الزی نوعی سبزی وحشی و خودرو است که در رشته کوه البرز و فقط در فصل بهار می روید. سرشار از کلسیم و انواع ویتامین های نافع بدن است. الزی یکی از گونه های سیر و به اصطلاح نوعی سیرکوهی است. با نام های پیاز خرسی، سیر جنگلی، سیر خرس نیز از آن یاد می شود.
الزی بسیار ملایم تر و شیرین تر از سیر معمولی است و بیشتر مصرف دارویی دارد. بوی آن شبیه پیاز است. قسمت مورد استفاده ی الزی، گیاه جوان و به ندرت از گیاه خشک شده یا عصاره آن است. در روستاهای مازندران به این گیاه اَلزی (al-zi) می گویند . الزی جز فصل بهار ، در فصل زمستان هم در جنگل های هیرکانی می روید . الزی در زیر درختان و جایی که سایه دار و مرطوب است می روید . بخصوص در گودی های جنگل که رطوبت بیشتر است . الزی گونه های پهن برگ هم دارد ولی گونه ای که در جنگل می روید و اهالی آن را به اَلزی می شناسند نازک برگ است . برگ های آن لطیف و تقریباً آبدار است . از خشک شده یا فریز شده ی الزی می توان استفاده کرد.