سیزدهم مهرماه یادآور سیل سهمگین و ویرانگر غرب مازندران است که سال گذشته با بارش شدید باران در کمتر از ۲۴ ساعت به وقوع پیوست و خرابی ها و خسارت های زیادی به زیرساخت ها ، باغ ها ، مزارع کشاورزی ، واحدهای مسکونی و تجاری وارد کرد.
از میان شهرهای غرب استان، تنکابن که کانون این سیلاب بود متحمل بیشترین خسارت شد که بر اساس برآوردهای صورت گرفته بالغ بر ۷۲۰ میلیارد تومان بود و بخش های مختلفی تحت تاثیر این سیلاب قرار گرفتند.
یکی از بخش هایی که به شدت تحت تاثیر سیلاب قرار گرفت رودخانه های این شهرستان بود به طوری که با فروکش کردن سیلاب تنها چیزی که قابل مشاهده بود کوهی از سنگ و چوب و مصالح مازاد در بستر رودخانه ها بود و باید تدبیری اندیشیده می شد تا آنها را از داخل رودخانه جمع آوری می کردند .
قدرت سیلاب آنقدر زیاد بود که هر چیزی را از سر راه خودش بر می داشت و سیل بند ها یا بندهای انحرافی، پل ها و تمامی سردهنه های زراعی تخریب شدند و عرض رودخانه ها چندین برابر افزایش یافت.
یکی از دستگاه های اجرایی که در کنار سایر دستگاه ها بلافاصله پس از سیلاب وارد عمل شد، اداره آب منطقه ای بود که مدیریت رودخانه ها را بر عهده داشت و می بایست هر چه سریعتر مصالح مازاد را از بستر رودخانه خارج می کرد و اقدامات اولیه جهت ایمن سازی رودخانه ها را آغاز می نمود.
در این راستا پروژه هایی در شهرستان تنکابن برای این اداره تعریف شد که عبارتند از دیواره سازی رودخانه تیروم ، گرگرود ، دو آب و پلطان ، احداث بند انحرافی کشکو ، لایروبی رودخانه های شهرستان ، بازسازی آب سنجی ها ، احداث سردهنه روستای مزرک که برای هریک به تناسب اهمیت اعتباراتی تخصیص داده شد که در مجموع بالغ بر ۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان بود.
در بخش دیگری از پروژه ها نیز که اعتباری تخصیص نیافت ، قرار شد از طریق تهاتر ایمن سازی رودخانه ها صورت گیرد به طوری که رودخانه های شهرستان تنکابن در هفت بازه تقسیم بندی شدند و پیمانکاران در ازای اقداماتی که انجام می دهند حق برداشت مصالح مازاد از بستر رودخانه را داشتند.
در این مدت اقداماتی جهت ایمن سازی رودخانه های منطقه از سوی اداره امور آب منطقه ای صورت گرفت و هم اکنون نیز در حال انجام است اما با این وجود در بسیاری از مناطق آثار سیلاب همچنان به چشم می خورد و تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی وجود دارد.
اقدامات صورت گرفته لازم ولی کافی نیست
یکی از اهالی روستای سلیمان آباد از توابع بخش مرکزی شهرستان تنکابن درباره اقدامات صورت گرفته جهت ایمن سازی رودخانه ها پس از سیلاب سال گذشته گفت: در این مدت اقدامات خوبی برای بازکردن مسیر آب رودخانه ها و دیواره سازی ها صورت گرفت اما نکته حائز اهمیت اینکه هنوز بسیاری از مسیر رودخانه ها نه لایروبی شده اند و نه دیواره سازی انجام شده و مردم نسبت به این موضوع نگران هستند.
اسماعیل قربانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : برخی دیواره سازی ها به شکل سنگچین است و از مقاومت بالایی در برابر سیلاب های احتمالی برخوردار نیست و باید چاره ای برای این مشکل اندیشید تا اقدامات صورت گرفته نابود نشود.
وی اظهار داشت : اگر از پیمانکاران بیشتری در این زمینه استفاده می شد حتما سرعت کار بالا می رفت و اکنون پس از یکسال کارنامه قابل قبول تری را شاهد بودیم.
به گفته این روستایی اهل سلیمان آباد ، متاسفانه سیل فروردین ماه شرق مازندران باعث شد تا مشکلات ناشی از سیل مردم غرب مازندران به فراموشی سپرده شود و تنکابن از کانون توجهات فاصله بگیرد.
وی یادآور شد : در دوران سیل سال گذشته مسئولان زیادی به مناطق سیل زده تنکابن آمدند و قول هایی هم به مردم خسارت دیده دادند که اگر آن وعده ها عملی می شد اکنون نمی بایست هیچ رد پایی از سیلاب در منطقه دیده می شد.
وی خواستار تسریع در ایمن سازی رودخانه ها و پل های روستاهای شهرستان تنکابن شد.
پیمانکاران دغدغه ای برای اتمام پروژه ها ندارند
یکی دیگر از اهالی روستاهای شهرستان تنکابن در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: متاسفانه حاشیه امنی که برای پیمانکاران ایجاد شد سبب گردید تا آنها بیشتر از آنکه به فکر ساخت دیواره های حفاظتی باشند، دغدغه برداشت مصالح از رودخانه ها را دارند و همین مسئله سبب کند شدن روند ایمن سازی رودخانه شده است.
سید کاظم بخشی افزود: برای پیمانکاران هیچ بازه زمانی هم در نظر گرفته نشده و آنها با خیال آسوده و با کمترین هزینه در حال احداث دیواره های حفاظتی هستند و شنیده شده که در برخی از مناطق، دیواره ها مورد تایید نهایی قرار نگرفته اند.
وی بر ضرورت تخصیص اعتبارات بیشتر برای سرعت بخشیدن به پروژه های در دست اقدام امور آب منطقه ای تاکید کرد و اظهار داشت: تنها از طریق تهاتر مصالح مازاد با پیمانکاران نمی توان پروژه ها را به پیش برد و نیاز است تا اعتباراتی در این بخش تزریق شود.
بخشی خاطر نشان کرد: در برخی روستاها اقدامات خوبی از قبیل دیواره سازی و لایروبی رودخانه ها صورت گرفته اما برخی دیگر از روستاها همچنان چشم انتظار نیم نگاه مسئولان هستند و این مسئله مصداق بارز بی عدالتی است.
وی یادآور شد: عملکرد مسئولان در سیل بعدی قابل ارزیابی است و امیدواریم آنها از این آزمون سربلند بیرون بیایند.
اقدامات خوبی در حد توان انجام شد
مدیر امور آب شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد درباره عملکرد این دستگاه اجرایی پس از سیل سال گذشته گفت: سیل سال گذشته در حوزه امور آب سه شهرستان حدود ۱۸۰ میلیارد تومان خسارت وارد کرد اما اعتباری که در این زمینه تخصیص داده شد در حدود شش میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بود.
حمید رضا افقی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: از این میزان اعتبار مبلغ ۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به شهرستان تنکابن و مابقی بین شهرستان های رامسر و عباس آباد که کمترین خسارت را داشتند تقسیم شد.
وی اظهار داشت: در حال حاضر از مجموع ۲۱ کیلومتری که برای احداث دایک حفاظتی پیش بینی کرده بودیم حدود ۱۹ کیلومتر آن احداث شده و مابقی نیز در حال انجام است.
افقی با بیان اینکه حدود ۹ کیلومتر نیز دیوار حفاظتی سنگچین در هفت بازه احداث شده است، خاطرنشان کرد : دیواره سازی پایین پل توکله نیز بیش از ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
وی کار در رودخانه های این شهرستان را به دلیل وجود حجم زیاد سنگ در بستر رودخانه را بسیار سخت توصیف کرد و افزود: در مجموع هفت بازه ، حدود ۲۰ دستگاه بیل مکانیکی مستقر کردیم تا اقدام به جابجایی سنگ ها و بازگشایی مسیر رودخانه ها نمایند.
مدیر امور اب شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد، پیشرفت فیزیکی بند انحرافی کشکو را ۳۰ درصد ، دیواره سازی رودخانه های تیروم ، دوآب و پلطان را ۶۰ درصد ، دیواره سازی رودخانه گرگرود را ۹۰ درصد ، بازسازی آبسنجی ها را ۷۰ درصد و سردهنه مزرک را ۹۰ درصد اعلام کرد.
/۱۶۰۲/۷۵۱۳/۱۸۹۹
سیزدهم مهرماه یادآور سیل سهمگین و ویرانگر غرب مازندران است که سال گذشته با بارش شدید باران در کمتر از ۲۴ ساعت به وقوع پیوست و خرابی ها و خسارت های زیادی به زیرساخت ها ، باغ ها ، مزارع کشاورزی ، واحدهای مسکونی و تجاری وارد کرد.
از میان شهرهای غرب استان، تنکابن که کانون این سیلاب بود متحمل بیشترین خسارت شد که بر اساس برآوردهای صورت گرفته بالغ بر ۷۲۰ میلیارد تومان بود و بخش های مختلفی تحت تاثیر این سیلاب قرار گرفتند.
یکی از بخش هایی که به شدت تحت تاثیر سیلاب قرار گرفت رودخانه های این شهرستان بود به طوری که با فروکش کردن سیلاب تنها چیزی که قابل مشاهده بود کوهی از سنگ و چوب و مصالح مازاد در بستر رودخانه ها بود و باید تدبیری اندیشیده می شد تا آنها را از داخل رودخانه جمع آوری می کردند .
قدرت سیلاب آنقدر زیاد بود که هر چیزی را از سر راه خودش بر می داشت و سیل بند ها یا بندهای انحرافی، پل ها و تمامی سردهنه های زراعی تخریب شدند و عرض رودخانه ها چندین برابر افزایش یافت.
یکی از دستگاه های اجرایی که در کنار سایر دستگاه ها بلافاصله پس از سیلاب وارد عمل شد، اداره آب منطقه ای بود که مدیریت رودخانه ها را بر عهده داشت و می بایست هر چه سریعتر مصالح مازاد را از بستر رودخانه خارج می کرد و اقدامات اولیه جهت ایمن سازی رودخانه ها را آغاز می نمود.
در این راستا پروژه هایی در شهرستان تنکابن برای این اداره تعریف شد که عبارتند از دیواره سازی رودخانه تیروم ، گرگرود ، دو آب و پلطان ، احداث بند انحرافی کشکو ، لایروبی رودخانه های شهرستان ، بازسازی آب سنجی ها ، احداث سردهنه روستای مزرک که برای هریک به تناسب اهمیت اعتباراتی تخصیص داده شد که در مجموع بالغ بر ۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان بود.
در بخش دیگری از پروژه ها نیز که اعتباری تخصیص نیافت ، قرار شد از طریق تهاتر ایمن سازی رودخانه ها صورت گیرد به طوری که رودخانه های شهرستان تنکابن در هفت بازه تقسیم بندی شدند و پیمانکاران در ازای اقداماتی که انجام می دهند حق برداشت مصالح مازاد از بستر رودخانه را داشتند.
در این مدت اقداماتی جهت ایمن سازی رودخانه های منطقه از سوی اداره امور آب منطقه ای صورت گرفت و هم اکنون نیز در حال انجام است اما با این وجود در بسیاری از مناطق آثار سیلاب همچنان به چشم می خورد و تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی وجود دارد.
اقدامات صورت گرفته لازم ولی کافی نیست
یکی از اهالی روستای سلیمان آباد از توابع بخش مرکزی شهرستان تنکابن درباره اقدامات صورت گرفته جهت ایمن سازی رودخانه ها پس از سیلاب سال گذشته گفت: در این مدت اقدامات خوبی برای بازکردن مسیر آب رودخانه ها و دیواره سازی ها صورت گرفت اما نکته حائز اهمیت اینکه هنوز بسیاری از مسیر رودخانه ها نه لایروبی شده اند و نه دیواره سازی انجام شده و مردم نسبت به این موضوع نگران هستند.
اسماعیل قربانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : برخی دیواره سازی ها به شکل سنگچین است و از مقاومت بالایی در برابر سیلاب های احتمالی برخوردار نیست و باید چاره ای برای این مشکل اندیشید تا اقدامات صورت گرفته نابود نشود.
وی اظهار داشت : اگر از پیمانکاران بیشتری در این زمینه استفاده می شد حتما سرعت کار بالا می رفت و اکنون پس از یکسال کارنامه قابل قبول تری را شاهد بودیم.
به گفته این روستایی اهل سلیمان آباد ، متاسفانه سیل فروردین ماه شرق مازندران باعث شد تا مشکلات ناشی از سیل مردم غرب مازندران به فراموشی سپرده شود و تنکابن از کانون توجهات فاصله بگیرد.
وی یادآور شد : در دوران سیل سال گذشته مسئولان زیادی به مناطق سیل زده تنکابن آمدند و قول هایی هم به مردم خسارت دیده دادند که اگر آن وعده ها عملی می شد اکنون نمی بایست هیچ رد پایی از سیلاب در منطقه دیده می شد.
وی خواستار تسریع در ایمن سازی رودخانه ها و پل های روستاهای شهرستان تنکابن شد.
پیمانکاران دغدغه ای برای اتمام پروژه ها ندارند
یکی دیگر از اهالی روستاهای شهرستان تنکابن در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: متاسفانه حاشیه امنی که برای پیمانکاران ایجاد شد سبب گردید تا آنها بیشتر از آنکه به فکر ساخت دیواره های حفاظتی باشند، دغدغه برداشت مصالح از رودخانه ها را دارند و همین مسئله سبب کند شدن روند ایمن سازی رودخانه شده است.
سید کاظم بخشی افزود: برای پیمانکاران هیچ بازه زمانی هم در نظر گرفته نشده و آنها با خیال آسوده و با کمترین هزینه در حال احداث دیواره های حفاظتی هستند و شنیده شده که در برخی از مناطق، دیواره ها مورد تایید نهایی قرار نگرفته اند.
وی بر ضرورت تخصیص اعتبارات بیشتر برای سرعت بخشیدن به پروژه های در دست اقدام امور آب منطقه ای تاکید کرد و اظهار داشت: تنها از طریق تهاتر مصالح مازاد با پیمانکاران نمی توان پروژه ها را به پیش برد و نیاز است تا اعتباراتی در این بخش تزریق شود.
بخشی خاطر نشان کرد: در برخی روستاها اقدامات خوبی از قبیل دیواره سازی و لایروبی رودخانه ها صورت گرفته اما برخی دیگر از روستاها همچنان چشم انتظار نیم نگاه مسئولان هستند و این مسئله مصداق بارز بی عدالتی است.
وی یادآور شد: عملکرد مسئولان در سیل بعدی قابل ارزیابی است و امیدواریم آنها از این آزمون سربلند بیرون بیایند.
اقدامات خوبی در حد توان انجام شد
مدیر امور آب شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد درباره عملکرد این دستگاه اجرایی پس از سیل سال گذشته گفت: سیل سال گذشته در حوزه امور آب سه شهرستان حدود ۱۸۰ میلیارد تومان خسارت وارد کرد اما اعتباری که در این زمینه تخصیص داده شد در حدود شش میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بود.
حمید رضا افقی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: از این میزان اعتبار مبلغ ۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به شهرستان تنکابن و مابقی بین شهرستان های رامسر و عباس آباد که کمترین خسارت را داشتند تقسیم شد.
وی اظهار داشت: در حال حاضر از مجموع ۲۱ کیلومتری که برای احداث دایک حفاظتی پیش بینی کرده بودیم حدود ۱۹ کیلومتر آن احداث شده و مابقی نیز در حال انجام است.
افقی با بیان اینکه حدود ۹ کیلومتر نیز دیوار حفاظتی سنگچین در هفت بازه احداث شده است، خاطرنشان کرد : دیواره سازی پایین پل توکله نیز بیش از ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
وی کار در رودخانه های این شهرستان را به دلیل وجود حجم زیاد سنگ در بستر رودخانه را بسیار سخت توصیف کرد و افزود: در مجموع هفت بازه ، حدود ۲۰ دستگاه بیل مکانیکی مستقر کردیم تا اقدام به جابجایی سنگ ها و بازگشایی مسیر رودخانه ها نمایند.
مدیر امور اب شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد، پیشرفت فیزیکی بند انحرافی کشکو را ۳۰ درصد ، دیواره سازی رودخانه های تیروم ، دوآب و پلطان را ۶۰ درصد ، دیواره سازی رودخانه گرگرود را ۹۰ درصد ، بازسازی آبسنجی ها را ۷۰ درصد و سردهنه مزرک را ۹۰ درصد اعلام کرد.
/۱۶۰۲/۷۵۱۳/۱۸۹۹
