پارک ملی کیاسر منطقه ای کوهستانی در البرز مرکزی است که با مساحتی به وسعت ۹,۲۶۵ هکتار در استان مازندران در بخش کیاسر و در۷۰ کیلومتری جنوب شهرستان ساری قرار گرفته است.
پارک ملی کیاسر شامل دو بخش مهم است که یکی از آن عرصه جنگلی واقع در قسمت های غرب و شمال منطقه به عنوان ذخیره گاه بیوسفر و بخش دیگر نیز در قسمت های شرق و جنوب به عنوان پارک ملی است.
مشخصات جغرافیایی پارک ملی کیاسر
این پارک در در مرز شمالی پناهگاه حیات وحش دودانگه اسکان یافته است و دارای متوسط بارندگی سالانه منطقه ۶۵۰ میلی‌متر و دمای متوسط سالانه ۱۲ درجه سانتی‌گراد می باشد، به همین علت از اقلیم نیمه مرطوب معتدل برخوردار می باشد.
این منطقه ، در سال ۱۳۸۲ توسط مصوبه شورای عالی محیط زیست، تحت عنوان پارک ملی شناخته شد.
گونه های شاخص جانوری و پوشش گیاهی پارک ملی کیاسر
پلنگ، خرس قهوه ای، مرال (تعداد قابل توجه مرال)، شوکا، کل وبز، گراز، گربه وحشی، تشی و… گونه های شاخص جانوری پارک ملی کیاسر را تشکیل می دهند.
این حوزه شامل جنگل های طبیعی بکر و اراضی مرتعی مشجر و صخره ای و رویشگاه های گیاهی منحصر بفرد می باشد و شامل درختانی نظیر بلوط اوری ، سرخدار و … می باشد.
جاذبه های اکوتوریستی و وضعیت عمومی اقتصادی اجتماعی پارک ملی کیاسر
دامنه های کوهستانی این پارک از گیاهان گلدار و مرتعی ، پوشیده شده است. علاوه بر آن آثار تاریخی و فرهنگی (قلعه قدیمی ) و چشم انداز منحصر بفردی نیز در این ناحیه مستقر می باشند و بر زیبایی های این حوزه می افزایند. در این منطقه جوامع محلی و سکونت گاههای روستائی و جود دارد و بیشتر از طریق دامداری و کشاورزی به معیشت می پردازند.
تعارضات مهم منطقه
از جمله تعارضات مهم این ناحیه می توان چرای دام و تغییر کاربری اراضی را نام برد.
تجهیزات و امکانات
تجهیزات و امکانات حفاظتی مستقلی در پارک ملی کیاسر وجود ندارد و حفاظت و حراست از آن نیز حین گشت توسط محیط بانان صورت می پذیرد.
رخدادهای منطقه
در سال ۱۳۹۲ یک خرس قهوه ای نیمه جان با صورت پر از ساچمه در منطقه مشاهده شد و متاسفانه تلاش دامپزشکان برای نجات این خرس موثر واقع نشد.
در تیرماه ۱۳۹۲ یک قلاده پلنگ ایرانی در این منطقه شکار شد.
به نقل از زیست آنلاین
