیط‌زیست در زیستگاه‌های مرال متمرکز شده است تا سلامت زیستی این گونه تضمین شود.
گوزن قرمز خزر که بیشتر به نام مرال شناخته می‌شود یکی از گونه‌های گوزن قرمز است و همان طور که از نامش هم مشخص است در حاشیه دریای خزر یا کاسپین زندگی می‌کند. این گونه از گوزن در مناطق جنگلی بین دریای سیاه و دریای خزر و به ویژه جنگل‌های هیرکانی امتداد دریای خزر ایران زندگی می‌کنند. مرال یا گوزن قرمز خزری گاهی به نام‌های گوزن نجیب یا گوزن قرمز شرقی هم نامیده می‌شود. مرال‌ها از گونه‌های تحت حفاظت در جنگل‌های شمال هستند و نسل آن‌ها به دلیل شکارهای غیرقانونی و بی رویه وتخریب زیستگاه به شدت در معرض خطر نابودی قرار دارد.
حفاظت مناسب از گونه با ارزش مرال و انجام اقدامات حفاظتی در مناطق جنگلی مازندران تنها با تلاش شبانه روزی محیط بانانی بدست می‌آید که با تمام وجود سعی دارند محیطی امن برای زاد و ولد این گونه با ارزش فراهم نمایند. از جمله این اقدامات برپایی چادرهای گاوبانگی از اواسط شهریور تا اواخر مهرماه است که مسئول گشت وکنترل و نظارت مناطق زیستگاهی می‌باشد تا علاوه بر کوتاه نمودن دست شکارچیان متخلف که با تقلید صدای گوزن سعی در شکار آن‌ها دارند اطلاعات لازم از وضعیت جمعیتی، زیستگاهی و پراکنش این گونه حمایت شده را نیز بدست آورند.
