عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران گفت: فرزندآوری در خانواده ایرانی یک ارزش است.
یعقوب فروتن در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: الگوهای گوناگون فرزندآوری یکی از مهم‌ترین چالش هاومسائل اجتماعی ایران و جهان در دوران معاصراست که دارای زمینه‌ها و پیامدهای وسیع و عمیق درسایر عرصه‌های اقتصادی سیاسی فرهنگی است.
وی با اشاره به اینکه بر اساس گزارش سازمان ملل متحد میزان فرزندآوری در سطح جهان طی نیم قرن اخیر بـه حـدود نصـف تقلیل یافته است، تصریح کرد: : به طور متوسط آمار فرزندآوری از حدود پنج فرزند برای هر زن در اوایـل دهـه ۱۹۵۰ مـیلادی به حدود دو فرزند برای هر زن در اواخر دهه ۲۰۰۰ میلادی رسیده است.
عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه اگرچه میزان فرزندآوری در برخی نقاط جهان به ویژه در آفریقا و خاورمیانه کماکان در حد بالایی است، خاطرنشان کرد: اما پدیده فرزندآوری زیر حد جایگزینی (یعنی متوسط کمتر از ۲.۱ فرزند برای هر زن) در بسـیاری کشورهای جهان از جمله کشور ما یا تا به حال رخ داده و یا به طورچشمگیری در شرف وقوع است.
این استاد جمعیت‌شناس با بیان اینکه اهمیت موضوع فرزندآوری بـه حدی است که در سال‌های اخیر حتی باعث چرخش کامل سیاستگذاری‌های رسمی حکومت‌ها و دولت‌ها نیزشده است، افزود: تعداد کشورهایی کـه سیاست‌های رسمی و حکومتی آنهـا به سوی ازدیاد فرزندآوری تغییر کرده، طی چهار دهه اخیر به بیش از چهار برابر افزایش یافته به طـوری که تعداد این قبیل کشورها از ۱۳ کشور در سال ۱۹۷۵ به ۵۶ کشور در سال ۲۰۱۵ رسیده است و نمونه‌های جدید آن شامل کشورهای آلمان، اسپانیا، استرالیا، ایتالیا، ایران، ترکیه، روسیه، ژاپـن، کره جنوبی و فرانسه است.
فروتن در ادامه گفت: کشور ما نیزطی دهه‌های اخیر و متناسب با شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی فراز و نشیب‌های متعددی را در زمینه سیاست‌های رسمی مرتبط با فرزندآوری تجربه کرده و با توجه به جدیدترین سیاست‌های رسمی در سال‌های اخیر به عنـوان یکی از ۵۶ کشور مورد اشاره محسوب می‌شود.
وی با اشاره به اینکه اگرچه تمایلات فرزندآوری دستخوش تغییراتی شده است، اظهار کرد: اما الگوهایی چون “بی فرزندی” و “تک فرزندی” با فرهنگ جامعه ایرانی چندان همخوانی ندارد و نسبت بسیار اندکی به ایـن الگوهای فرزندآوری تمایل دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران الگوهای فرزندآوری را تحت تاثیر برخی عناصر تعیین‌کننده مهم از جمله متغیرهای پایه جمعیت شناختی مانند محل سکونت و وضعیت تاهل دانست و افزود: به عنوان مثال، روستاییان به میزان بیش از دو برابر شهرنشینان به “الگوی چهار فرزند و بیشتر” تمایل دارند و تمایل متاهلان به “الگوی سه فرزند و بیشتر” نیز تقریبا دو برابر میزان آن در بین مجردان است.
فروتن یکی دیگر از تعیین کننده‌های اصلی تمایلات فرزندآوری را نحوه نگرش نسبت به پدیده ترجیح جنسیتی فرزندان عنوان و اظهار کرد: تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که به الگوی تک فرزندی تمایل دارند، بیشتر ترجیح می‌دهند همان یک فرزند نیز فرزند پسر باشد.
وی با اشاره به اینکه فرزندآوری کماکان در فرهنگ و اقتصاد جامعه ایران یک ارزش و تمایل محسوب می‌شود، تصریح کرد: الگوی بی‌فرزندی اساسا پذیرفتنی نیست و الگوی تک فرزندی نیز با کمترین بخت و اقبال همراه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران یادآور شد: چنانچه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران کلان جامعه زمینه‌های مناسب برای تحقق عملی سازوکارهای عقلانی و منطقی تشکیل خانواده مانند فرصت‌های شغلی در بازار کار را فراهم آورند، افراد جامعه نیز به خوبی و به سرعت آن را درک و در نتیجه درچنین شرایط مناسبی، تمایلات فرزندآوری خود را نیز به خوبی مدیریت می‌کنند زیرا در فرهنگ و اقتصاد جامعه و خانواده ایرانی نیز فرزندآوری کماکان یک ارزش و تمایل مهم تلقی می‌شود.
عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران گفت: فرزندآوری در خانواده ایرانی یک ارزش است.
یعقوب فروتن در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: الگوهای گوناگون فرزندآوری یکی از مهم‌ترین چالش هاومسائل اجتماعی ایران و جهان در دوران معاصراست که دارای زمینه‌ها و پیامدهای وسیع و عمیق درسایر عرصه‌های اقتصادی سیاسی فرهنگی است.
وی با اشاره به اینکه بر اساس گزارش سازمان ملل متحد میزان فرزندآوری در سطح جهان طی نیم قرن اخیر بـه حـدود نصـف تقلیل یافته است، تصریح کرد: : به طور متوسط آمار فرزندآوری از حدود پنج فرزند برای هر زن در اوایـل دهـه ۱۹۵۰ مـیلادی به حدود دو فرزند برای هر زن در اواخر دهه ۲۰۰۰ میلادی رسیده است.
عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه اگرچه میزان فرزندآوری در برخی نقاط جهان به ویژه در آفریقا و خاورمیانه کماکان در حد بالایی است، خاطرنشان کرد: اما پدیده فرزندآوری زیر حد جایگزینی (یعنی متوسط کمتر از ۲.۱ فرزند برای هر زن) در بسـیاری کشورهای جهان از جمله کشور ما یا تا به حال رخ داده و یا به طورچشمگیری در شرف وقوع است.
این استاد جمعیت‌شناس با بیان اینکه اهمیت موضوع فرزندآوری بـه حدی است که در سال‌های اخیر حتی باعث چرخش کامل سیاستگذاری‌های رسمی حکومت‌ها و دولت‌ها نیزشده است، افزود: تعداد کشورهایی کـه سیاست‌های رسمی و حکومتی آنهـا به سوی ازدیاد فرزندآوری تغییر کرده، طی چهار دهه اخیر به بیش از چهار برابر افزایش یافته به طـوری که تعداد این قبیل کشورها از ۱۳ کشور در سال ۱۹۷۵ به ۵۶ کشور در سال ۲۰۱۵ رسیده است و نمونه‌های جدید آن شامل کشورهای آلمان، اسپانیا، استرالیا، ایتالیا، ایران، ترکیه، روسیه، ژاپـن، کره جنوبی و فرانسه است.
فروتن در ادامه گفت: کشور ما نیزطی دهه‌های اخیر و متناسب با شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی فراز و نشیب‌های متعددی را در زمینه سیاست‌های رسمی مرتبط با فرزندآوری تجربه کرده و با توجه به جدیدترین سیاست‌های رسمی در سال‌های اخیر به عنـوان یکی از ۵۶ کشور مورد اشاره محسوب می‌شود.
وی با اشاره به اینکه اگرچه تمایلات فرزندآوری دستخوش تغییراتی شده است، اظهار کرد: اما الگوهایی چون “بی فرزندی” و “تک فرزندی” با فرهنگ جامعه ایرانی چندان همخوانی ندارد و نسبت بسیار اندکی به ایـن الگوهای فرزندآوری تمایل دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران الگوهای فرزندآوری را تحت تاثیر برخی عناصر تعیین‌کننده مهم از جمله متغیرهای پایه جمعیت شناختی مانند محل سکونت و وضعیت تاهل دانست و افزود: به عنوان مثال، روستاییان به میزان بیش از دو برابر شهرنشینان به “الگوی چهار فرزند و بیشتر” تمایل دارند و تمایل متاهلان به “الگوی سه فرزند و بیشتر” نیز تقریبا دو برابر میزان آن در بین مجردان است.
فروتن یکی دیگر از تعیین کننده‌های اصلی تمایلات فرزندآوری را نحوه نگرش نسبت به پدیده ترجیح جنسیتی فرزندان عنوان و اظهار کرد: تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که به الگوی تک فرزندی تمایل دارند، بیشتر ترجیح می‌دهند همان یک فرزند نیز فرزند پسر باشد.
وی با اشاره به اینکه فرزندآوری کماکان در فرهنگ و اقتصاد جامعه ایران یک ارزش و تمایل محسوب می‌شود، تصریح کرد: الگوی بی‌فرزندی اساسا پذیرفتنی نیست و الگوی تک فرزندی نیز با کمترین بخت و اقبال همراه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران یادآور شد: چنانچه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران کلان جامعه زمینه‌های مناسب برای تحقق عملی سازوکارهای عقلانی و منطقی تشکیل خانواده مانند فرصت‌های شغلی در بازار کار را فراهم آورند، افراد جامعه نیز به خوبی و به سرعت آن را درک و در نتیجه درچنین شرایط مناسبی، تمایلات فرزندآوری خود را نیز به خوبی مدیریت می‌کنند زیرا در فرهنگ و اقتصاد جامعه و خانواده ایرانی نیز فرزندآوری کماکان یک ارزش و تمایل مهم تلقی می‌شود.
