چکیده مقاله :
پارک ملی کیاسر منطقه ای کوهستانی با مساحتی حدود ۹۰۲۷ هکتار در حدود جغرافیایی َ۸ °۳۶ الی َ۱۰ در بخش غربی و َ۱۳ در بخش شرقیِ عرض شمالی و َ۴۳-َ ۲۸ °۵۳ طول شرقی، در ۸۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ساری است.
این پژوهش به منظور شناسایی تنوع گیاهان آوندی پارک ملی انجام شد. ۴۵۰ نمونه گیاهی طی ۶ سفر در فصول مختلف سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ از منطقه جمع آوری و با استفاده از منابع معتبر فلوریستیک شناسایی شد. در مجموع ۲۵۹ گونه متعلق به ۲۱۱ جنس از ۶۵ تیره شناسایی شد که در پنج شاخه اکوئیستوفیتا، پلی پودیوفیتا، کونیفروفیتا ، گنتوفیتا و ماگنولیوفیتا جای می گیرند. تیره Asteraceae با داشتن ۲۵ جنس و ۳۰ گونه از بزرگترین تیره های پارک محسوب می شود. موقعیت گونه ها از نظر تهدید، گونه Astragalus vereskensis از گیاهان آسیب پذیر محسوب می شود، ۲۳ گونه از گروه با ریسک کمتر و بقیه گونه ها از گروه فراوان می‌باشند.
از نظر شکل زیستی ۴۵٪ از گونه ها همی کریپتوفیت، ۲۲ ٪ ژئوفیت، ۱۸٪ فانروفیت، ۵/۱۲٪ تروفیت و ۵/۲٪ کامفیت بودند. بر اساس توزیع جغرافیای گیاهی؛ ۳۷٪ از گونه ها عنصر رویشی ناحیه اروپا ـ سیبری، ۳۰٪ از گونه ها چند ناحیه ای (در بیش از دو ناحیه مختلف به خصوص اروپا ـ سیبری، ایران ـ تورانی و مدیترانه ای پراکنش دارند)، ۲۶٪ ایران ـ تورانی، ۳٪ مدیترانه ای و ۴ ٪ جهان وطنی می باشند. در مجموع ۱۸ گونه از فلور پارک انحصاری ایران می باشند. پارک ملی کیاسر در مقایسه با تنوع گیاهی پارک ملی گلستان و پناهگاه حیات وحش دودانگه تنوع گونه ای کمتری دارد.
دریافت فایل اصلی و کامل ( PDF ) مقاله
( حجم فایل : ۳۵۲ کیلوبایت )
نویسنده مقاله : عباس قلی پور
منبع : فصلنامه علوم و مهندسی محیط زیست
