به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، انقلاب اسلامی ایران که به رهبری امام راحل در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به پیروزی رسید و کاخ استبداد شاهان را در ایران اسلامی درهم شکست، انقلابی خدایی بود. انقلابی که با ندای برحقِ امام خمینی (ره) از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ آغاز شد و با روشنگری‌های ایشان، امت بیدار با شرکت در تظاهرات و اعتصاب‌های سراسری پایه‌های نظام شاهنشاهی را سست و ویران کرد، تا سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به پیروزی رسید.
بابل، از جمله شهرستان‌های انقلابی کشور بود که نقش بارزی در مبارزات علیه رژیم وابستۀ پهلوی، برای استقرار نظام اسلامی داشته است.
این شهرستان با پیشینۀ محکم مذهبی و روحیۀ انقلابی مردم، همواره در جریان این مبارزات پیشگام بوده است. در مراسم عزاداری و دسته‌روی هیئت‌های عزادار، نیروهای مؤمن و انقلابی با پخش اطلاعیه‌های امام خمینی (ره) بین مردم و روشنگریِ وضعیت ضد دینیِ حاکم در دوران پهلوی، آنان را به قیام علیه نظام ستمشاهی، تشویق و تهییج می‌کردند.
در اینجا بخش‌هایی از برخی رویدادهای تاثیرگذار در دوران شکوهمند انقلاب اسلامی ایران در بابل را مرور می‌کنیم؛
به گفتۀ حاج علی اکبرشهیری طبرستانی از چهره‌های انقلابی و مبارز پیش از انقلاب؛ (بابل نخستین شهرستان انقلابی در شمال ایران بود، که سه روز پس از حادثۀ خونین ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم در اعتراض به درج مقالۀ توهین آمیزعلیه امام خمینی(ره) در روزنامه اطلاعات، اعتراض خیابانی خود را در شهر بابل نشان داد. در حوادث قم طلبه بابلی علی اصغر ناصری به شهادت رسید و موجب بروز حوادثی در بابل با حضور جمعی از دانشجویان شد.)
در حقیقت این حرکت، نخستین جرقه‌هایی بود که در شهر بابل علنی شده بود. در این حرکت‌های روشنگرانه جوانان شجاع و بی‌نام و نشان شهر در اوج خفقان رژیم پهلوی بود که توسط عده‌ای از جوانان مذهبی شهر، برای جلب توجۀ قاطبۀ مردم بابل، پس از حوادث دی ماه سال ۱۳۵۶ قم دراعتراض به مقاله توهین آمیزی که به سفارش شاه و دربار پهلوی توسط شخصی به نام «شعبانی» با نام مستعار «احمد رشیدی مطلق» علیه حضرت امام خمینی (ره) نوشته شده بود، و روز شنبه هفدهم دی ۱۳۵۶ در روزنامۀ اطلاعات منتشر شد، در این شهرستان و استان مازندران صورت گرفت، که نقش مؤثری در روشنگری و بیان جنایت‌های رژیم وابسته پهلوی و ریزش ترس و اضطراب مردم از دستگیری و شکنجه داشته است.
باید اذعان کرد، مبارزات مردم با درایت و رهبری مرحوم آیت الله شیخ هادی روحانی (نمایندۀ سابق ولی فقیه در مازندران و امام جمعه وقت بابل)، و تلاش‌های مبارزان انقلابی از جمله آیت الله محمد باقر نقوی، آیت الله محمد فاضل امام جماعت مسجد کاظم بیک، حجت الاسلام والمسلمین جواد حجتی امام جماعت وقت مسجد ضرابی بازار، حاج محمد هادی یزدانی و حسن اکبری مرزناک از مبارزان این شهرستان که مردم را برای تظاهرات تشویق و ساماندهی می‌کردند، خیابان‌های بابل همواره محل تظاهرات و درگیری‌های پرشور و انقلابی مردم، علیه رژیم پهلوی بود.
در بخشی از مصاحبه سید حمید مشتاقی‌نیا با مرحوم حجت الاسلام یزدانی از مبارزان و عضو اسبق شورای اسلامی شهر بابل که در نشریه سبزسرخ در سالهای گذشته منتشر شده، چنین آمده است:
(ما همیشه سعی می‌کردیم کارها تا جایی که ممکن است با برنامه ریزی پیش برود. حتی شعارها را هم با هماهنگی قبلی تنظیم می‌کردیم. یکی از روش‌های رژیم اجیر کردن برخی عوامل نفوذی در بین انقلابیون بود، تا ضمن شناسایی رهبران جنبش، حرکت نیروهای مذهبی را با برخی اعمال غیر منطقی مخدوش نمایند. البته در مورد دوم با توجه به تذکراتی که به دوستان داده می‌شد چندان موفق نبودند. روش دیگر رژیم برخورد مستقیم با مردم بود. آنها بارها به تظاهرکنندگان حمله‌ور شده و عده‌ای را مورد ضرب و شتم قرار داده یا دستگیر می‌کردند که یکی از نمونه‌های توحش نیروهای گارد در روز «یکشنبه سیاه» به وقوع پیوست.
از چندین روز قبل در تدارک یک راهپیمایی گسترده‌ای بودیم. این بار مسجد کاظم بیک را برای شروع در نظر گرفته بودیم. قرار بود همۀ افراد ساعت ۸ صبح ۵ آذر ۱۳۵۷ در آنجا جمع شوند و به طور منسجم به طرف سبزه میدان و دیگر نقاط شهر حرکت کنیم . با توجه به استقرار نیروهای گارد مجهز به سلاح‌های سنگین نیز بودند پیش‌بینی می‌کردیم که درگیری پیش بیاید. اما به همه توصیه کردیم تا آنجا که ممکن است با مأموران درگیر نشده و به ساختمان‌های دولتی حمله نکنند.
تا اینکه تیراندازی هوایی آغاز شد. گاردی‌ها با پرتاب گلوله‌های دودزا ( آتش زا) ناگهان به طرف مردم هجوم آوردند. جمعیت از هم متفرق شد. عده‌ای فرار کردند اما بقیه به خیابان‌های اطراف رفته و شعار مرگ بر شاه را سردادند. گاردی‌ها ابتدا به خیابان ۱۷ شهریور یورش بردند. برخی بچه‌ها با دیدن تانک‌ها تعجب کردند و با سنگ به مقابله با آنان پرداختند. مأموران از همان خیابان، خود را به محلۀ چهار سوق رساندند. یکی از متدینین بازار به نام علی اصغر محبوبی بزاز، با اصابت گلوله به شهادت رسید. عده زیادی هم مجروح یا دستگیر و درگیری به محلۀ اوجابن کشیده شد. این شهید در آرامگاه گِله محلۀ بابل خاکسپاری شد.)
همچنین محمدرضا اکبرزاده روشنهم روز یکشنبه سیاه ۵ آذر ۱۳۵۷، در محلۀ سبزه میدان بابل هنگام تظاهرات علیه حکومت پهلوی به شهادت رسید. پیکر او در زادگاهش روستای روشن‌آباد بابل به خاک سپرده شد.
عباس یحیی نژاد از چهره‌های فعال در تظاهرات که توسط مأموران ساواک بر اثر اصابت گلوله مجروح شده بود روز ۶ آذر ۱۳۵۷، در بیمارستان شاهپور بابل (شهید یحیی‌نژاد فعلی) به شهادت رسید. پیکر او در آرامگاه معتمدی بابل به خاک سپرده شد.
شهادت شهیدان محبوبی، اکبرزاده روشن و عباس یحیی نژاد در روزهای ۵ و ۶ آذر ۱۳۵۷ موجب ترغیب مردم به شرکت در تظاهرات خیابانی علیه رژیم پهلوی شده بود و در روزهای بعد نیز چند تن دیگر به شهادت رسیدند تا اینکه انقلاب به پیروزی رسید. بابل برای باروری انقلاب، ۱۹ شهید تقدیم انقلاب اسلامی ایران کرده است.
گردآوری صمد صالح طبری
