رضا غفاری اعتبار در نظر گرفته شده برای برق رسانی با انرژی خورشیدی به این منطقه را ۲۷ میلیارد و ۹۶۰ میلیون ریال اعلام کرد.
به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق مازندران ، وی گفت : فاصله اولین آبادی با آخرین آبادی در این منطقه ۳۵ کیلومتر است و محدودیت های زیست محیطی سبب شده تاکنون برای حفاظت از منطقه شبکه برق احداث نگردد.
وی با اعلام این که منطقه حفاظت شده میانکاله در واقع یک دهستان است و بیشتر ساکنان آن در طول سال به طور مداوم در منطقه زندگی می کنند، افزود : هزینه برقراری انشعاب برای هر خانوار در این منطقه ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون ریال خواهد بود و هزینه های تعمیرات و نگهداری هم بسیار دشوار است.
بر اساس آمارهای رسمی ، عمده ساکنان میانکاله را دامداران و به طور ویژه گاوداران و گاومیش داران تشکیل می دهند . طبق گزارش شرکت تعاونی دامداران میانکاله ، حدود یکصد واحد فعال دامداری در این منطقه در سه بخش پرورش گاومیش با سه هزار و ۵۰۰ راس ، گوسفند با هشت هزار راس و گاو با ۶ هزار راس مستقر است.
منطقه حفاظت شده میانکاله که با نام شبه جزیره میانکاله هم شناخته می شود ، در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر و ۱۲ کیلومتری شمال شهر بهشهر واقع است. این منطقه بیش از ۶۸ هزار هکتار وسعت دارد و ارتفاع آن بین ۱۵ تا ۲۸متر کم‌تر از سطح دریای آزاد است.
پوشش گیاهی این شبه جزیره که خلیج گرگان را از دریای خزر جدا می کند ، بوته زارهای بلندی است که از قدیم مرتع دامداران بویژه گاوداران به شمار می رفت. در حال حاضر هم تعدادی دامدار در این منطقه حضور دارند.
میانکاله از سال ۱۳۴۸ به عنوان «منطقه حفاظت شده» تعیین شد و هم اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد.
پناهگاه حیات وحش میانکاله یکی از بهترین اندوخته گاههای پرندگان آبزی در ناحیه پالئارکتیک غربی است. این ذخیره گاه سرتاسر سال برای پرندگان مهم بوده واز کانون های مهم زاد آوری اگرت ها،حواصیل ،پرستو وگلاریول ها در تابستان به شمار می رود و یکی از مکان های مهم برای زاد آوری ، مهاجرت وزمستان گذرانی پرندگان مهاجر نیز محسوب می شود.
· پرندگان کمیاب و در خطر انقراض هم در میانکاله زیست موقت یا دایمی دارند مانند قوی فریادکش، پلیکان پاخاکستری، فلامینگو، اردک سرسفید، عروس‌غاز، غاز پازرد، طاووسک، چنگر و مرگونس سفید. این جانوران در فهرست ممنوعیت تجارت جهانی پرندگان در معرض خطر (CITES) قرار دارند.
میانکاله همچنین یکی از مناطق مهم برای تخم ریزی و رشد آبزیان مانند ماهیان خاویاری و کپور است ضمن این که پستاندارانی مثل فک دریای خزر ، گربه وحشی ،گراز وشغال هم در این منطقه مشاهده می شود.
پوشش گیاهی این منطقه هم شامل گیاهان لویی، جگن ،علف هفت بند، دم اسب، نی ، علف شور،تمشک، سازیل، ازگیل، داغداغان، سیاه‌تلو، سپیدار و انار وحشی سواحل است و وجود درخچه های انار وحشی هم یکی از مزیت های اقتصادی منطقه به شمار می رود.
مجموعه ویژگی های زیست محیطی این منطقه سبب شده است تا شرکت برق نتواند بدون توجه به آن اقدام به برقرسانی به ساکنان منطقه کند. البته روستاهایی که در اطراف این منطقه واقع هستند مشکلی برای تامین برق ندارند و همه آنها برقدار هستند.
استفاده از انرژی خورشیدی برای حل مشکل برق فعالان مستقر در میانکاله با توجه به واقع شدن این منطقه در شرق مازندران که دارای روزهای آفتابی بیشتری نسبت به مرکز و غرب استان است ، توجیه پذیر ارزیابی می شود.
پیش از این هم برقرسانی با انرژی خورشیدی در مازندران برای تعدادی از عشایر استان کلید خورده بود به گونه ای که بر اساس اعلام اداره امور عشایری مازندران تاکنون ۲۸۵ پنل خورشیدی رایگان در مناطق عشایری استان نصب شده است.
هزینه اجرای هر پنل خورشیدی در مناطق عشایری مازندران ۴۰ میلیون ریال برآورد و هدف آن هم حذف تدریجی استفاده از سوخت فسیلی و کاهش شکستن درخت به عنوان هیزم اعلام شده است.
بر اساس اعلام اداره امور عشایر مازندران ، هر پنل خورشیدی به طور متوسط امکان ذخیره برق مورد نیاز برای چهار شبانه روز هر خانوار عشایری شامل روشنایی چهار شعله لامپ ، یک دستگاه یخچال و تلویزیون را دارد.
طبق آمار رسمی سه هزار و ۸۰۰ خانوار عشایر بومی و یک هزار و ۶۰۰ خانوار عشایر غیر بومی با حدود ۲ میلیون ۴۰۰ هزار واحد دامی سبک و سنگین در استان مازندران زندگی می کنند.
رضا غفاری اعتبار در نظر گرفته شده برای برق رسانی با انرژی خورشیدی به این منطقه را ۲۷ میلیارد و ۹۶۰ میلیون ریال اعلام کرد.
به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق مازندران ، وی گفت : فاصله اولین آبادی با آخرین آبادی در این منطقه ۳۵ کیلومتر است و محدودیت های زیست محیطی سبب شده تاکنون برای حفاظت از منطقه شبکه برق احداث نگردد.
وی با اعلام این که منطقه حفاظت شده میانکاله در واقع یک دهستان است و بیشتر ساکنان آن در طول سال به طور مداوم در منطقه زندگی می کنند، افزود : هزینه برقراری انشعاب برای هر خانوار در این منطقه ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون ریال خواهد بود و هزینه های تعمیرات و نگهداری هم بسیار دشوار است.
بر اساس آمارهای رسمی ، عمده ساکنان میانکاله را دامداران و به طور ویژه گاوداران و گاومیش داران تشکیل می دهند . طبق گزارش شرکت تعاونی دامداران میانکاله ، حدود یکصد واحد فعال دامداری در این منطقه در سه بخش پرورش گاومیش با سه هزار و ۵۰۰ راس ، گوسفند با هشت هزار راس و گاو با ۶ هزار راس مستقر است.
منطقه حفاظت شده میانکاله که با نام شبه جزیره میانکاله هم شناخته می شود ، در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر و ۱۲ کیلومتری شمال شهر بهشهر واقع است. این منطقه بیش از ۶۸ هزار هکتار وسعت دارد و ارتفاع آن بین ۱۵ تا ۲۸متر کم‌تر از سطح دریای آزاد است.
پوشش گیاهی این شبه جزیره که خلیج گرگان را از دریای خزر جدا می کند ، بوته زارهای بلندی است که از قدیم مرتع دامداران بویژه گاوداران به شمار می رفت. در حال حاضر هم تعدادی دامدار در این منطقه حضور دارند.
میانکاله از سال ۱۳۴۸ به عنوان «منطقه حفاظت شده» تعیین شد و هم اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد.
پناهگاه حیات وحش میانکاله یکی از بهترین اندوخته گاههای پرندگان آبزی در ناحیه پالئارکتیک غربی است. این ذخیره گاه سرتاسر سال برای پرندگان مهم بوده واز کانون های مهم زاد آوری اگرت ها،حواصیل ،پرستو وگلاریول ها در تابستان به شمار می رود و یکی از مکان های مهم برای زاد آوری ، مهاجرت وزمستان گذرانی پرندگان مهاجر نیز محسوب می شود.
· پرندگان کمیاب و در خطر انقراض هم در میانکاله زیست موقت یا دایمی دارند مانند قوی فریادکش، پلیکان پاخاکستری، فلامینگو، اردک سرسفید، عروس‌غاز، غاز پازرد، طاووسک، چنگر و مرگونس سفید. این جانوران در فهرست ممنوعیت تجارت جهانی پرندگان در معرض خطر (CITES) قرار دارند.
میانکاله همچنین یکی از مناطق مهم برای تخم ریزی و رشد آبزیان مانند ماهیان خاویاری و کپور است ضمن این که پستاندارانی مثل فک دریای خزر ، گربه وحشی ،گراز وشغال هم در این منطقه مشاهده می شود.
پوشش گیاهی این منطقه هم شامل گیاهان لویی، جگن ،علف هفت بند، دم اسب، نی ، علف شور،تمشک، سازیل، ازگیل، داغداغان، سیاه‌تلو، سپیدار و انار وحشی سواحل است و وجود درخچه های انار وحشی هم یکی از مزیت های اقتصادی منطقه به شمار می رود.
مجموعه ویژگی های زیست محیطی این منطقه سبب شده است تا شرکت برق نتواند بدون توجه به آن اقدام به برقرسانی به ساکنان منطقه کند. البته روستاهایی که در اطراف این منطقه واقع هستند مشکلی برای تامین برق ندارند و همه آنها برقدار هستند.
استفاده از انرژی خورشیدی برای حل مشکل برق فعالان مستقر در میانکاله با توجه به واقع شدن این منطقه در شرق مازندران که دارای روزهای آفتابی بیشتری نسبت به مرکز و غرب استان است ، توجیه پذیر ارزیابی می شود.
پیش از این هم برقرسانی با انرژی خورشیدی در مازندران برای تعدادی از عشایر استان کلید خورده بود به گونه ای که بر اساس اعلام اداره امور عشایری مازندران تاکنون ۲۸۵ پنل خورشیدی رایگان در مناطق عشایری استان نصب شده است.
هزینه اجرای هر پنل خورشیدی در مناطق عشایری مازندران ۴۰ میلیون ریال برآورد و هدف آن هم حذف تدریجی استفاده از سوخت فسیلی و کاهش شکستن درخت به عنوان هیزم اعلام شده است.
بر اساس اعلام اداره امور عشایر مازندران ، هر پنل خورشیدی به طور متوسط امکان ذخیره برق مورد نیاز برای چهار شبانه روز هر خانوار عشایری شامل روشنایی چهار شعله لامپ ، یک دستگاه یخچال و تلویزیون را دارد.
طبق آمار رسمی سه هزار و ۸۰۰ خانوار عشایر بومی و یک هزار و ۶۰۰ خانوار عشایر غیر بومی با حدود ۲ میلیون ۴۰۰ هزار واحد دامی سبک و سنگین در استان مازندران زندگی می کنند.
