روستای پروریج آباد، کویری در دل آب

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه ساری، سید علی اصغر کاظمی، دهیار روستای پروریج آباد در گفت و گو تفضیلی با خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ این روستا ۲۶۱ نفر جمعیت ثابت دارد اما در فصل کشاورزی شاهد افزایش جمعیت هستیم که با احتساب جمعیت شناور، جمعیت روستا باغ بر ۶۰۰ نفر می‌شود.

وی افزود: پتانسیل گردشگری سد شهید رجایی یکی از ظرفیت‌های اشتغال‌زایی در منطقه است اما پیش‌نیاز این مساله توسعه‌ی راه‌های دسترسی می‌باشد. همچنین پتانسیل فراوانی برای توسعه‌ی کشاورزی در این روستا وجود دارد. اما نبود آب فرصت توسعه‌ی کشاورزی و اشتغال روستایی را از جوانان این روستا گرفته است.

مهم ترین پتانسل های روستای پروریج آباد چی می دانید؟

دهیار روستای پروریج آباد در معرفی سایر پتانسیل‌های این روستا اظهار داشت سد شهید رجایی که یکی از بزرگترین سدهای منطقه است لذا پتانسیل پرورش ماهی در آب شیرین یکی از مهمترین بسترهای ایجاد اشتغال در روستای پروریج آباد است اما از سد شهید رجایی نه تنها مواهب توسعه‌ی صنعت گردشگری، کشاورزی و پرورش ماهی نصیب این روستا نشد.

بسیاری از زمین‌های کشاورزی اهالی روستا به زیر آب رفت و فاجعه آمیزتر این که با وجود آن که این روستا از آب‌های سد شهید رجایی و رودخانه‌هایی که به این سد می‌رزند محاصره شده است اما نه تنها که با کمبود بلکه با نبود آب مواجه است.

پیرامون کمبود آب چه چیزهایی سلامت اهالی روستا را تهدید می کند؟

کاظمی، پیرامون مشکل کمبود آب شرب روستا گفت: در چند سال اخیر به علت خشک شدن برخی از چشمه‌ها و چاه‌ها این روستا با کمبود شدید آب مواجه شد، لذا آب و فاضلاب روستایی مرکز مازندران در حال حاضر اقدام به انتقال آب با تانکر به روستا می‌نماید با این وجود مجموع آب‌های انتقالی پاسخ گوی نیاز روستاییان نیست.

اهالی روستا برای احشام و استحمام از آب‌های جاری رودخانه‌های اطراف استفاده می‌نمایند که این مساله به علت آلوده بودن آب رودخانه‌ها به سموم دفع آفات کشاورزی و کودهای شیمایی به بحران بهداشتی در روستا تبدیل شده است و خطر شیوع بیماری‌های پوستی و گوارشی افرایش یافته است.

از سال‌ها قبل برای مکان یابی و حفر چاه اقداماتی صورت گرفت و پس از بررسی‌های انجام شده ضمن حفر چاه به آب دست یافتیم. اما با وجود آنکه دست‌یابی به آب‌های سفره‌های زیرزمینی میسر شد در انتقال آب چاه به روستا ناتوان می باشیم چرا که قبل از انتقال آب به روستا باید بیش از چهار هزار متر انتقال برق به محل حفرچاه داشته باشیم. اگرچه آّب و فاضلاب مرکز مازندران قول انجام بخشی از پروژه را در سال ۹۳ داده است اما به علت نبود اعتبار فعالیتی نشده است.

دهیار روستای پرویج آباد گفت: این روستا اگرچه نسبت به روستاهای مجاور خود شاهد نرخ پایین‌تری در مهاجرت از روستا به شهر می‌باشد اما مشکل شدید آب شرب و تحدید صنعت کشاورزی سبب شده است طی چند سال اخیر شاهد مهاجرت‌های روز افزون اهالی روستا به شهرهای اطراف باشیم. درحالی که با پمپاژ و انتقال آب رودخانه‌هایی که به سد شهید رجایی می‌ریزند می‌توان صنعت رو به نابودی کشاورزی این روستا را احیا کرد.

هزینه های تهیه و تامین آب شرب اهالی روستا چگونه تامین می شود؟

سید علی اصغر کاظمی، دهیار روستای پروریج آباد گفت: تعریض معابر و کوچه‌ها برای اجرای طرح هادی روستا در حال انجام است. لذا با همکاری بنیاد مسکن انقلاب اسلامی ضمن تهیه‌ی طرح تفضیلی برای اصلاح معابر اقدام کردیم. همچنین برای ارتقای سطح بهداشت روستا قصد بهسازی گرمابه روستا داشته‌ایم که به علت نبود آب توجیهی برای این کار نیافتیم.

دهیار روستای پرویج آباد افزود: از آنجایی که این روستا به علت نبود آب با افول تولیدات کشاورزی مواجه است و نیز شاهد هیچ گونه ساخت و ساز در آن نمی‌باشیم لذا منابع درآمدی روستایی بسیار اندک و تنها محدود به کمک‌های مالی دولت بوده که این میزان درآمد نیز به جای اختصاص دادن به خرید تملک دارایی‌های شخصی خانواده‌هایی که املاک آنان در مسیر تعریض قرار دارد صرف هزینه‌های انتقال آّب با تانکر به روستا می‌شود. در حالی که برای اجرای طرح هادی روستا کوچه‌های باریکتر از چهار متر  به ۱۰ متر تعریض یابد.

سرنوشت طرح انتقال آب به روستا چه شد؟

محمد رضا رنجبر، رئیس شورای پروریج آباد نیز پیرامون مشکل آب شرب این روستا گفت: متاسفانه پس از قریب شش سال پیگیری حفر چاه و هزینه‌ای بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان هنوز این مشکل رفع نشده است. از آن جایی که اخیرا دولت این پروژه را در لیست طرح‌های ناتمام قرار داده است و با پیگیری‌های که شورای روستا و دهیار انجام داده‌، متاسفانه با سد بزرگی به نام تامین اعتبار برخورد نموده‌ایم و این پروژه همچنان در راهروهای ادارات ذیربط سرگردان مانده است.

عوارض احداث سد و فعالیت های صنعتی پیرامون روستا چیست؟

رئیس شورای پروریج آباد گفت: برخورداری از منابع طبیعی روستا، حق مردم بوده اما متاسفانه با احداث دیوار به وسیله‌ی کارخانه‌ی صنایع و چوب مازندران در اطراف روستا و تخریب جنگل و تخریب اکوسیستم طبیعی منطقه هرگونه فرصت شغلی از جمله دامپروری از بین رفته و حتی جاده‌های آسفالته‌ی روستا نیز به علت تردد ماشین‌های سنگین وابسته به این کارخانه تخریب شده است.

زمین های شالیزاری این منطقه به واسطه‌ احداث سد شهید رجایی به زیرآب رفته و با پرداخت ناچیزی به صاحبان زمین که شاید آن مبلغ در همان سال اول بابت تامین آذوقه یک یا نهایت دو سال احشام آنها هزینه شده است عملا مردم این روستا برای امرار معاش خود دچار مشکلات شده و فقط تکیه بر زمین‌های گندم و جو که وابستگی شرایط جوی دارد محدود شده است. حال چگونه می‌توان از اقتصاد روستایی سخن گفت در حالی که مشاغل طبیعی در روستا را به تعطیلی کشاند و اکوسیتم طبیعی روستا را نابود ساخت.

جایگاه روستای پروریج آباد نسبت به سایر روستاهای کلیجان رستاق چیست؟

محمد رضا رنجبر گفت: در بخش سلامت و بهداشت مردم بابت نداشتن آب کافی حتی از حمام عمومی استفاده نموده که آب آن نیز از آب‌های سطحی جنگلی و غیر سالم تامین می‌شود که متاسفانه این حمام نیز دارای مشکلات بهداشتی زیادی می‌باشد و در حال تخریب است.

نداشتن بودجه‌ کافی برای تامین مشکلات محل موجب شده است که روستای پروریج آباد یکی از محروم ترین روستاهای بخش کلیجان رستاق باشد.

از مسئولان و نماینده‌  شهرستان ساری عاجزانه درخواست داریم تا برای حل مشکلات روستای پروریج آباد و روستاهای همجوار تصمیماتی گرفته شود که در جهت حل مشکلات این روستا سودمند باشد.

این روستا و روستاهای همجوار با اهدای جوانان در تحقق آرمان‌های امام راحل و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران دین خود را ادا نموده و انتظار می‌رود پس از گذشت بیش از سی و اندی سال از انقلاب اسلامی توقع ناچیز و به جای مردم زحمتکش و قدرشناس این روستا با حضور گرم و پرنشاط و پربرکت مسئولین محترم استان تامین شود.

گفت‌وگو از رحمت عزیزی – خبرگزاری تسنیم