روایت لطفی که نصیب راننده رامسری شد/ از نذر گل تا ثابت‌قدمی در مسیر اربعین
خبرگزاری فارس مازندران ـ زهرا طاهری پرکوهی| این روزها همه جا صحبت از عشق و دلدادگی حسینی است که همه را بی‌قرار کرده به‌طوری‌که حتی افرادی که قصد حضور در اربعین دارند باز هم آرام و قرار ندارند چه برسد جاماندگان…
باید گفت تقویم در برخی از ایام سال مناسبت‌های ویژه‌ای را در خود جای داده، مناسبت‌هایی که با بی‌قراری عهدی دیرین دارد و این روزها هم سراسر ایران اسلامی، خبر از عشقی تمام ناشدنی به سیدالشهدا دارد.
هر سال نزدیک اربعین حسینی که می‌شود، دل‌های عاشقان به‌سوی کربلا پر می‌کشد، آنها که پیاده‌روی اربعین را تجربه کرده‌اند از شور و حال عجیب و شیرین این رویداد بزرگ می‌گویند و آنها که این تجربه را نداشتند در حسرت اشک می‌ریزند و بغض می‌کنند و با ای کاش و ای کاش‌ها به خود وعده می‌دهند که شاید سال بعد در صف اربعین باشند.
*روایت نذر جالب راننده رامسری
ابوالفضل جنت علی‌پور اهل شهرستان رامسر با بیش از ۲۵ سال سابقه رانندگی با ماشین‌های سنگین تجربه شیرینی از سفرهای معنوی دارد.
وی که در بحث نذر گل به حرم مقدس امام رضا(ع) فعالیت دارد، این روزها در مسیر اربعین رکاب می‌زند از عشق و ارادات و بی‌قرای‌های این روزهایش می‌گوید که تنها حضور در اربعین است که می‌تواند آرامش کند.
وی هر سال گل زینتی و آپارتمانی اهدایی از عشاق امام رئوف را به مشهد می‌برد و اگر خدا بخواهد تا توان دارد این مسیر را ادامه می‌دهد.
*بی‌قراری در مسیر اربعین
وی که از نزدیک شور و شوق عاشقان و بی‌قراری امام رضا (ع) را درک کرده و از نزدیک به عینه لمس کرده، معتقد است همه افراد به امید گوشه چشمی از اهل بیت در این مسیر هستند و هر سال هم بر تعدادشان افزوده می‌شود.
ابوالفضل جنت علی‌پور ششمین سال است توفیق رکاب زدن در مسیر اربعین را دارد در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: در مسیر اربعین هستم و از اینکه امسال هم این توفیق حاصل شده در این مسیر باشم خدا را شاکرم.
همه جا صحبت از عشق است و حس دلدادگی، در گوشه گوشه این سرزمین می‌بینیم افرادی را که در عشق و ارادت به حضرت می‌سوزند و بی‌قرار هستند، از افراد کهنسال گرفته تا کودکان…
*روایت دلدادگی کودکانه از اربعین
جنت علی‌پور بیان می‌کند: هیچ وقت یادم نمی‌رود چند سال پیش در مراسم اربعین بود که با خطاطی همسفر شدم که روی پیراهن بچه‌ها یا حسین، یا رقیه و یا زینب می‌نوشت در همین بین دختربچه ۶ ساله‌ای آمد و گفت روی دست من هم بنویس وقتی خطاط در حال نوشتن کلمه یا زینب روی دست دختر بچه بود، در یک چشم بهم زدن پشت سر دختربچه صف طویلی پر شد از کودکانی که در عشق و ارادت حضورت بی‌قرار بودند و خواستار این بودند که روی دست‌شان هم نوشته شود، مگر می‌شود این جلوه‌ها را دید و بغض نکرد…
مسیر اربعین پر است از عشق و دلدادگی به سیدالشهدا، مردم از کشورهای مختلف با عزاداری خاص خود در پیاده‌روی اربعین حضور دارند، اما موضوع مشترک عشقی است که در دل همه موج می‌زند و همه را این‌گونه بی‌قرار کرده است.
*پای ثابت مسیر اربعین
وی تصریح می‌کند: طی این ۶ سالی که خداوند نصیب کرده و در این مسیر هستم به عینه لطف امام حسین (ع) شامل حالم شد که خاطره‌ای از لطف امام حسین در ذهنم ماندگار شده که مرا پای ثابت این مسیر کرد، قبل از شرایط کرونایی بود که قرار بود به اربعین بروم اما ماشینم مشکل فنی داشت و دست و بال خودم هم خالی بود و توان خرید لوازم موردنیاز ماشینم را نداشتم، ولی وقتی از من خواستند که بارها را ببرم نتوانستم رد کنم و عازم شدم.
*باور نمی‌شد آقا به فکر ما هم هست
در مسیر راه بودم و فکر اینکه ماشینم خراب شود آزارم می‌داد و بغض کرده بودم، در یکی از مسیرها درحالی‌که مشغول انتقال لوازم به ماشینم بودم، فردی به من گفت با این لاستیک کهنه نمی‌توان به اربعین رفت من هزینه‌اش را پرداخت می‌کنم، نمی‌دانستم آن لحظه چه بگویم فقط اینکه لطف آقا را دیدم که لاستیک ماشینم را نو کرد، باورم نمی‌شد آقا به فکر ما هم هست.
این راننده یادآور می‌شود: باتوجه به اینکه می‌توانم دو سه نفری را با خودم همراه کنم هر سال افرادی که دست‌شان خالی است و تابه حال زیارت نیامدند با ماشینم می‌آورم تا آنان هم این زیارت نصیب‌شان شود.
*در مسیر عاشقی رکاب می‌زنم
باید بگویم زندگیم پر از لطف حسینی شده و خدا را شاکرم در این مسیر رکاب می‌زنم، بار اولی که با همسرم برای زیارت به حرم امام رضا (ع) آمدم از آقا خواستم زیارت کربلا نصیبم شود و بعد از این سفر همان سال عازم کربلا شدم.
تمام زندگی ما معنوی شد باید بگویم آهن‌ربای حضرت ما را گرفت.
*عشق اربعین در کلمات نمی‌گنجد
جنت علی‌پور اضافه می‌کند: گاهی برخی حرف‌ها به گوشم می‌خورد تعجب می‌کنم مثلا اینکه می‌گویند این کارهایی که انجام می‌دهید صرف داخل مملکت کنید در پاسخ آنان می‌گویم اگر یک بار شما هم در این مسیر حرکت کنید. محال است دست بردارید، چرا که در ایم مسیر به جایی رسیدم که نه در قالب کلمات می‌گنجد و نه می‌توان بیان کرد فقط باید حس کرد و آرزو دارم اگر اتفاقی بیفتد مرگ ما در این راه باشد.
*شور اربعین را باید حس کرد
امیدواریم همه افراد حتی اگر شده یک بار در عمر خود با جلوه‌های زیبای عشق و دلدادگی اربعین روبرو شوند، جلوه‌ها و صحنه‌هایی که قابل بیان نیست فقط باید آن را حس کرد؛ در همان صفوف اربعین کسی خسته، بداخلاق نیست؛ صفوفی که هر سال بر تعدادشان افزوده می‌شود چه چیزی می‌تواند باشد جز عشق..
درواقع اینها نمونه‌‌هایی از افرادی هستند که به امید گوشه چشمی در مسیر خادمی قدم برمی‌دارند و همه سختی‌ها را بدون جیره و مواجب تحمل می‌کنند.
/۸۶۰۳۴/ج
