استاد اقتصاد دانشگاه علم و فناوری مازندران گفت: ساختار مدونی در کشور برای حضور نخبگان در امر توسعه وجود ندارد.
مهدی سلوطی بشارتده در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه تاکنون نقش نخبگان برای ایجاد تحول و رسیدن به مبانی توسعه پایدار و متوازن در کشور نادیده گرفته شده، اظهار کرد: امروزه برای رفع مشکلات و آسیب‌های اجتماعی نیازمند مشارکت جدی از سوی نخبگان هستیم به طوریکه استقبال از این مشارکت‌ها می‌تواند در کاهش آسیب‌های اجتماعی پیشرفت و توسعه را به همراه داشته باشد.
وی با بیان اینکه پیشرفت‌های مقطعی یا پیوسته ایران در سه دهه اخیر ناشی از اراده، مسئولیت پذیری و احساس دلبستگی نخبگان به کشور بوده که اکثرا نیز قشر جوان و تحصیلکرده هستند، خاطرنشان کرد: با وجود مشکلات فراوان و نبود زیرساخت‌های تکنولوژیکی، صدها شخصیت برجسته در رشته های مختلف، به تلاش مشغول هستند تا نتایج بزرگی را در عرصه‌های مختلف به دست آورند.
این استاد اقتصاد با اشاره به اینکه نخبه باید با احساس مسئولیت به کشور و ملت خود، در عرصه کاری تلاش و فداکاری کند، افزود: بدون علاقه، فرد نمی‌تواند در جامعه خود تاثیری واقعی و راهگشا داشته باشد، کارکردهای فکری و عملی نخبگان معلول مسئولیت پذیری، علاقه و دلبستگی به توسعه کشور است.
سلوطی با بیان اینکه نخبه کسی است که از فرصت های به دست آمده نهایت بهره را ببرد، تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین شاخص ها در توسعه پایدار کشور جدی گرفتن نقش و جایگاه نخبگان و به طور کلی نیروهای انسانی کارآمد و فرهیخته است.
وی با بیان اینکه نخبه و نخبه‌گری دلیل نابغه‌گری شخصی نیست، تصریح کرد: شاید یک نفر از نظر تحصیلی در سطوح متوسط باشد اما از استعدادهای ذاتی خود در مسائل ورزشی به بهترین نحو ممکن استفاده کند که از این نظر این فرد نیز نخبه است.
سلوطی بشارتده یادآور شد: نقش نخبگان در توسعه از جمله بدیهیاتی است که در برخی از مقاطع در کشور از سوی مسئولین مغفول واقع شده است.
این استاد اقتصاد با بیان اینکه مفهوم نخبه تحت تاثیر مواجهه روشنفکرانه در ایران متحول شد، گفت: به طوریکه در علوم اجتماعی گروه نخبه به نیروهایی اطلاق می‌شود که نقش کارکرد گرایانه مشخصی را ایفا می‌کنند، البته شاید بتوان این تعریف را علمی دانست اما این تعاریف در تضادی آشکار با آموزه‌های دینی و اسلامی ما قرار دارد.
ارتباط با نخبگان، نیازمند ساختار مدون
سلوطی افزود: از میان هزار و ۷۳۰ نخبه عضو بنیاد نخبگان حدود ۳۰۰ نفر به خارج از ایران مهاجرت کردند، دیده‌شدن نخبگان توسط مسئولان اتفاق بسیاری مهمی است که به ماندگاری و خدمت این قشر به کشور کمک شایان می‌کند.
وی با بیان اینکه ساختارهای موجود اجازه نمی‌دهد نخبگان به شکل ملموس و مؤثر در صدر امور قرار گیرند، خاطرنشان کرد: برای رسیدن به این هدف باید ساختاری طراحی شود تا در بلندمدت نسبت به مسئله ارتباط با نخبگان اطمینان حاصل شود.
استاد دانشگاه علم و فناوری مازندران با تاکید بر اینکه نخبگان جریان پیشگام جامعه هستند و همیشه برای حل مشکلات موجود می‌توانند، راهکار ارائه دهند، گفت: یکی از مشکلات موجود در جامعه ما این است که بیشتر به فکر صورت مساله‌ایم تا ارائه راه حل، بنابراین نخبگان می‌توانند در ارائه راه‌حل‌های خلاق، بومی و متناسب با فرهنگ، اقدامات شایانی انجام دهند.
وی اظهار کرد: موتور توسعه شهر و کشور سرمایه انسانی است و سایر سرمایه‌ها عوامل حاشیه‌ای در کنار آن هستند، نخبگان سرمایه انسانی جامعه ما محسوب می‌شوند، اما متأسفانه در کشور ما اساس توسعه بر سرمایه طبیعی یا نفت گذاشته شده و در این شرایط ساختار حضور نخبگان برای دستیابی به توسعه وجود ندارد.
استاد اقتصاد دانشگاه علم و فناوری مازندران گفت: ساختار مدونی در کشور برای حضور نخبگان در امر توسعه وجود ندارد.
مهدی سلوطی بشارتده در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه تاکنون نقش نخبگان برای ایجاد تحول و رسیدن به مبانی توسعه پایدار و متوازن در کشور نادیده گرفته شده، اظهار کرد: امروزه برای رفع مشکلات و آسیب‌های اجتماعی نیازمند مشارکت جدی از سوی نخبگان هستیم به طوریکه استقبال از این مشارکت‌ها می‌تواند در کاهش آسیب‌های اجتماعی پیشرفت و توسعه را به همراه داشته باشد.
وی با بیان اینکه پیشرفت‌های مقطعی یا پیوسته ایران در سه دهه اخیر ناشی از اراده، مسئولیت پذیری و احساس دلبستگی نخبگان به کشور بوده که اکثرا نیز قشر جوان و تحصیلکرده هستند، خاطرنشان کرد: با وجود مشکلات فراوان و نبود زیرساخت‌های تکنولوژیکی، صدها شخصیت برجسته در رشته های مختلف، به تلاش مشغول هستند تا نتایج بزرگی را در عرصه‌های مختلف به دست آورند.
این استاد اقتصاد با اشاره به اینکه نخبه باید با احساس مسئولیت به کشور و ملت خود، در عرصه کاری تلاش و فداکاری کند، افزود: بدون علاقه، فرد نمی‌تواند در جامعه خود تاثیری واقعی و راهگشا داشته باشد، کارکردهای فکری و عملی نخبگان معلول مسئولیت پذیری، علاقه و دلبستگی به توسعه کشور است.
سلوطی با بیان اینکه نخبه کسی است که از فرصت های به دست آمده نهایت بهره را ببرد، تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین شاخص ها در توسعه پایدار کشور جدی گرفتن نقش و جایگاه نخبگان و به طور کلی نیروهای انسانی کارآمد و فرهیخته است.
وی با بیان اینکه نخبه و نخبه‌گری دلیل نابغه‌گری شخصی نیست، تصریح کرد: شاید یک نفر از نظر تحصیلی در سطوح متوسط باشد اما از استعدادهای ذاتی خود در مسائل ورزشی به بهترین نحو ممکن استفاده کند که از این نظر این فرد نیز نخبه است.
سلوطی بشارتده یادآور شد: نقش نخبگان در توسعه از جمله بدیهیاتی است که در برخی از مقاطع در کشور از سوی مسئولین مغفول واقع شده است.
این استاد اقتصاد با بیان اینکه مفهوم نخبه تحت تاثیر مواجهه روشنفکرانه در ایران متحول شد، گفت: به طوریکه در علوم اجتماعی گروه نخبه به نیروهایی اطلاق می‌شود که نقش کارکرد گرایانه مشخصی را ایفا می‌کنند، البته شاید بتوان این تعریف را علمی دانست اما این تعاریف در تضادی آشکار با آموزه‌های دینی و اسلامی ما قرار دارد.
ارتباط با نخبگان، نیازمند ساختار مدون
سلوطی افزود: از میان هزار و ۷۳۰ نخبه عضو بنیاد نخبگان حدود ۳۰۰ نفر به خارج از ایران مهاجرت کردند، دیده‌شدن نخبگان توسط مسئولان اتفاق بسیاری مهمی است که به ماندگاری و خدمت این قشر به کشور کمک شایان می‌کند.
وی با بیان اینکه ساختارهای موجود اجازه نمی‌دهد نخبگان به شکل ملموس و مؤثر در صدر امور قرار گیرند، خاطرنشان کرد: برای رسیدن به این هدف باید ساختاری طراحی شود تا در بلندمدت نسبت به مسئله ارتباط با نخبگان اطمینان حاصل شود.
استاد دانشگاه علم و فناوری مازندران با تاکید بر اینکه نخبگان جریان پیشگام جامعه هستند و همیشه برای حل مشکلات موجود می‌توانند، راهکار ارائه دهند، گفت: یکی از مشکلات موجود در جامعه ما این است که بیشتر به فکر صورت مساله‌ایم تا ارائه راه حل، بنابراین نخبگان می‌توانند در ارائه راه‌حل‌های خلاق، بومی و متناسب با فرهنگ، اقدامات شایانی انجام دهند.
وی اظهار کرد: موتور توسعه شهر و کشور سرمایه انسانی است و سایر سرمایه‌ها عوامل حاشیه‌ای در کنار آن هستند، نخبگان سرمایه انسانی جامعه ما محسوب می‌شوند، اما متأسفانه در کشور ما اساس توسعه بر سرمایه طبیعی یا نفت گذاشته شده و در این شرایط ساختار حضور نخبگان برای دستیابی به توسعه وجود ندارد.
